Four Wives In Our Lives (ဘ၀ၾကင္ယာဘက္ မိန္းမ ေလးေယာက္)

ဘ၀ၾကင္ယာဘက္ မိန္းမ ေလးေယာက္

ဟိုး ေရွးတုန္းက ဘုရင္ၾကီး တစ္ပါးမွာ မိဘုရား ေလးဦး ရွိသတဲ့။
အားလံုးထဲမွာ အငယ္ဆံုး၊ အေခ်ာဆံုး မိဘုရားငယ္ေလးကို ဘုရင္ၾကီးက အခ်စ္ဆံုးေပါ့။ အေကာင္းဆံုး၊ အလွဆံုး၊ တန္ဖိုး အၾကီးဆံုး ဆိုတဲ့ အ၀တ္အစား မွန္သမွ်ကို ဆင္ေပးျပီး ဖူးဖူးမွဳတ္ ထားတာေပါ့။
ဘုရင္ၾကီးက သူ႔ရဲ႕ တတိယမိဘုရား ကိုလဲ ေတာ္ေတာ္ခ်စ္တယ္။ တိုင္းခန္းလွည့္လည္တိုင္း၊ တစ္ျခား တိုင္းျပည္ေတြ အလည္အပတ္ သြားတိုင္း အတူ ေခၚသြားေလ့ ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရင္ၾကီးက အဲ့ဒီ တတိယမိဘုရား သူ႔ကို ထားရစ္ျပီး တစ္ျခား ထြက္သြားမွာကို အျမဲ စိုးရိမ္ ေၾကာင့္က် ေနရတယ္။
ဘုရင္ၾကီးက သူ႔ရဲ႕ ဒုတိယမိဘုရား ကိုလဲ ခ်စ္ရွာပါတယ္။ သူမက သူ႕ရဲ႕ ယံုၾကည္မႈပဲ။ ဒုတိယမိဘုရားက ဘုရင္ၾကီးကို ၾကင္နာယုယ သလို နားလည္သည္းခံမႈ အျပည့္နဲ႔ ခ်စ္ရွာတယ္။ ဘုရင္ၾကီး အခက္အခဲေတြ ၾကံဳတိုင္း ဒုတိယမိဘုရားကို အျမဲ ရင္ဖြင့္ တိုင္ပင္ေလ့ ရွိသလို ဒုတိယမိဘုရားကလည္း ႏွစ္သိမ့္အားေပးရင္း ဒုကၡေတြကို အတူ ရင္ဆိုင္ ေျဖရွင္း ေပးတတ္တယ္။
ဘုရင္ၾကီးရဲ႕ ပထမမိဘုရား ကေတာ့ ဘုရင္ၾကီးအေပၚ အင္မတန္မွ သစၥာရွိ သလို တိုင္းျပည္ရဲ႕ ၾကြယ္၀ ခ်မ္းသာမႈ၊ ျငိမ္းေအးသာယာမႈကို ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္ေပးသူ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘုရင္ၾကီးက ပထမမိဘုရားကို မခ်စ္ဘူး။ ပထမမိဘုရားက ဘုရင္ၾကီးကို ဘယ္ေလာက္ နက္နက္ရွိဳင္းရွိဳင္း ခ်စ္ခ်စ္ ဘုရင္ၾကီးက ဘယ္ေတာ့မွ အသိအမွတ္ ျပဳေလ့ မရွိဘူး။
တစ္ခ်ိန္ေတာ့ ဘုရင္ၾကီးက အသဲအသန္ နာမက်န္း ျဖစ္တယ္။ သူ႕ဘ၀ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္ ေရာက္ျပီ ဆိုတာ သိေတာ့ သူ႕ဘ၀ရဲ႕ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ ေန႔ေတြကို ျပန္သတိရတယ္။ ငါ့မွာ မိန္းမ ေလးေယာက္ရွိေပမဲ့ ေသရင္ ငါတစ္ေယာက္ထဲ ပါလား လို႕လဲ ေတြးမိတယ္။
ဒါနဲ႔ သူအခ်စ္ဆံုး မိဘုရားငယ္ေလးကို ေခၚျပီး ေမးတယ္။
မင္းကို ငါအခ်စ္ခဲ့ဆံုးပဲ။ ေကာင္းေပ့၊ ညြန္႔ေပ့ ဆိုတဲ့ အ၀တ္အစား၊ အသံုး အေဆာင္ မွန္သမွ် ငါဆင္ေပးျပီး ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တယ္။ အခုေတာ့ ငါ ေသရေတာ့မယ္။ ငါေသတဲ့အခါ ငါနဲ႔ လိုက္ခဲ့ျပီး အေဖာ္လုပ္ ေပးႏိုင္မလား ေမးေတာ့ မိဘုရားငယ္ေလးက
