ေခါင္းစဥ္မသိ

အခုတေလာ အိမ္ရွာရ၊ ထုပ္ပိုး သိမ္းဆည္းရ နဲ႔ Christmas နဲ႔ New year ကို ျဖတ္သန္းေနရတယ္။ ဒါေတြနဲ႔ ဘာမွ မဆိုင္ပဲ စာအုပ္ အေဟာင္းထဲမွာ ကူးမွတ္ထားဖူးတဲ့ ကဗ်ာေလးေတြကို စာအုပ္ေတြ သိမ္းရင္း ေတြ႕မိေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႔ကို အားလံုးနဲ႔ မွ်ေဝခံစားခ်င္လို႔ တင္ထားလိုက္ပါတယ္။ အခုကဗ်ာေလးက ဆရာ တာရာမင္းေဝ ေရးတာ ထင္တယ္။ ေခါင္းစဥ္လဲ မမွတ္ထား၊ စာေရးသူလဲ မမွတ္ထားနဲ႔ ဆိုေတာ့။ ဖတ္ဖူးမွတ္ဖူးသူေတြက မွတ္မိလို႔ အဲ့ဒါေလးေတြကို ေျပာျပႏိုင္မယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ေက်းဇူးပါပဲဗ်ာ...။ အားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ျငိမ္ူခ်မ္းၾကပါေစ။

ေကာင္းကင္ဟာ.....
သူ႔ရင္ခြင္ကညကို
တကယ္မွ ခ်စ္ရဲ႕လား..။
လရဲ႕ဆြဲအားနဲ႔
ကြ်န္ေတာ့္ႏွလံုးသားဟာ
ၾကြတက္လာတဲ့အခ်ိန္
ရင္ထဲကလွ်ံက်လာတဲ့
စံပယ္ပန္းေတြ
ဘယ္သူယူမလဲ...။
ေပ်ာ္ရႊင္စြာ၊ ၾကည္ႏူးစြာ
ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴလို႔
တဖိတ္ဖိတ္လက္ေနေပမဲ့
ေတးသံစဥ္မထြက္ႏိုင္တဲ့
ၾကယ္ကေလးေရ...
မင္း ေပ်ာ္ရဲ႕လားကြယ္..။
ၾကင္နာစြာ၊ ျမတ္ႏိုးစြာ
ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴလို႔
ၾကည္လင္စြာ၊ သန္႔ရွင္းစြာ
ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴလို႔
တမုဟုတ္ခ်င္း
သန္းေခါင္ယံေတြလင္းေစမတဲ့
ယံုၾကည္စြာ၊ေမွ်ာ္လင့္စြာ
ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴလို႔
စင္ေတာ္ဖြင့္အမွီ
သမုဒၵရာကို ျဖတ္သန္းလာတဲ့
အနမ္းတစ္ခုဟာ ကြ်န္ေတာ္ေပါ့။
ႏွင္းထက္ေလးတဲ့အလြမ္း
ပန္းထက္ေမႊးတဲ့လိပ္ျပာ
ကဗ်ာထက္ဖြဲ႕တဲ့ညေန
အားလံုးကိုေရႊျဖစ္ေအာင္ ဘယ္သူခ်စ္ဖူးလဲ...။
လေရာင္စစ္စစ္ကိုခ်စ္တယ္...
ေမႊးရနံ႔စစ္စစ္ကိုခ်စ္တယ္...
ေမတၱာစစ္စစ္ကိုခ်စ္တယ္...
သီခ်င္းတစ္ပုဒ္အျဖစ္နဲ႔
မင္းရဲ႕ရင္ခြင္ေႏြးမွာ
(ကြ်န္ေတာ္) ခိုဝင္လာပါရေစလား....။ ။

မွ်ေဝသူ - မိုးကုတ္သား