“ေတာင္တန္းတစ္ခုရဲ႕အိပ္မက္”

“ေတာင္တန္းတစ္ခုရဲ႕အိပ္မက္”


မေရရာမႈေတြနဲ႔ စေနနဂါး တစ္ျဖစ္လဲ သစ္သားက်ားဟာ သက္ဝင္ႏိုးထခဲ့တယ္
နဂါးတစ္လွည့္ က်ားတစ္လွည့္ အပူသင့္တဲ့ က်ိန္စာတစ္ခုဟာ.... ငါ.. .တဲ့
ေဒါသတစ္ဝက္.. ေလာဘတစ္ဝက္နဲ႔ ေသြးပ်က္တဲ့ ေန႔ညေတြထဲမွာ
ငယ္ရြယ္ျခင္းေတြဟာ..ေျခာက္ေျခာက္ခ်ားခ်ား
ငါဟာ... မီးတစ္စ တဲ့လား...

အားကိုးတၾကီး ဖက္တြယ္မိတာ...
တစ္ရက္မွာ တစ္ခါသာတဲ့.. ေနနဲ႔လရဲ႕ရင္ခြင္ေပါ့
ေနၾကတ္တဲ့ေန႔ နဲ႔ လကြယ္ညေတြမွာ
ငါ့ အိပ္မက္ထဲ လက္ညိႈးေပါင္းအေထာင္အေသာင္းရွိတဲ့ နတ္ဆိုးေတြကမင္းမူ..
အို.. ငါ့ကို မျငဴစူၾကပါနဲ႔.....

ေနနဲ႔လအတြက္ ငါ အသက္ဆက္ခဲ့တာပါ
ေနာက္ေတာ့ ငါ့နံေဘးမွာ ၾကယ္ကေလးတစ္ခ်ိဳ႕
သူတို႔...လင္းလက္ေစဖို႔.....
နဂါးလို ေဒါသ.. က်ားလို ေလာဘ..
ေနာက္ေတာ့ ငါ...ဆိုတဲ့ အတၱေတြ မီးသႃဂၤ ိဳလ္လိုက္တယ္..
ေလာကဓံ လိွဳင္းတံပိုးေတြၾကား... သူတို႔ဟာ... ငါ့...ခြန္အား......။

နဂါးတစ္ေကာင္လို မာန္တင္း..ထားတယ္...
က်ားကုပ္က်ားခဲ ၾကိဳးပမ္းတယ္...
ေနာက္.. သိုးတစ္ေကာင္လို ငါ့ကိုယ္ငါ သိမ္ေမြ႔ေအာင္ ထိန္းေက်ာင္းတယ္...
ဘဝမွာ.. တန္ဆာဆင္စရာ အလွ မရွိေပမဲ့...
ငါ့ေတာေတာင္တန္းကေလးမွာေတာ့.. ငါဟာ... ခန္း...နား... လို႔

ေတာကပဲ နက္သလား...
လမ္းကပဲ ၾကမ္းသလား.....
ေတာင္တန္းကပဲ သိပ္ ျမင့္ေနသလား...
သြားရင္း.. နားရင္း..
အဲဒီ...ေတာင္ထိပ္ဖ်ားနဲ႔...
နီးလာလိုက္ ေဝးသြားလိုက္....
ေျခေခ်ာ္လဲလိုက္.. ထူမတ္လိုက္...
တစ္ခါတစ္ခါ.. အခ်စ္ဆိုတဲ့ မာယာေထာင္ေခ်ာက္မွာ.. ငါ ပိတ္မိလား ပိတ္မိရဲ႕....
ရခဲ့သမွ်ဒဏ္ရာေတြဟာ.... သင္ခန္းစာေတြ ျဖစ္လိုျဖစ္....
အခ်စ္ဆိုတာလဲ ဝဋ္နာကံနာ တစ္မ်ိဳးသာ ျဖစ္ခဲ့ေလေတာ့

ခ်က္ၾကိဳးျဖတ္တုန္းက.. အမွတ္သည္းေျခပါ.. ပါသြားတဲ့ငါ....
နဂါးတစ္ေကာင္ ျဖစ္ခဲ့တာလဲ ေမ့
က်ားတစ္ေကာင္ျဖစ္ခဲ့တာလဲေမ့
အဲဒီလို.. ငါ့ကိုယ္ငါ ေမ့... ပစ္ရင္း...
သိုးေလး ဘဝမွာ..... ေပ်ာ္ေမြ႔ေနတတ္ခဲ့ရင္း...

