မိုးကုတ္မီဒီယာ ကေန အဲ့ဒီသတင္းကို ဖတ္ရေတာ့ စိတ္ထဲ မေကာင္းဘူး။ အင္း အေသအေပ်ာက္ မရွိတာပဲ ေတာ္ေသးရဲ့။
ယေန႔ (၈.၁၀.၂၀၀၈) ေန႔တြင္ မုိးသည္းထန္စြာရြာသြန္းမႈေႀကာင္႔ မုိးကုတ္ၿမိဳ ႔ တြင္ ေရႀကီးၿခင္း တတိယအႀကိမ္ ၿဖစ္ေပၚခဲ႔သည္။ ၿဖစ္ပြားမႈမွာ ေရနီေခ်ာင္းတာရုိး က်ဳိးၿခင္းမွ အိမ္တစ္လုံး ဆုံးရႈံးခဲ႔ပါသည္။
ပတၱျမားေျမ မွာ ဓာတ္ပံုေတြ စံုစံုလင္လင္နဲ. ျမိဳ႔ကေလးရဲ႔ သနားစရာ ျမင္ကြင္းေတြကို ေတြ႔ရျပန္ေတာ့ ...... ေဩာ္၊ ငါတို႔ ျမိဳ႔ကေလးလဲ ဒဏ္ရာေတြ ဗလပြနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ အရင္လို သာယာစိုေျပ ႏိုင္မလဲ ရင္ေမာရပါတယ္။
ငယ္ငယ္ကေတာ့ ေရၾကီးျပီေဟ့ဆို သိပ္ေပ်ာ္တာေပါ့။ ေရေဆာ့ရတာကိုး။ အဲ့ဒီတုန္းက အခုလို အေျခအေန မဆိုးရြားေပမဲ့ ေရနီေခ်ာင္းကေတာ့ မၾကာခဏ ေရလွ်ံတတ္ပါတယ္။ ေခ်ာင္းကူး မရေအာင္ ေရၾကီးျပီေဟ့ ဆိုရင္ေတာ့ ပိုေပ်ာ္ေပါ့ဗ်ာ။ ေက်ာင္းက ေအာ္တို ပိတ္တာကိုး။ အစမ္း စာေမးပြဲေတြ ေျဖေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြက ေရၾကီးတတ္တဲ့ အခ်ိန္ေတြေပါ့။ ကိုယ္မရတဲ့ ဘာသာေတြ ေျဖရမဲ့ေန႔ဆို မိုးၾကီးပါေစ၊ ေရၾကီးပါေစ ဆုေတာင္းေနက်။ အခုလို လူေသတာ၊ အိမ္ျပိဳ တာေတြ သိပ္မွ မၾကားရတာ။
အဲ့ဒီတုန္းက ေရၾကီးျပီေဟ့ ဆိုရင္ ဘယ္မွာလဲ ေျပးၾကည့္စရာ၊ ေမးစရာ မလိုဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေနတဲ့ စည္ပင္သာယာ (ျမိဳ႔ေတာ္ စည္ပင္ မဟုတ္ပါ၊ ရပ္ကြက္ နာမည္ပါ။) ေအာက္လမ္းရယ္၊ ကပ္ရက္က ကြက္သစ္ရယ္ ပဲ။ ကြက္သစ္ က အဆိုးဆံုး ခံရတာေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္ေနတဲ့ စည္ပင္သာယာ ေအာက္လမ္း ထိ ေရေရာက္လာျပီ ဆိုရင္ ဒါ ကြက္သစ္မွာ ေရေတာ္ေတာ္ ျမွဳပ္ေနလို႔ဘဲ။
မိုးမ်ား သဲၾကီးမဲၾကီး ရက္ဆက္ ရြာေနျပီ ဆိုရင္ အိမ္ေအာက္ထပ္မွာ ေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ မိသားစု ရွိသမွ် သိမ္းဆည္း ထုပ္ပိုးထားျပီး ေရစတက္တာနဲ႔ အေပၚထပ္ ေျပာင္းေရႊ႔ဖို႔ အသင့္ ျပင္ထားရတယ္။ ေရကလဲ တက္လိုက္ရင္ အျမဲတမ္း မိုးခ်ဳပ္သန္းေခါင္၊ ဒါမွ မဟုတ္ရင္ မိုးလင္းခါနီး အိပ္ေကာင္းေနတဲ့ အခ်ိန္ ၾကီးပဲ။ ေဖ နဲ႔ ေမ လဲ ေကာင္းေကာင္း မအိပ္ရဘူး။ ဓာတ္မီးေလး ဟိုထိုး ဒီထိုးနဲ႔ အိမ္ေနာက္ေဖး ေရေျမာင္းေလးမ်ား ေရလွ်ံျပီလား ထထ ၾကည့္ရတာ အေမာ။ အမွန္ကေတာ့ ထၾက္ၾကည့္စရာ မလိုပါဘူး။ အိမ္မွာ ေမြးထားတဲ့ ေခြးေတြက အိမ္ျခံဝင္းထဲ ေရစဝင္တာနဲ႔ သံစံုတီးဝိုင္းလို အူလိုက္ ေအာ္လိုက္သမွ အိမ္က လူေတြတင္ မက ဟိုဘက္ ေဘးအိမ္ေတြပါ ႏိုးတယ္။ေရဝင္လာတာနဲ႔ အထုပ္အပိုး ေတြ အကုန္ အိမ္အေပၚထပ္ ေရႊ႔ျပီး ေျပာင္းေနၾက ရပါတယ္။ ေခြးေလးေတြလဲ အိမ္အျပင ္ေလွကားက ဖိနပ္ခြ်တ္မွာ တန္းစီျပီး ေနၾက ရတာေပါ့။
ေရ အၾကီးဆံုး တစ္ေခါက္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ဘူး။ ညသန္းေခါင္ ကတဲက ေရတက္လာ လိုက္တာ၊ မိုးလင္းတဲ့အထိ တစ္အိအိနဲ႔ တက္ေနတုန္း။ အိမ္ေအာက္ထပ္ တံခါ.ေဘာင္ထိ ေရာက္လာေတာ့ အိမ္ေပၚထိ ေရတက္လာမလား ရင္တမမ နဲ႔ေပါ့။ ဘယ္သူမွလဲ အိမ္ေအာက္ဆင္းျပီး လြတ္ရာ ေျပးလို႔ မရေတာ့ဘူး။ ေရက လူၾကီး တစ္ရပ္စာ ထက္မက နက္ေနျပီ။ ေဖတစ္ေယာက္က လြဲျပီး တစ္အိမ္လံုး ဘယ္သူမွလဲ ေရ မကူးတတ္ၾကဘူး။ အေျခေနဆိုးရင္ ေဖက သူ႔ေက်ာက္တြင္းမွာ သံုးတဲ့ ၾကိဳးကို အိမ္တိုင္မွာ ခ်ည္၊ ေရမေရာက္တဲ့ အိမ္ေရွ႔လမ္း ဟိုဘက္ျခမ္းကုိ အဲ့ဒီၾကိဳးနဲ႔ ခ်ိတ္ေပးျပီး အားလံုးကူးလို႔ ရေအာင္ လုပ္မယ္ ေပါ ့။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ခေလးေတြလဲ ဒီတစ္ခါ ေရၾကီးတာေတာ့ မေပ်ာ္ႏိုင္ ၾကေတာ့ဘူး။ ရသမွ် ဘုရားစာေတြ ရြတ္ျပီး ငိုမဲ့မဲ့ ေလးေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကျပီ။ ေရၾကီးတာ မေကာင္းပါလား၊ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းပါလား ဆိုတာ အဲ့ဒီေတာ့မွ သိၾကေတာ့တယ္။
ေတာ္ေသးတယ္၊ ေရက အိမ္အေပၚထပ္ ထိ တက္မလာလို႔။
မိုးေလးဖြဲလို႔ လင္းစလဲ ျပဳျပီ၊ တစ္အိအိ တက္လာ ေနတဲ့ ေရလဲ ရပ္ျပီ ဆိုေတာ့မွွ ဟင္း ခ်ႏိုင္ေတာ့တယ္ (သက္ျပင္း ေျပာတာ)။ မိုးသံ ေလသံလဲ စဲေရာ၊ တစ္ရပ္ကြက္လံုး ၾကြက္ၾကြက္ကို ညံလို႔။ ကြက္သစ္ထဲက တစ္ခ်ိုဳ႔ တစ္ထပ္ အိမ္ေလးေတြဆို ေရျမွဳပ္သြားလို႔ ေခါင္မိုးေပၚ တက္ျပီး ေနၾကရတာ၊ ေရနီေခ်ာင္း ေရလွ်ံျပီး ေစ်းၾကီးတံတား က်ိဳးသြားတာ၊ မိုးကုတ္ ေစ်းၾကီး ထဲထိ ေရလွ်ံ ေနလို႔ ေစ်းဆိုင္ေတြ ဖြင့္မရတာ၊ ေစ်းၾကီး တံတားေဘးက ကုလား ကြမ္းယာဆိုင္လဲ ေခ်ာင္းေရစီး ျပင္းလို႔ တိုင္ကေန ကြ်တ္ထြက္ျပီး ေစ်းၾကီး လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ လွ်ံျပီးစီး ေနတဲ့ ေရစီးေၾကာင္းထဲ ေပါေလာ၊ ေပါေလာနဲ႔ ေမ်ာပါသြားတာ၊ စတဲ့ စတဲ့ သတင္းစံုကို တယ္လီဖုန္းမလို၊ အင္တာနက္မလိုဘဲ ၾကားရ သိရပါေတာ့တယ္။
မီးသတ္ေတြ၊ ၾကက္ေျခနီ ေတြေရာ ရပ္ကြက္လူၾကီး တင္မက ကာလသားေတြပါ မက်န္ အလုပ္ ရွဳပ္ကုန္ၾကပါတယ္။ ဘယ္နားက ဘယ္လို ေရာက္လာမွန္း မသိတဲ့ ေလွေတြ နဲ. ေရျမွဳပ္ကုန္တဲ့ အိမ္ေတြကို ေနရာ ေျပာင္းေရႊ႔ ေပးၾက၊ ထမင္းထုုပ္ေတြ အလွဴခံျပီး လိုက္ေဝၾက နဲ႔ေပါ့။ မိုးကုတ္မွာ ေလွေတြ အဲ့ဒီေလာက္ အမ်ားၾကီးကို ဒီတစ္ခါပဲ ျမင္ဘူးတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔လဲ အေစာနက ေၾကာက္ေနသမွ်ကို ကေလးပီပီ ေမ့သြားၾကျပီး ေပ်ာ္ေနၾက ျပန္ပါတယ္။ ေလွေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ ထမင္းထုပ္ေတြ လိုက္ေဝေနၾကတာ၊ ေရေဘး ဒုကၡသည္ ေတြကို လွဴဖို႔ အိုးၾကီး အိုးငယ္၊ အထုပ္ၾကီး အထုပ္ငယ္ ေတြနဲ႔ ေရာက္လာၾကတဲ့ အလွဴရွင္ေတြ အမ်ားၾကီးကို အိမ္ေရွ့ဘက္ လမ္းဟိုဘက္ျခမ္းက ေရစပ္မွာ စည္စည္ကားကား လွမ္းျပီးျမင္ေနရတာ၊ စိတ္ထဲမွာ တစ္ခါမွ မၾကံဳဘူးတဲ့ ဘုရားပြဲၾကီး လို႔ေတာင္ ထင္လာပါတယ္။
ေရက်သြားေတာ့ အိမ္ေအာက္ထပ္ တစ္ခုလံုး ရွဳပ္ပြျပီး တင္က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ရႊံ႔ ဗြက္ေတြ၊ ႏံုးေျမေတြကို ရွင္းရ၊ ပ်က္စီးသြားတဲ့ ၾကမ္းခင္းေတြ၊ ဝါးထရံေတြကို ျပင္ရ လဲရ နဲ႔ တစ္မိသားစုလံုး အလုပ ္ရွဳပ္ၾကရ ျပန္ပါတယ္။ ေရမက်ေသးတဲ့ အပိုင္းမွာ ေနတဲ့ အသိမိတ္ေဆြ မိသားစုေတြလဲ အိမ္မွာလာေနၾကတာ၊ အိမ္ အေပၚတစ္ထပ္လံုး လူအျပည့္ က်ပ္ညွပ္လို႔။
ေဩာ္.. ဒုကၡေတြ ၾကံဳရင္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ခါးစည္း ခံၾက၊ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ဝိုင္းဝန္း ကူညီ ေစာင့္ေရွာက္ၾကနဲ႔ ျငီမ္းခ်မ္းတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမိဳ႔ကေလးကို အခုလို ေရၾကီးခ်ိန္မွ မဟုတ္ အခ်ိန္တိုင္း လိုလို လြမ္းပါတယ္။
