မမဝါ ေမးတဲ့ ေနာင္လာမယ္႔ ၅ နွစ္

ေနာင္လာမယ္႔ ၅ နွစ္မွာ....

၁။ ဘာအလုပ္လုပ္ဖို႔ ရည္ရြယ္ထားပါသလဲ......

မမ၀ါက ေမးလာပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္က အင္မတန္မွ အလုပ္ လုပ္ဖို႔ ပ်င္းသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေလေတာ့ ငယ္ကတည္းက ကြ်န္ေတာ္ သိပ္လုပ္ခ်င္တဲ့ အလုပ္ဆိုတာ ရွားရွားပါးပါး တစ္ခု၊ႏွစ္ခုေလာက္ပဲ ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲတာကေတာ့ ျခံစိုက္ျခင္းပါ။ ပထမကေတာ့ ေကာ္ဖီၾကိဳက္တတ္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္ ေကာ္ဖီျခံေလး တစ္ျခံ ပိုင္ဖို႔ အင္မတန္ ဆႏၵရွိပါတယ္။ ဒုတိယကေတာ့ လၻက္ျခံပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ မိုးကုတ္ျမိဳ႕ေလးမွာ လၻက္ စိုက္ပ်ိဳးျခင္းဟာလည္း အေရးပါတဲ့ စီးပြားေရး ေစ်းကြက္တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ လၻက္ ခူးခ်ိန္ နဲ႔ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ၾကံဳတိုင္း သူငယ္ခ်င္းေတြ စုျပီး လၻက္ျခံ တစ္ျခံျခံမွာ လၻက္ လိုက္ခူးၾက၊ ရိုးရာ ေပါင္းဖိုၾကီးေတြနဲ႔ ေပါင္းတန္ေပါင္း၊ စိုတန္စို၊ ေျခာက္တန္ေျခာက္...... လၻက္ျခံထဲမွာ သိပ္ကို ေပ်ာ္ခဲ့ရဖူးပါတယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ ျခံေလးထဲမွာ ရာသီစာ သီးပင္၊ စားပင္ေလးေတြနဲ႔ ဥယ်ာဥ္ေလးတစ္ခု (တစ္ခ်ိန္မွာမ်ား ႏိုင္ငံျခားခရီးသြားလာေရး လုပ္ငန္းေတြ ျမန္မာျပည္မွာ စည္ပင္တိုးတက္လာတဲ့အခါက်... ) ကြ်န္ေတာ္တို႔ မိုးကုတ္ျမိဳ႕ကေလးရဲ႕ သဘာ၀ ရွဳခင္းအလွေတြကို လာေရာက္ ခံစားၾကတဲ့အခါ ကြ်န္ေတာ့္ ဥယ်ာဥ္ျခံေလးဟာ ရိုးရာလဲမပ်က္၊ ေခာတ္နဲ႔လဲ ညီတဲ့ Tourist Attraction ေနရာေလး တစ္ခု ျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစား ဖန္တီးခ်င္ပါတယ္။

ေနာက္ျပီး ျခံထြက္သီးႏွံေတြနဲ႔ အတူ သဘာ၀ အသီးေဖ်ာ္ရည္ အေအးစံုနဲ႔ ျခံထြက္ ေကာ္ဖီမႈန္႔ လက္ေရြးစင္ကို သီးသန္႔ သံုးထားတဲ့ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလး တစ္ဆိုင္ကိုလည္း တြဲဖက္ ဖြင့္ထားခ်င္ပါေသးတယ္။ အဲဒီ ဆိုင္ကေလးဟာ ျငိမ္းခ်မ္းေအးေဆးတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ ျခံ ရႈခင္းအလွကို ခံစားရင္း ေကာ္ဖီတစ္ခြက္၊ အေအးတစ္ခြက္ကို စိတ္ၾကည္ႏူးေက်နပ္စြာ အပန္းေျဖ အနားယူႏိုင္တဲ့ ေနရာေလး တစ္ခု ျဖစ္ေစရမွာေပါ့။

ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ျမတ္ႏိုးလြန္း၊ ၀ါသနာ ပါလြန္းလို႔ ဆည္းပူး ေလ့လာခဲ့တဲ့ ဗိသုကာပညာရပ္ပါ။ ဗိသုကာ ပညာရပ္ကို လိုက္စားေလ၊ ပိုျပီး တန္ဖိုးထားမိေလပါပဲ။ အင္မတန္မွ နက္နဲ က်ယ္ဝန္းသလို စိတ္လဲ အင္မတန္ ၾကည္စင္ ျငိမ္းခ်မ္းေစတဲ့ အလုပ္တစ္ခုပါ။ ကိုယ္ရည္မွန္းထားတဲ့ ဘ၀ေလး တစ္ခုကို အစပ်ိဳးမိျပီ ဆိုတာနဲ႔ ဗိသုကာပညာရပ္နဲ႔ ဖန္တီးထားတဲ့ လူေနအိမ္ပံုစံေလးေတြကို ေအးေအးေဆးေဆး စိတ္ကူးယဥ္ ပံုေဖာ္ျပီး ေဆာက္ေပးခ်င္ပါတယ္။ ကမၻာေက်ာ္ ဗိသုကာပညာရွင္ ျဖစ္ဖို႔ အစတည္းက မေမွ်ာ္မွန္းခဲ့ေပမဲ့ ကိုယ္ ဒီဇိုင္းဖန္တီးေပးထားတဲ့ အေဆာက္အဦးကို အသံုးခ်တဲ့သူေတြ အားလံုး အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကရင္ ေက်နပ္ပါျပီ။


၂။ မိမိရဲ႕စိတ္ကူးထဲက အိမ္ေထာင္ဖက္ (သ႔ို)စိတ္ကူးထဲက အိမ္ေထာင္ေရး .....


