ရင္ဘတ္ခ်င္း ရိုးသားသူမ်ားအတြက္သာ

မေတာ္တဆလည္း မဟုတ္၊ အမွတ္တမဲ့ေတြလည္းမဟုတ္ခဲ့ၾက။ မေမွ်ာ္လင့္ပဲ ရင္ဘတ္ခ်င္း နီးစပ္စြာ ခင္မင္ခဲ့ၾကသူေတြ။ ဒီအထဲမွာမွ ေတြ႔ဖူး၊ ျမင္ဖူးၾကသူေတြ ရွိသလို၊ မေတြ႔ဖူး မျမင္ဖူးပဲ ခင္တြယ္ခဲ့ၾကသူမ်ား။ မၾကီးေနာ္ မုန္းတီးေလေသာ သူတို႔ခ်င္း မခ်စ္ပဲ တီေတြလို ေထြးလံုးရစ္ပတ္ ေနမႈမ်ိဳးကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ မနွစျ္မိဳ႕ပါ။ အေၾကာင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္က တီေကာင္ေတြကို ရြံရွာ စက္ဆုပ္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

**************************************

ကြ်န္ေတာ္သည္ လူေတာ္လူေကာင္းတစ္ေယာက္ဟု မဟစ္ေၾကြးပါ။ သို႔ေသာ္ လူယုတ္မာတစ္ေယာက္ေတာ့ မျဖစ္ေစရ။
ကြ်န္ေတာ္ေရးေသာစာေတြသည္ ကြ်န္ေတာ္ ၾကီးျပင္လာရာအတိတ္၊ ကြ်န္ေတာ့္ခံစားမႈအေတြးမ်ားကို ေဖာက္ခ်ထားျခင္း သက္သက္မွ်သာ။ တခ်ိဳ႕တေလ (ဒါမွမဟုတ္ အေတာ္မ်ားမ်ားက) ကြ်န္ေတာ့္ ညည္းခ်င္းေတြ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမည္။ စာဖတ္သူအတြက္ ရသ တစ္စံုတစ္ရာ ရ၊မရ ကြ်န္ေတာ္ မသိေသာ္လည္း လာလည္ၾကသူေတြကိုေတာ့ အဆိပ္အေတာက္ေတြႏွင့္ တစ္ခါဖူးမွ် ဧည့္မခံဖူးတာ အားလံုး သိၾကပါလိမ့္မည္။
ကြ်န္ေတာ္ ဘေလာ့ေရးျခင္းမွာ နာမည္ၾကီးခ်င္လို႔လဲမဟုတ္။ ကိုယ္ရည္ေသြးဖို႔လဲမဟုတ္။ ကြ်န္ေတာ္ စာေရး မေကာင္းလွတာ၊ ဆက္ဆံေရး ညံ့ဖ်င္းတာ ဘာသာ သိေနသည့္အတြက္လည္း လာလည္သူ ဘယ္ေလာက္က်ဲက်ဲ ကြ်န္ေတာ္ ေရးေနျမဲ။ အားေပးသူ နည္နည္းနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္ အားေတြျပည့္ေနျမဲ။ ကြ်န္ေတာ့္ကို သည္းခံအားေပးၾကေသာ မိတ္ေဆြမ်ား အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ အားမေပးၾကသူမ်ားကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ ေ၀ဖန္မႈမ်ားကိုလဲ အျမဲ ၾကိဳဆိုပါသည္။
ကြ်န္ေတာ္ စာေတြေရးသည္။ ေရးခ်င္တာေတြ ေရးေနသည္။ ေရးခ်င္တဲ့အခါ ေရးသည္။ ၾကိဳက္သူေတြ ရွိမည္။ မၾကိဳက္သူေတြ ရွိမည္။ လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲႏိုင္ပါသည္။
သို႔ေသာ္ မိုးကုတ္သားသည္ အျပင္က ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ တစ္ထပ္တည္း က်ခ်င္မွ က်မည္။ အျပင္က ကြ်န္ေတာ္သည္ လြတ္လပ္ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ ႏိုင္ခ်င္ ႏိုင္မည္။ ခင္မင္တတ္သလို ေမ့ေလ်ာ့တတ္သူလဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမည္။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ့္ခင္မင္မႈသည္ ကြ်န္ေတာ့္စာမ်ားကဲ့သို႔ မည္သူ တစ္ဥိးတစ္ေယာက္ကိုမွ် အဆိပ္အေတာက္ မျဖစ္ေစရ။ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ဂုဏ္သိကၡာကိုမွ်လဲ မထိပါး၊ မေစာ္ကားပါ။