ျမိဳ႔ကေလးနဲ႔ အတူ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ျမိဳ႔သူ ျမိဳ႔သားေတြ အားလံုးကိုလဲ လြမ္းပါတယ္ဗ်ာ။
ပတၱျမားေျမ မွာ ဓာတ္ပံုေတြ စံုစံုလင္လင္နဲ. ျမိဳ႔ကေလးရဲ႔ သနားစရာ ျမင္ကြင္းေတြကို ေတြ႔ရျပန္ေတာ့ ...... ေဩာ္၊ ငါတို႔ ျမိဳ႔ကေလးလဲ ဒဏ္ရာေတြ ဗလပြနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ အရင္လို သာယာစိုေျပ ႏိုင္မလဲ ရင္ေမာရပါတယ္။
ငယ္ငယ္ကေတာ့ ေရၾကီးျပီေဟ့ဆို သိပ္ေပ်ာ္တာေပါ့။ ေရေဆာ့ရတာကိုး။ အဲ့ဒီတုန္းက အခုလို အေျခအေန မဆိုးရြားေပမဲ့ ေရနီေခ်ာင္းကေတာ့ မၾကာခဏ ေရလွ်ံတတ္ပါတယ္။ ေခ်ာင္းကူး မရေအာင္ ေရၾကီးျပီေဟ့ ဆိုရင္ေတာ့ ပိုေပ်ာ္ေပါ့ဗ်ာ။ ေက်ာင္းက ေအာ္တို ပိတ္တာကိုး။ အစမ္း စာေမးပြဲေတြ ေျဖေနတဲ့ အခ်ိန္ေတြက ေရၾကီးတတ္တဲ့ အခ်ိန္ေတြေပါ့။ ကိုယ္မရတဲ့ ဘာသာေတြ ေျဖရမဲ့ေန႔ဆို မိုးၾကီးပါေစ၊ ေရၾကီးပါေစ ဆုေတာင္းေနက်။ အခုလို လူေသတာ၊ အိမ္ျပိဳ တာေတြ သိပ္မွ မၾကားရတာ။
အဲ့ဒီတုန္းက ေရၾကီးျပီေဟ့ ဆိုရင္ ဘယ္မွာလဲ ေျပးၾကည့္စရာ၊ ေမးစရာ မလိုဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေနတဲ့ စည္ပင္သာယာ (ျမိဳ႔ေတာ္ စည္ပင္ မဟုတ္ပါ၊ ရပ္ကြက္ နာမည္ပါ။) ေအာက္လမ္းရယ္၊ ကပ္ရက္က ကြက္သစ္ရယ္ ပဲ။ ကြက္သစ္ က အဆိုးဆံုး ခံရတာေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္ေနတဲ့ စည္ပင္သာယာ ေအာက္လမ္း ထိ ေရေရာက္လာျပီ ဆိုရင္ ဒါ ကြက္သစ္မွာ ေရေတာ္ေတာ္ ျမွဳပ္ေနလို႔ဘဲ။
မိုးမ်ား သဲၾကီးမဲၾကီး ရက္ဆက္ ရြာေနျပီ ဆိုရင္ အိမ္ေအာက္ထပ္မွာ ေနတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ မိသားစု ရွိသမွ် သိမ္းဆည္း ထုပ္ပိုးထားျပီး ေရစတက္တာနဲ႔ အေပၚထပ္ ေျပာင္းေရႊ႔ဖို႔ အသင့္ ျပင္ထားရတယ္။ ေရကလဲ တက္လိုက္ရင္ အျမဲတမ္း မိုးခ်ဳပ္သန္းေခါင္၊ ဒါမွ မဟုတ္ရင္ မိုးလင္းခါနီး အိပ္ေကာင္းေနတဲ့ အခ်ိန္ ၾကီးပဲ။ ေဖ နဲ႔ ေမ လဲ ေကာင္းေကာင္း မအိပ္ရဘူး။ ဓာတ္မီးေလး ဟိုထိုး ဒီထိုးနဲ႔ အိမ္ေနာက္ေဖး ေရေျမာင္းေလးမ်ား ေရလွ်ံျပီလား ထထ ၾကည့္ရတာ အေမာ။ အမွန္ကေတာ့ ထၾက္ၾကည့္စရာ မလိုပါဘူး။ အိမ္မွာ ေမြးထားတဲ့ ေခြးေတြက အိမ္ျခံဝင္းထဲ ေရစဝင္တာနဲ႔ သံစံုတီးဝိုင္းလို အူလိုက္ ေအာ္လိုက္သမွ အိမ္က လူေတြတင္ မက ဟိုဘက္ ေဘးအိမ္ေတြပါ ႏိုးတယ္။ေရဝင္လာတာနဲ႔ အထုပ္အပိုး ေတြ အကုန္ အိမ္အေပၚထပ္ ေရႊ႔ျပီး ေျပာင္းေနၾက ရပါတယ္။ ေခြးေလးေတြလဲ အိမ္အျပင ္ေလွကားက ဖိနပ္ခြ်တ္မွာ တန္းစီျပီး ေနၾက ရတာေပါ့။
ေရ အၾကီးဆံုး တစ္ေခါက္ကို ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ဘူး။ ညသန္းေခါင္ ကတဲက ေရတက္လာ လိုက္တာ၊ မိုးလင္းတဲ့အထိ တစ္အိအိနဲ႔ တက္ေနတုန္း။ အိမ္ေအာက္ထပ္ တံခါ.ေဘာင္ထိ ေရာက္လာေတာ့ အိမ္ေပၚထိ ေရတက္လာမလား ရင္တမမ နဲ႔ေပါ့။ ဘယ္သူမွလဲ အိမ္ေအာက္ဆင္းျပီး လြတ္ရာ ေျပးလို႔ မရေတာ့ဘူး။ ေရက လူၾကီး တစ္ရပ္စာ ထက္မက နက္ေနျပီ။ ေဖတစ္ေယာက္က လြဲျပီး တစ္အိမ္လံုး ဘယ္သူမွလဲ ေရ မကူးတတ္ၾကဘူး။ အေျခေနဆိုးရင္ ေဖက သူ႔ေက်ာက္တြင္းမွာ သံုးတဲ့ ၾကိဳးကို အိမ္တိုင္မွာ ခ်ည္၊ ေရမေရာက္တဲ့ အိမ္ေရွ႔လမ္း ဟိုဘက္ျခမ္းကုိ အဲ့ဒီၾကိဳးနဲ႔ ခ်ိတ္ေပးျပီး အားလံုးကူးလို႔ ရေအာင္ လုပ္မယ္ ေပါ ့။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ခေလးေတြလဲ ဒီတစ္ခါ ေရၾကီးတာေတာ့ မေပ်ာ္ႏိုင္ ၾကေတာ့ဘူး။ ရသမွ် ဘုရားစာေတြ ရြတ္ျပီး ငိုမဲ့မဲ့ ေလးေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကျပီ။ ေရၾကီးတာ မေကာင္းပါလား၊ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းပါလား ဆိုတာ အဲ့ဒီေတာ့မွ သိၾကေတာ့တယ္။
ေတာ္ေသးတယ္၊ ေရက အိမ္အေပၚထပ္ ထိ တက္မလာလို႔။
မိုးေလးဖြဲလို႔ လင္းစလဲ ျပဳျပီ၊ တစ္အိအိ တက္လာ ေနတဲ့ ေရလဲ ရပ္ျပီ ဆိုေတာ့မွွ ဟင္း ခ်ႏိုင္ေတာ့တယ္ (သက္ျပင္း ေျပာတာ)။ မိုးသံ ေလသံလဲ စဲေရာ၊ တစ္ရပ္ကြက္လံုး ၾကြက္ၾကြက္ကို ညံလို႔။ ကြက္သစ္ထဲက တစ္ခ်ိုဳ႔ တစ္ထပ္ အိမ္ေလးေတြဆို ေရျမွဳပ္သြားလို႔ ေခါင္မိုးေပၚ တက္ျပီး ေနၾကရတာ၊ ေရနီေခ်ာင္း ေရလွ်ံျပီး ေစ်းၾကီးတံတား က်ိဳးသြားတာ၊ မိုးကုတ္ ေစ်းၾကီး ထဲထိ ေရလွ်ံ ေနလို႔ ေစ်းဆိုင္ေတြ ဖြင့္မရတာ၊ ေစ်းၾကီး တံတားေဘးက ကုလား ကြမ္းယာဆိုင္လဲ ေခ်ာင္းေရစီး ျပင္းလို႔ တိုင္ကေန ကြ်တ္ထြက္ျပီး ေစ်းၾကီး လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ လွ်ံျပီးစီး ေနတဲ့ ေရစီးေၾကာင္းထဲ ေပါေလာ၊ ေပါေလာနဲ႔ ေမ်ာပါသြားတာ၊ စတဲ့ စတဲ့ သတင္းစံုကို တယ္လီဖုန္းမလို၊ အင္တာနက္မလိုဘဲ ၾကားရ သိရပါေတာ့တယ္။