ငါခန္းနားရာ ေတာေတာင္တန္းေတြဆီ....
စိမ္းစို ေႏြးေထြးေစရင္း.....

ငါ့ေျခဖဝါးေအာက္မွာ
နတ္ဆိုးကင္းတဲ့ အိပ္မက္တစ္ခုသာ ျဖစ္ထြန္းခ်င္ခဲ့တယ္...၊

လမ္းဆံုးမွာ...
ေတာင္တန္းဟာ... ထီးတည္းျငိမ္သက္ဆီးၾကိဳလို႔....။ ။




၂၀၁၀ခုႏွစ္ ေမလ ၂၅ ရက္ အတြက္ အမွတ္တရ.....

ေမတၱာျဖင့္
မိုးကုတ္သား

မိုးကုတ္


ရတနာ ေျမၾသဇာနဲ႔မို႔
ေတာင္ေနၾကာေတြ ၀င္း၀ါေနသလိုမ်ိဳး
လမ္းေဘးေက်ာက္စရစ္ခဲေလးေတြေတာင္
အေသြးတက် လွပေနသလိုမ်ိဳး
ဘုရားသခင္ေပးသနားရာ ေျမသားေျမဆိုင္မွာ
အိပ္မက္ေတြ အရိုးခံအတိုင္း ရွင္သန္ဖူးပြင့္ေနသလိုမ်ိဴး

ျမဴခိုးေ၀ေ၀ျမင္ကြင္းေတြ
အလြမ္းနဲ႔ရင့္က်က္ယဥ္ပါး ေနသလိုမ်ိဳး
အပူပိုင္းဥတုေျမမ်က္ႏွာသြင္ျပင္မွာ

ရာသီကို အခ်ိဳးတက်ေအးျမေနေစသလိုမ်ိဴး
ဘယ္ေလာက္ ဒဏ္ရာေတြရရ..
ေသြးစက္က ပတၱျမားပြင့္ျပတတ္သလိုမ်ိဳး

လင္းလက္ျခင္း နာမတစ္ခုနဲ႔
ခန္႔ျငားမႈ လည္ဆြဲရတနာ

သူဟာ..
ေတာေတာင္ေတြျခံရံထားတဲ့ နန္းေတာ္ မွာ
ျငိမ္းခ်မ္းတည္ၾကည္စြာ..
ေတာ္၀င္ခမ္းနား ေနခဲ့ေပါ့..။



"" အေကာင္းဆံုးဆိုတဲ့ ဆႏၵဆုမြန္မ်ားစြာျဖင့္""

မိုးကုတ္ဆန္ေသာ မိုးကုတ္သားအတြက္ ေမြးေန႔အတြက္ အမွတ္တရ



အိျႏၵာ
(၂၃-၅-၂၀၁၀)


“မေဆာင္မေယာင္ႏွင္းဆီရွင္”


အသြယ္သြယ္အလဲ႔လဲ႔ကန္ေရျပင္လို
သူ႔ဘဝလမ္းဟာမျငိမ္ေမြ႔မၾကည္စင္ေပမယ္႔ ...
ခပ္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ရထားသံလမ္းေတြကိုေတာ႔
သူ႔ေန႔စြဲၾကမ္းၾကမ္းေတြက ျဖဴး...ေျဖာင့္...ဆန္႔...က်င္...လို႔...
တိမ္လႊာေတာင္ေတြမ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕ရင္
သူ႔မ်က္ဝန္းေတြလက္ျဖာေဝ႔ဝဲလာတတ္တယ္
ပံုေသကားခ်ပ္ မမတ္တမတ္ရပ္ဝန္းထဲမွာ
ႏွလံုးအိမ္ျဖဴျဖဴကို.. သူဆုပ္ကိုင္ထားရင္းနဲ႔ပဲ
လွမ္းလင့္ငံ႔ေမာေနတဲ႔ သူ႔ရဲ႕ၾကမၼာေရာင္လက္အဆံုဟာ
ကရုဏာရနံ႔သစ္ေတြသာ တစ္ရက္ျပီးတစ္ရက္တိုးခ်ဲ႕စိုက္ပ်ိဳးလို႔
မလွပေန(ေသး)တဲ႔ မနက္ျဖန္ရဲ႕အရုဏ္ဦးေလျပည္ထဲ
သူ ... မစူးမရဲစြာ အနာဂတ္ကိုစုပ္ေထြးေျခြငင္လိမ္႔ဦးမယ္။ ။


႔ “ဦးဘိုေမြးေန႔အတြက္ ညီေလးမွ အမွတ္တရ...”


Craton
(25.05.2010)