*****************************************************

လွ်ိဳ႕၀ွက္ျခင္းသည္ မရိုးသားျခင္း မဟုတ္သလို၊ ပြင့္လင္းျခင္းသည္လဲ ရိုးသားျခင္းဟု အျပည့္အ၀ ယူဆ၍ မရပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္သည္ စိုင္းစိုင္းလားရိႈး ၏ “ေသာ့” ကို ရင္ဘတ္နွင့္ ခံစားမိ၏။

ေလာကၾကီးသည္ အဆိုးအေကာင္းတို႔ႏွင့္ ညီမွ်ျခင္း၊ မညီမွ်ျခင္းေတြၾကား သူ႔ဘာသာ ေနသားတက် ရွိေနသည္။ ထိုအခါ ထင္းထင္း ၏ “ လူ႔သဘာ၀ ” က ကြ်န္ေတာ့္ရင္ဘတ္ထဲ အလည္လာေလသည္။

ကြ်န္ေတာ့္အိမ္ကေလးသည္ ခမ္းနားၾကီးက်ယ္ျခင္းမ်ား မရွိပါ။ တနည္းအားျဖင့္ ေႏြးေထြးလံုျခံဳမႈေတြလည္း အျပည့္အ၀ ေပးႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ပါ။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္ မသိမ္ငယ္ခဲ့။ ထိုအခါ ဇက္ လို “ အကိုးအကားနွင့္ ေခ်ာင္းဆိုးျပတတ္ဖို႔ ” ကြ်န္ေတာ္ အားေတြ ျပည့္လို႔ေနခဲ့သည္။

ထိုအခါမ်ိဳးမွာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘေလာ့ခ္မွာ စာေရးသူေတြ အမ်ားစုအတြက္ အားေပးမႈမ်ားက အမွန္တကယ္ စာေရးဖို႔ တြန္းအားတစ္ရပ္ ျဖစ္ေစႏိုင္မွန္းကို အမွန္အတိုင္း ၀န္ခံရပါလိမ့္မည္။ ေကာ္မန္႔မ်ားမွ ရေသာ ပီတိအေၾကာင္း အေတာ္မ်ားမ်ား ဖတ္ဖူးၾကပါလိမ့္မည္။ ထိုအထဲမွ ခ်စ္ျခင္းတစ္ခုကို လင္းလက္စြာဓ ဆန္းသစ္လွပေသာ စကားလံုးမ်ားျဖင့္ သီကံုးေနသည့္ ညီမငယ္ မယ္ကိုး ၏ “ ခ်စ္ျခင္းတစ္ခုရဲ႕ စစ္တမ္း ” က ရင္ဘတ္ကို တည့္တည့္ ၀င္ေဆာင့္လာသည္။

တစ္လုပ္မွ် စားဖူးေသာ္လည္း ကြ်န္ေတာ္သည္ သူတထူး၏ ေက်းဇူးကို မေမ့ေလ်ာ့ခဲ့ပါ။ အေျခအေန အမ်ိဳမ်ိဳးေၾကာင့္ ဆပ္ခြင့္ မၾကံဳေသးေသာ္လည္း သေရာ္ေစာ္ကားမႈမ်ားနွင့္ ေက်းဇူးကန္းမႈ မျပဳတတ္ခဲ့။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္၏ ျဖဴစင္ေသာေစတနာမ်ားကို တခါတရံ အေရာင္ဆိုးခံရဖူးသည္။ ထိုအခါ ကြ်န္ေတာ့ရင္ဘတ္ၾကီးက ခ်စ္ညီေလး ေမ်ာက္ေမ်ာက္(ဖိုးစိန္) ၏ “ ကံအလွည့္ဆိုတာ ” ကို အမွတ္ရလို႔ ေနေတာ့မည္။

တရားျခင္း၊ မတရားျခင္းေတြနဲ႔ စကားတင္း၊ စကားဖ်င္းေတြၾကား ကြ်န္ေတာ္ မြန္းက်ပ္လာတိုင္း ညီမေလး ေႏြးေနျခည္ ရဲ႔ “ ဆင္ျခင္မႈ ” ကို ရင္ဘတ္ထဲအေရာက္ ႏွလံုးသြင္းမိလာတတ္ျပီ။