မီးသတ္ေတြ၊ ၾကက္ေျခနီ ေတြေရာ ရပ္ကြက္လူၾကီး တင္မက ကာလသားေတြပါ မက်န္ အလုပ္ ရွဳပ္ကုန္ၾကပါတယ္။ ဘယ္နားက ဘယ္လို ေရာက္လာမွန္း မသိတဲ့ ေလွေတြ နဲ. ေရျမွဳပ္ကုန္တဲ့ အိမ္ေတြကို ေနရာ ေျပာင္းေရႊ႔ ေပးၾက၊ ထမင္းထုုပ္ေတြ အလွဴခံျပီး လိုက္ေဝၾက နဲ႔ေပါ့။ မိုးကုတ္မွာ ေလွေတြ အဲ့ဒီေလာက္ အမ်ားၾကီးကို ဒီတစ္ခါပဲ ျမင္ဘူးတယ္။
ကြ်န္ေတာ္တို႔လဲ အေစာနက ေၾကာက္ေနသမွ်ကို ကေလးပီပီ ေမ့သြားၾကျပီး ေပ်ာ္ေနၾက ျပန္ပါတယ္။ ေလွေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ ထမင္းထုပ္ေတြ လိုက္ေဝေနၾကတာ၊ ေရေဘး ဒုကၡသည္ ေတြကို လွဴဖို႔ အိုးၾကီး အိုးငယ္၊ အထုပ္ၾကီး အထုပ္ငယ္ ေတြနဲ႔ ေရာက္လာၾကတဲ့ အလွဴရွင္ေတြ အမ်ားၾကီးကို အိမ္ေရွ့ဘက္ လမ္းဟိုဘက္ျခမ္းက ေရစပ္မွာ စည္စည္ကားကား လွမ္းျပီးျမင္ေနရတာ၊ စိတ္ထဲမွာ တစ္ခါမွ မၾကံဳဘူးတဲ့ ဘုရားပြဲၾကီး လို႔ေတာင္ ထင္လာပါတယ္။
ေရက်သြားေတာ့ အိမ္ေအာက္ထပ္ တစ္ခုလံုး ရွဳပ္ပြျပီး တင္က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ရႊံ႔ ဗြက္ေတြ၊ ႏံုးေျမေတြကို ရွင္းရ၊ ပ်က္စီးသြားတဲ့ ၾကမ္းခင္းေတြ၊ ဝါးထရံေတြကို ျပင္ရ လဲရ နဲ႔ တစ္မိသားစုလံုး အလုပ ္ရွဳပ္ၾကရ ျပန္ပါတယ္။ ေရမက်ေသးတဲ့ အပိုင္းမွာ ေနတဲ့ အသိမိတ္ေဆြ မိသားစုေတြလဲ အိမ္မွာလာေနၾကတာ၊ အိမ္ အေပၚတစ္ထပ္လံုး လူအျပည့္ က်ပ္ညွပ္လို႔။
ေဩာ္.. ဒုကၡေတြ ၾကံဳရင္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ခါးစည္း ခံၾက၊ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ဝိုင္းဝန္း ကူညီ ေစာင့္ေရွာက္ၾကနဲ႔ ျငီမ္းခ်မ္းတဲ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမိဳ႔ကေလးကို အခုလို ေရၾကီးခ်ိန္မွ မဟုတ္ အခ်ိန္တိုင္း လိုလို လြမ္းပါတယ္။
ျမိဳ႔ကေလးနဲ႔ အတူ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ျမိဳ႔သူ ျမိဳ႔သားေတြ အားလံုးကိုလဲ လြမ္းပါတယ္ဗ်ာ။
No comments:
Post a Comment