လံုး၀ မလိုက္ေပးႏိုင္ဘူး အဲ့ဒီလို ခပ္ျပတ္ျပတ္ ေျပာျပီး အေ၀းကို ထြက္သြားခဲ့တယ္။ ဘုရင္ၾကီး ခမ်ာ သူ႔ႏွလံုးသားကို ဓားထက္ထက္နဲ႔ အမႊန္းခံရသလို ခံစားရတာေပါ့။
၀မ္းနည္းေနတဲ့ ဘုရင္ၾကီးက သူ႔ရဲ့ တတိယမိဘုရား ကို ေခၚျပီးေမးျပန္တယ္။
ငါ့ဘ၀ တစ္ခုလံုးအတြက္ မင္းကို ခ်စ္ခဲ့တယ္။ အခုလို ငါ ေသရေတာ့မဲ့ အခါ ငါနဲ႔ လိုက္ခဲ့ျပီး အေဖာ္လုပ္ ေပးႏိုင္မလား
မလိုက္ေပးႏိုင္ပါဘူး၊ ဘ၀က ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းတယ္။ ရွင္ ေသတဲ့အခါ ကြ်န္မက ေနာက္တစ္ေယာက္ ထပ္ျပီး ယူမွာေပါ့
အဲ့ဒီ အေျဖစကား ၾကားရေတာ့ ဘုရင္ၾကီး ခမ်ာ သူ႔ႏွလံုးသားကို ေရထဲဆြဲႏွစ္ ခံရသလို ေအးစက္ ထံုက်င္ေနေအာင္ ခံစားရရွာတယ္။
ဒါနဲ႔ ဘုရင္ၾကီးလဲ ဒုတိယမိဘုရားကို ေခၚျပီးေမးျပန္တယ္။
ငါ အကူအညီ လိုတဲ့ အခါတိုင္း မင္းက ငါ့အတြက္ အျမဲ အဆင္သင့္ ရွိေပးခဲ့တယ္။ အခုလို ငါ ေသရေတာ့မဲ့ အခါ ငါနဲ႔ လိုက္ခဲ့ျပီး အေဖာ္လုပ္ ေပးႏိုင္မလား
ကြ်န္မ စိတ္မေကာင္းပါဘူး၊ ဒီတစ္ခုကို မကူညီႏိုင္တာေတာ့ ခြင့္လႊတ္ပါ။ ရွင့္ရဲ႕ စ်ာပနကိုေတာ့ ကြ်န္မ ေသခ်ာ လိုက္ပို႔ေပးမွာပါ။
ဒုတိယမိဘုရားရဲ႕ အေျဖစကားက ေကာင္းကင္ေပၚက လွ်ပ္စစ္မိုးၾကိဳးသြား တစ္စင္းလို ဘုရင္ၾကီးကို အထိ နာသြားေစပါတယ္။ ဘုရင္ၾကီးရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အားလံုး ပ်က္စီးကုန္ပါျပီ။ သူ အင္မတန္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးလွတဲ့ သူေတြ အားလံုးက ဒီတစ္ခါမွာေတာ့ သူ႔ ဆႏၵကို ဘယ္သူမွ မျဖည့္ဆည္း ေပးႏိုင္ၾကေတာ့ ပါဘူး။
ရွင္ဘယ္ကို သြားသြား၊ ဘာပဲ ၾကံဳရၾကံဳရ၊ ရွင္နဲ႔အတူ ကြ်န္မ လိုက္ခဲ့မယ္။
စိတ္ဓာတ္ေတြက်ျပီး ေခါင္း ငိုက္စိုက္ က်ေနတဲ့ ဘုရင္ၾကီး ဟာ ရုတ္တရက္ ထြက္လာတဲ့ စကားသံေၾကာင့္ ေခါင္းေမာ္ ၾကည့္ လိုက္ေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ပထမမိဘုရား ျဖစ္လို႔ ေနတယ္။ သူမက ဘုရင္ၾကီးရဲ႕ ပစ္ပယ္ ထားမႈ ေတြေၾကာင့္ ညႈိးေဖ်ာ့ ပိန္လွီလို႔ ေနတယ္။
ငါ့မွာ အခြင့္အေရးေတြ ရွိေန ခဲ့တုန္းက မင္းကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ သင့္တယ္။
အင္မတန္မွ စိတ္သက္သာရာ ရသြားတဲ့ ဘုရင္ၾကီးက အဲ့ဒီလို မခ်ိတင္ကဲ ေရရြတ္လိုက္ မိပါတယ္။ ေနာင္တေတြလဲ ရ လို႔ေပါ့။

အမွန္တကယ္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အားလံုးရဲ႕ ဘ၀မွာ ၾကင္ယာဘက္ မိန္းမ ေလးေယာက္စီ ရွိၾကပါတယ္။

