တိမ္တိုက္ေတြ

ကြ်န္ေတာ္က စိတ္ကူးယဥ္ ဆန္လြန္းတယ္ပဲ ေျပာၾကေလမလား။ ငယ္စဥ္ကရင္း ခုခ်ိန္ထိ တိမ္တိုက္ေတြကိုေမာ့ၾကည့္ ေငးေမာကာ တိမ္ရုပ္ေလးေတြ ေရးေနမိတုန္း။ ကြ်န္ေတာ္ ေကာင္းကင္ၾကီးကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္တိုင္း သူတို႔ကို ေတြ႔ရသည့္ အသြင္က ဘယ္ေတာ့မွ မတူပါ။ တခါတရံ ေငးေမာေနရင္းက ပင္ ထုသြင္ ေျပာင္းသြားၾကျပန္သည္။ တခါတရံ တိမ္ကင္းစင္ေအာင္ ၾကည္လင္ေနသည့္ ေကာင္းကင္ၾကီးကို ျမင္ရတိုင္း ကြ်န္ေတာ္က တိမ္ေတြကို ဟိုတကြက္ ဒီတကြက္ ေတြ႔ရေလမလား လိုက္လံရွာေဖြ လြမ္းဆြတ္တတ္ျပန္ေသးသည္။ တိမ္ေတြရဲ့ ထုသြင္က တခါတရံ ခ်စ္ခင္ဖြယ္၊ တခါတရံ ၾကည္ႏူးဖြယ္၊ တခါတခါမွာေတာ့ လြမ္းဆြတ္ဖြယ္ ရိွေနတတ္ျပီး တခါတခါမွာေတာ့ ေျခာက္ျခားဖြယ္ ျဖစ္လို႔ ေနတတ္ျပန္သည္။ ေလအရွိန္ႏွင့္ တရိပ္ရိပ္ ေျပးလႊားေနေသာ တိမ္ေတြကို ျမင္ရလွ်င္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ အင္မတန္ ေပ်ာ္ပါသည္။ တေယာက္ေသာသူကေတာ့ ေျပးလႊားေနေသာ တိမ္ေတြကို ကြ်န္ေတာ္ႏ်င့္အတူ လိုက္ၾကည့္ကာ မူးလိုက္တာ ဟုဆိုရင္း ကြ်န္ေတာ့္ရင္ခြင္ထဲ ႏြဲ႔မွီခဲ့ဖူးသည္။ တခါတရံမွာေတာ့ အဲဒီတိမ္ေတြက ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္ေသာ လမင္းၾကီးကို ကြ်န္ေတာ့္ ထံပါးကေန ဖြက္ထား တတ္ၾကေသးသည္။ သူတို႔ ကလွဴသလို၊ ျမွဴသလို ခဏဖြက္ထားလွ်င္ေတာ့္ ကြ်န္ေတာ္က သေဘာက်တတ္ေသာ္လည္း အခ်ိန္အၾကာၾကီး ဖြက္ထားလွ်င္ေတာ့ တိမ္ေတြကို ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ဆိုးရေလသည္။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္က တိမ္တိုက္ေတြကို ၾကာၾကာ စိတ္မကြက္ႏိုင္ပါ။ အခါအားေလ်ာ္စြာ သူတို႔ကို ေစာင့္ၾကည့္ ေငးေမာေနတတ္သည္သာ။
တိမ္တိုက္ေတြကို မိုးေပၚ ေမာ့ၾကည့္ ေငးေမာတတ္ေသာ ကြ်န္ေတာ္ တိမ္တိုက္ေတြရဲ႔ ထိေတြ႔မႈ၊ တိမ္တိုက္ေတြရဲ႔ ရနံ႔ေတြကို ရွဴရွိဳက္ခြင့္ ရခဲ့တာ အင္မတန္ ကံေကာင္းသည္။ ထိုစဥ္က ျမိဳ႕ကေလးမွာ ကြ်န္ေတာ္ ရွိေနခဲ့ျပီး ေတာင္တက္ခဲ့ၾကစဥ္က ျဖစ္သည္။ တိမ္တိုက္ေတြႏွင့္ နီးနီးကပ္ကပ္ ထိေတြ႕ခြင့္ တင္မက တစ္ခ်ိဳ႔ တိမ္တိုက္ေတြက ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဟိုဘက္ ေအာက္ေျခမွာ။ တခ်ိဳ႔တိမ္တိုက္ေတြက ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို တိုးေ၀ွ႔ ပြတ္တိုက္သြားၾကသည္။ ေလႏွင့္လြင့္လာေသာ တိမ္တိုက္တခိ်ဳ႕ကို ကြ်န္ေတာ္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ရင္ဖြင့္ၾကိဳဆိုရင္း ေထြးေပြ႕ နမ္းရွိဳက္ခဲ့ရတာ ဘယ္ေလာက္ ၾကည္ႏူးဖို႔ ေကာင္းလိုက္ပါသလဲ။