တန္ဖိုးရွိျခင္းမရွိျခင္း၊ သစ္လြင္ျခင္း ေဟာင္းႏြမ္းျခင္းေတြထဲမွာ စိတ္ဓာတ္ေတြ ရင့္ေရာ္လာတိုင္း ႏြမ္းရိမသြားေအာင္ ဖြပ္ေလွ်ာ္ဖို႕႔ ၾကိဳးစားတဲ့အခါမ်ားစြာမွာ ကိုရင္ေနာ္ ရဲ႕ “ ငါးရာက်ပ္တန္ ” ေလး ကိုသာ ေျပးေျပး ျမင္ေနမိတတ္တယ္။

အခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ တစ္ေယာက္ထည္း ေခ်ာင္ပိတ္မိေနတဲ့ အခါတိုင္း မခင္ေလး ရ႕ဲ “ လေရာင္ခ်ိဳးတဲ့...ည ” ကို မြတ္မြတ္သိပ္သိပ္ တမ္းတလို႔။

တစ္ေယာက္တည္း ၀မ္းနည္း အထီးက်န္မႈေတြကို ခံစားရေလတိုင္း အမအိျႏၵာ ၏ စိတ္ဘြဲ႔ရတုကဗ်ာေလးကို ကြ်န္ေတာ့္ရင္ဘတ္က ရြတ္ဆိုေနတတ္ခဲ့တယ္။

စိတ္ဘြဲ႔ရတု

စိတ္ခ်င္း ကြန္ယက္တစ္ခုလို႔ ခ်ိတ္ဆက္ခဲ့
ေလလိႈင္းက ပို႔တဲ့ ေမတၱာဓါတ္ေတြနဲ႔..
သင္ေရာ ေႏြးေထြးပါရဲ႔လား..မိတ္ေဆြ..
စိတ္ခ်ည္း သက္သက္ ေရာက္လာခဲ့တဲ့
ပရိတ္သတ္အလည္မွာ...
စိတ္ဟာ..စိတ္ရွိလက္ရွိေပ်ာ္ရႊင္လို႔ရယ္ေပါ့...

ဘယ္မွာ အထီးက်န္ပါ့မလဲ...
ငါတို႔ေဘးနားမွာ...
ေဆြမ်ိဳးအရင္းအခ်ာ
စိတ္ေတြ..ရာေထာင္မကရွိေနတယ္...။

“ အိျႏၵာ ”

ေနာက္ေက်ာမွာ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ အထိုးခံထားရေသာ ဓားဒဏ္ရာက ေသြးစက္စက္က်ကာ ဒီစာကိုေရးေနတုန္း ကြ်န္ေတာ့္ရင္ဘတ္ထဲကို မၾကီးေနာ္ ၏ “ အျဖဴေရာင္သက္တံ ” တစ္စင္းက ေရာင္စံုသီခ်ငး္ေတြ ဆိုျပေလေတာ့ ဒဏ္ရာေသြးေတြ တိတ္ကာ နာက်ည္းမြန္းက်ပ္ေနေသာ စိတ္တို႕က လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာ ျပံဳးရယ္ ကခုန္လို႔ ေနျပန္ေတာ့သည္။

အဲဒီအခါမွာေတာ့ ငယ္စဥ္ကေလးဘ၀ကလို အျဖဴထည္သက္သက္ႏွင့္ ရယ္ေမာေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေဆာ့ကစားဖူးၾကသလို ဒီအရြယ္ေရာက္မွ ဟန္ေဆာင္မႈကင္းကင္း၊ ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးျခင္းေတြႏွင့္ (ေကာင္းကင္ျပာရဲ႕႕ သြားၾကားထိုးတံ တစ္ျဖစ္လဲ) ေဆာင္းခ်မ္းမိုး ရဲ့ “ ညအခါ လသာသာ ” မွာ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာ ေဆာ့ကစား ရယ္ေမာႏိုင္သြားျပန္ပါေရာ။