စတုတၳေျမာက္ မိန္းမက ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ နဲ႔ တူပါတယ္။ အခ်ိန္နဲ႔ ေငြေၾကးေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ အကုန္အက် ခံျပီး ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ ဘယ္ေလာက္ ဂရုစိုက္စိုက္၊ ဒီ ခႏၶာကိုယ္ၾကီးက ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေသဆံုးခ်ိန္မွာ ထားရစ္ခဲ့ မွာပါဘဲ။

တတိယေျမာက္ မိန္းမက ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ပိုင္ဆိုင္မႈ၊ စည္းစိမ္နဲ႔ ဂုဏ္ပကာသန ျဖစ္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေသဆံုးခ်ိန္မွာ ဒါေတြအားလံုးဟာ သူတစ္ပါးရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ ျဖစ္သြားပါလိမ့္မယ္။
ဒုတိယေျမာက္ မိန္းမက ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ မိသားစု၊ ေဆြမ်ိဳး အသိုင္းအ၀ိုင္း၊ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းေတြေပါ့။ ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ေနရာမွာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကိုယ္လိုအပ္ခ်ိန္မွာ အတူရွိေန ေပးႏိုင္ေပမဲ့ ဒါဟာ ကိုယ္ သခ်ႋဳင္းေျမေပၚ ေျခမခ်ခင္ အခ်ိန္ အတိုင္းအတာ တစ္ခုထိဘဲ ျဖစ္ႏိုင္ပါ လိမ့္မယ္။
ပထမ မိန္းမကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ စိတ္၀ိဥာဥ္ ပါပဲ။ ေလာကၾကီးမွာ ေငြေၾကး စည္းစိမ္ဥစၥာ၊ အာဏာနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ ေတြေနာက္ လိုက္ရင္း သူ႔ကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေမ့ေလွ်ာ့ ထားခဲ့ၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘယ္သြားသြား ဘာလုပ္လုပ္ ဒီ စိတ္၀ိဥာဥ္က ကြ်န္ေတာ္တို႔နဲ႔ အျမဲ ရွိေနခဲ့ ပါတယ္။ ဘုရင္ၾကီးလို အခ်ိန္ မေႏွာင္းခင္မွာ မဆံုးေသးတဲ့ ဘဝခရီးေတြ အတိုင္း အျမဲ ကိုယ္နဲ႔ မခြဲတမ္း ေသတစ္ပန္ သက္တစ္ဆံုး အတူ ရွိေနတဲ့ စိတ္၀ိဥာဥ္ကို ခြန္အား အျပည့္ ရွိေအာင္ ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ျပီး ခ်စ္ခင္ ျမတ္ႏိုးစြာ ေစာင့္ေရွာက္တတ္ဖို႔ လိုပါတယ္။

ကိုယ့္ ခႏၶာကိုယ္ ကို က်န္းမာေအာင္ ျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ပါ။ ဒါမွ ဘဝရဲ႕ အႏွစ္သာရကို အျပည့္အဝ ခံစားႏိုင္ ပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ဘဝရဲ႕ ပိုင္ဆိုင္မႈနဲ႔ သက္ေတာင့္သက္သာ ရွိမႈ အေပၚ ေက်နပ္ပါ။ ကိုယ့္ မိသားစု၊ ေဆြမ်ိဳး အသိုင္းအ၀ိုင္း၊ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္း ေတြဆီက ရတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြကို ေလးစား တန္ဖိုးထားပါ။ ၾကင္နာ ျမတ္ႏိုးစြာ တုန္႔ျပန္ ျပဳစု ေစာင့္ေရွာက္ပါ။ ဒါေပမဲ့ ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္၀ိဥာဥ္ ကို အဟာရ ျပည့္ဝေအာင္ ဂရု စိုက္ဖို႔ မေမ့ေလွ်ာ့ ပါနဲ႔။ ဒါဟာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အားလံုးရဲ႕ ဘဝ အရင္းခံ ေရေသာက္ျမစ္ ျဖစ္သလို ဘဝ တစ္သက္လံုး အတြက္ စစ္မွန္တဲ့ မိတ္ေဆြေကာင္း တစ္ဦးလဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ကမၻာေလာကၾကီးက သင့္ကို ဒူးေထာက္ လဲက်ေအာင္ လုပ္တဲ့ အခါတိုင္း ဘုရားကို ဝတ္ျပဳ ဆုေတာင္းဖို႔ အသင့္ေတာ္ဆံုး အခြင့္ေရး ေပးထားတယ္ ဆိုတာ သတိရပါ။

ဘာသာျပန္သူ - မိုးကုတ္သား
မူရင္းကို ဒီမွာ ဖတ္ႏိုင္ပါတယ္။