ထိုစဥ္ကရင္း ကြ်န္ေတာ္ တိမ္ေတြကို အေပၚကေန စီးမိုးေငးေမာ ၾကည့္ခ်င္စိတ္ေတြ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။
ထိုအိပ္မက္ကေလး အမွန္တကယ္ ျဖစ္ခဲ့ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္ တကယ္ပဲ တိမ္တိုက္ေတြကို အေပၚက စီးမိုးၾကည့္ခြင့္ ရခဲ့သည္။ ကြ်န္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္အတိုင္း တိမ္တိုက္ေတြကို ရင္သပ္ရွဳေမာ ေငးေမာေနခဲ့မိ၏။ ဂြမ္းစိုင္၊ ဂြမ္းလိပ္ေလးေတြလို ႏူးညံ့လွေသာ တိမ္ေတြကို အမ်ားၾကီး ျမင္ေတြ႔ခြင့္ ရေသာ္လည္း မွန္ျပဴတင္း ျခားထားေသာေၾကာင့္ ေတာင္ တက္တုန္းကလိုေတာ့ သူတို႔ကို ထိေတြ႕ခြင့္ မရခဲ့ပါ။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္ ေက်နပ္ပါသည္။
တခ်ိဳ႕ တိမ္တိုက္ေတြက စုစုေ၀းေ၀း၊ တခိ်ဳ႕က ဟိုတစု ဒီတစု၊ တခ်ိဳ႕က ေကာင္းကင္ေပၚမွာ ျမစ္တစ္စင္း စီးဆင္းေနသလို သြယ္သြယ္တန္းတန္း၊ တခါတေလမွာလဲ က်ယ္ေပ်ာလွေသာ တိမ္ပင္လယ္ၾကီးေတြ။ တစ္ခ်ိဳ႕တိမ္တုိက္ေတြက ေနေရာင္မွာ စိုလက္ေတာက္ပလို႔။ တစ္ခ်ိဳ႕ တိမ္တိုက္ေတြကေတာ့ ႏူးညံ့လွေသာ ကတၱီပါ လြင္ျပင္ၾကီးေတြလို။ ျပဴတင္းတံခါးကို ဖြင့္ျပီး တိမ္တိုက္ေတြေပၚ ခုန္ခ် ေျပးလႊားခ်င္စိတ္ေတြ ခဏခဏ ေပၚလာေအာင္ အခါမ်ားစြာ သူတို႕က ကြ်န္ေတာ့္ကို ဖ်ားေယာင္းႏိုင္ခဲ့ပါသည္။ ဘယ္ေလာက္အထိ ဖ်ားေယာင္းႏိုင္ခဲ့သလဲဆို သူတို႔ကို ေမာ့ၾကည့္ခဲ့ဖူးစဥ္က အမ်ိဳးမ်ိဳး ပံုေဖာ္ေရးခဲ့ေသာ တိမ္ေရးရုပ္ေတြကို ေရးၾကည့္ဖို႔ စိတ္ကူးကို ေမ့ေလ်ာ့ ေစခဲ့သည့္ အထိပါပဲ။
တိမ္တိုက္ေတြက အတည္တက် ရွိခ်င္မွ ရွိလိမ့္မည္။ ဖမ္းဆုပ္ထိေတြ႔ခြင့္ ရခ်င္မွ ရႏိုင္မည္။ တခါတရံ ႏွစ္လိုဖြယ္အသြင္ရွိျပီး တခါတရံ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းမည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ၊ ေကာင္းကင္ၾကီးမွာ တိမ္တိုက္ေတြကို ျမင္ေတြ႔ေနရလွ်င္ပဲ ကြ်န္ေတာ္ ေက်နပ္ပါသည္။





ျပာလဲ့လဲ့မိုးသားနဲ့ တိမ္တိုက္ေတြ

စိုလက္ေတာက္ပေနတဲ့တိမ္တိုက္ေတြ

တခ်ိဳ႕တိမ္တိုက္ေတြက ဟိုတစု ဒီတစု

ေကာင္းကင္ထက္က ျမစ္တစ္စင္းလို တိမ္တိုက္ေတြ

ဒီလိုတိမ္ဂြမ္းဆိုင္ေတြ ေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္ ခုန္ခ်ျပီး တိမ္ေတြေပၚေျပးလႊားခ်င္ခဲ့တာ

တိမ္တိုက္ေတြၾကားက ျမိဳ႔ေတာ္ ရန္ကုန္

ေမတၱာျဖင့္
ေရးသားသူ - မိုးကုတ္သား