ဒီေမးခြန္းကေတာ့ အသက္သံုးဆယ္ေက်ာ္ လူပ်ိဳသိုးၾကီးအတြက္ ေျဖရ အေတာ္ခက္တဲ့ ေမးခြန္းပါ။

ငယ္ငယ္ကေတာ့

၁။ စိတ္ထားျဖဴစင္ ရိုးသားရမယ္ (ေထြလီကာလီ၊ မူယာမာယာေတြ မရွိတဲ့ စိတ္ရွင္းရွင္း မိန္းခေလးမ်ိဳးေပါ့)
၂။ ဗုဒၵဘာသာကို ကိုင္းရိႈင္းရိုေသသူ ျဖစ္ရမယ္ (တရားသိရံုနဲ႔ မရ၊ တရားရွိသူလဲ ျဖစ္ရမယ္)
၃။ ဆံပင္ရွည္ရမယ္ (ဆံပင္ရွည္ကို မေပမရႈပ္၊ မနံေစာ္ေအာင္ထိန္းသိမ္းႏိုင္သူလဲ ျဖစ္ရမယ္)
၄။ အရပ္ျမင့္ရမယ္ (ကြ်န္ေတာ့္နားရြက္ထိ မွီတဲ့အရပ္ေလာက္ဆို ရျပီ)
၅။ အသားျဖဴရမယ္ (ငယ္ကတည္းက အသားမဲတဲ့သူမ်ားဆို အနားကို အကပ္မခံတာ.. ငယ္က်င့္မေပ်ာက္တာ ခက္တယ္.. :-P )
၆။အေခ်ာအလွထိပ္ေခါင္ ျဖစ္စရာမလိုေပမဲ့ ေခ်ာေတာ့ ေခ်ာရမယ္ (မေခ်ာရင္ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ တြဲသြားတဲ့အခါ ကြ်န္ေတာ္ခ်ည္းပဲ ထင္ရွားေနမွာေပါ့ :-P )

ေနာက္ အခ်က္အခ်က္ေတြ အမ်ားၾကီး က်န္ေသးတယ္.. မမွတ္မိေတာ့ပါဘူးး။ (မွတ္မိလို႔ ဆက္ေရးရင္လဲ အဆဲခံရေတာ့မယ္။ အခု အခ်က္ ေျခာက္ခ်က္နဲ႔တင္ အျမင္ကတ္ခံေနရေလာက္ပီ...။)
အဲဒီလို စိတ္ကူး ယဥ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။

စိတ္ကူးေတြဟာ အသက္အရြယ္အလိုက္ပဲ ေျပာင္းလဲသြားသလားး။

ဒီခု အခ်ိန္မွာေတာ့ အဲဒီ စံေတြ ဘာမွ မရွိေတာ့ပဲ ကြ်န္ေတာ့္ ႏွလံုးသားက ဘာသာေဗဒနဲ႔ သူ႔ႏွလံုးသားက ဘာသာေဗဒ သေဘာတူညီမွ်ဖို႔နဲ႔ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး နားလည္ႏိုင္ၾကဖို႔ပဲ စိတ္ထဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။

ငယ္ငယ္ကေတာ့အခ်စ္မွာ အခ်စ္တစ္ခုတည္းရွိေနရံုနဲ႔ ခိုင္ျမဲျပီ လို႔ ယံုၾကည္ခဲ့ဖူးေပမဲ့ အခ်စ္ရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲ ကိစၥေတြက အေတာ္ေလး ရႈပ္ေထြးပါလား ဆိုတဲ့ အေတြးတစ္ခုက (အဲလိုေတြးမိတာ ကြ်န္ေတာ္ ညံ့လို႔ပဲ ေနမွာပါ) ၀င္ေနေပမဲ့ အခ်စ္စစ္ကိုေတာ့ တန္ဖိုးထားတတ္ဆဲပါ။

ခုေလာေလာဆယ္မွာေတာ့ ခ်စ္သူနဲ႔ အိမ္ေထာင္ဘက္ကို တစ္ေယာက္တည္းပဲ ျဖစ္ေစခ်င္ဆဲ။ (ဒါေပသည့္ ကုသိုလ္ၾကမၼာ မမွီပါခဲ့ ေပါ့ဗ်ာ) ။ ေနာင္လာမည့္ ငါးႏွစ္ထိ ဒီ မိုးကုတ္သားဟာ ဘ၀ပင္လယ္ၾကီး ဘယ္ေသာင္ဘယ္ကမ္းမွာ ဆိုက္ကပ္ ရပ္နားမလဲ.... ကိုယ္တိုင္ေတာင္...... မသိႏိုင္ေသးတဲ့အတြက္.....


မမဝါ တို႔လို ေအာင္ျမင္တဲ့ အိမ္ေထာင္ေရးေတြကို အားက်ေနရံုကလြဲျပီး............


ကဲ.. မမဝါေရ....
ဒီေလာက္နဲ႔ပဲ ေက်နပ္ပါ လို႔......

ေမတၱာျဖင့္
မိုးကုတ္သား