ကြ်န္ေတာ့္ရင္ဘတ္ထဲက ေျမာက္မ်ားလွစြာေသာ အသံေတြကို ခ်ေရးလို႔ျဖင့္ ကုန္ႏိုင္ဖြယ္ မရွိေတာ့ျပီ။ ဒီ့ထက္ဒီ ခ်ေရးပါက တစ္ေထာင့္တစ္ည ပံုျပင္ထက္ ပိုကာ ရွည္လ်ားေနေလေရာ့မည္။ ရင္ဘတ္ျခင္း နီးစပ္သည္၊ မနီးစပ္သည္၊ အေရာင္တူသည္၊ မတူသည္ ထက္ ကြ်န္ေတာ္တို႕ၾကားက ဖြဲ႔ေႏွာင္ ထားေသာ “ သံေယာဇဥ္ ႏွင့္သီသည့္ ခ်စ္ျခင္းၾကိဳးမ်ား မွ ေမတၱာသံစဥ္ ”..။ ထိုသံေယာဇဥ္တို႔သည္ တစ္ခ်ိဳ႕အတြက္ေတာ့ က်ီး ဘုတ္ေျမွာက္၊ ဘုတ္ က်ီးေျမွာက္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္။ ေအးျမျငိမ္းခ်မ္းေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာထက္ ေဖေတာ့ေမာင္ေတာ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေလာက္သာ နားလည္ခံစားတတ္သူမ်ားအတြက္ေတာ့ ေအာ္ဂလီ ဆန္ခ်င္စရာ ျဖစ္ေကာင္း ျဖစ္ေနလိမ့္မည္။ တစ္ၾကိမ္ထပ္ကာ ကြ်န္ေတာ္ ေျပာခ်င္သည္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ၾကားက ဘာသာေဗဒသည္ “ သံေယာဇဥ္ ႏွင့္သီသည့္ ခ်စ္ျခင္းၾကိဳးမ်ား မွ ” ထြက္လာသည့္ သံစဥ္သက္သက္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ၾကားႏိုင္သူမွသာ ၾကားႏိုင္ၾကမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္တို႔၏ ရင္ဘတ္ကို ဖြင့္ေသာ ေသာ့တစ္ေခ်ာင္း လိုပါသည္။ ထိုေသာ့ျဖင့္ သင့္ရင္ဘတ္ကို ဖြင့္ၾကည့္ကာ နားဆင္ပါ။ “ သံေယာဇဥ္ ႏွင့္သီသည့္ ခ်စ္ျခင္းၾကိဳးမ်ား မွ ေမတၱာသံစဥ္ ” ကို သင္ၾကားႏိုင္ဖို႕ ကြ်န္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္ပါသည္။ ထိုသံစဥ္မ်ားကို ၾကားနာဖို႔အတြက္ ကြ်န္ေတာ္ေျပာခဲ့ေသာ “တီေကာင္” မ်ားတြင္ နားရွိမည္ မဟုတ္တာ ေသခ်ာပါသည္။
ခုေတာ့ အတူတကြ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကို သံစဥ္ထြက္မထြက္ ရြတ္ဆိုၾကည့္ၾကခ်င္ပါေသးသည္။ စိတ္ျပဴတင္းတံခါးမ်ား၏ တဘက္တခ်က္တြင္ ရွိေနၾကေသာ သင္တို႕ ကြ်န္ေတာ္တို႔ၾကား သံစဥ္၏ အေရာင္သည္ မည္မွ် ကြာျခားေနမည္လဲ။

ည ၁၂ ရီထိုးတာနဲ႔ ေကာင္းေသာညပါလို႕
ကမာၻတစ္ျခမ္းကို ကမာၻတစ္ျခမ္းက ႏႈတ္ဆက္ျပီး
ကမာၻတစ္ျခမ္းက အေႏြးဓာတ္နဲ႔
ကမာၻတစ္ျခမ္းမွာ မီးလင္းဖိုေလးတစ္ဖိုေႏႊးတဲ႔အခါ ..
ကမာၻတစ္ျခမ္းစီဟာ ..
(စိတ္ထဲမွာ)အတူယွဥ္တြဲေနထုိင္ၾကတယ္ ...။
........
ေရးသားသူ- *Zephyr*

********************************

“ရင္ဘတ္ခ်င္း ရိုးသားၾကသူမ်ားမွအပ မည္သူမွ် ခံစားနားလည္ေပးရန္ မလိုအပ္ပါ”
ပံု..
မိုးကုတ္သား

ေမတၱာျဖင့္
မိုးကုတ္သား