Monday, January 2, 2012

“သူမ မိုးေလ၀သထဲက ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ရာ”



“သူမ မိုးေလ၀သထဲက ကၽြန္ေတာ့္အိမ္ရာ”





သူ႔အျပံဳးအစြန္းထြက္ကေလးမွာေတာင္
ကၽြန္ေတာ့္အျပံဳးေတြ ေနၾကတ္သြားခဲ့ရ


ေကာင္းကင္ၾကီးက ညဦးယံမွာပင္ ေမွာင္မဲ တိတ္ဆိတ္လြန္းလွသည္ထင့္။ လျခမ္းေကြးေကြးေလးပင္ ခ်ိတ္ဆြဲထားျခင္းမရွိပါ။ လမ္းေဘးတစ္ဘက္တစ္ခ်က္ဆီမွ နီယြန္မီးတို႔ကလည္း ပိုးစုန္းၾကဴးေလာက္ပင္ မွိန္မွိန္ေလးမွ လင္းမေန၊ ပကတိ အေမွာင္တိုက္ထဲမွာ။ ၾကယ္ေရာင္ေတြၾကားက ၀ိုးတ၀ါး လင္းေနေသာ လမ္းမၾကီးကို မမွိတ္မသံု အာရံုစိုက္ကာ ၾကည့္ရင္း စက္ဘီးကို နင္းလာရာက အေတြးစေတြက ပ်ံ႕က်ဲ က်ခ်င္ေနေသးသည္။
ငါ လွည့္ျပန္သြားရ ေကာင္းမလား။ ႏွင္းမႈန္ေတြ ဖြဲဖြဲ ေအာက္မွာ ခိုက္တုန္ခ်င္ေနေသာ ကိုယ္ခႏၵာထက္ ရင္ဘတ္ထဲက နွလံုးသား တစ္စံုက တုန္ယင္ေနတာ စူးစူးရွရွ နာနာက်င္က်င္။
မင္း ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ ေနႏိုင္ရျပီး ငါက ဘာေၾကာင့္ မေနႏိုင္ရတာလဲ။
စိတ္ထဲမွာ အရႈံး မေပးခ်င္သည့္ အတၱတို႔က ေခါင္းေထာင္ထလာေတာ့ ျဗဳန္း ဆို စက္ဘီးလက္ကိုင္ကို ျပန္လွည့္ပစ္ခ်င္စိတ္ေတြက တဖြားဖြား။
သို႔ေသာ္ နာက်င္ႏွလံုးသားက စက္ဘီးကို ေရွ႕ဆက္ နင္းဖို႔ရာသာ ဆြဲေခၚလို႔ေနသည္။

***************************************

သူ႔ရယ္သံက
ကၽြန္ေတာ့္ၾကယ္စင္ရႊန္းျမ အဆိပ္လိႈင္း
ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးေသြးစီးရာအတိုင္း
ရင့္ရင့္ရိုင္းရိုင္း..႐ူးႏွမ္း လွပလို႕..

ဒီအေလာင္းအစားကို ဘာေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္က စခဲ့မိတာပါလိမ့္။ စိန္ေခၚမႈတစ္ရပ္ကို ႏွလံုးသားနွင့္ အလဲအထပ္လုပ္ကာ အေလာင္းအစား လုပ္ခဲ့မိမွန္း ထိုစဥ္ကတည္းက ကြ်န္ေတာ္ သိသင့္ခဲ့ပါသည္။
သူမ ဒီေလာက္ထိ သူ႔အေပၚ မမာေက်ာႏိုင္ခဲ့ဘူးလို႔ ထင္ထားခဲ့မိတာ ကြ်န္ေတာ့္အမွား။ ခုေတာ့ သူမက ကြ်န္ေတာ့္ေရွ႕ေမွာက္ ေရာက္လာရမဲ့အစား ကြ်န္ေတာ္က... ။ ခါးသီးမႈတို႔က လည္ေခ်ာင္း၀ထိ ပူျပင္းစြာ လိႈက္တက္လာခဲ့သည္။

***************************************

သူ႔ ပူပင္ေသာကမွန္သမွ်
ကိုယ္ျပည့္စိတ္ျပည့္ သယ္ပိုးထားမိေတာ့
သူသက္ျပင္းခ်လိုက္တိုင္း
ကၽြန္ေတာ့္လြင္ျပင္မွာ မုန္တိုင္းေတြဆင္ဖြဲ႕

ႏွင္းေတြက ပိုလို႔ တဖြဲဖြဲ က်လာခဲ့ျပီ။ ျမဴေတြဆိုင္းေနပံုက ေရွ႕တစ္ေခၚစာမွ်ပင္ ေကာင္းေကာင္း မျမင္ရခ်င္ေတာ့။ သူမ၏ အိမ္ကေလး ရွိရာ ရပ္ကြက္ေလးထဲ စက္ဘီးကို ခ်ိဳးေကြ႕ ၀င္မသြားေသးပဲ လမ္းထိပ္မွာ ကြ်န္ေတာ္ ေတြေ၀ေနမိျပန္သည္။ ေက်ာရိုးတစ္ေလွ်ာက္ စိမ့္ကနဲ ေနေအာင္ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ တိုက္ခတ္လာသည့္ ေလေတြက အရင္လို ႏုေအးမေနပဲ ရက္ရက္စက္စက္ ေအးခဲေနေလသလား။ အဲဒီလို ေလေအးေအးေတြ ၾကမ္းၾကမ္းတိုက္လာတိုင္း ကြ်န္ေတာ့္ႏွလံုးသားက ေအးစက္ ထံုထိုင္းသြားရင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းလိုက္ေလမလဲ။ ဒါဆို ေအးခဲသြားတဲ့ ႏွလံုးသားမွာ သူမအတြက္ ဘာ ခံစားခ်က္ေတြမွ က်န္ရစ္ခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး။
“စီးကရက္ တစ္လိပ္ေလာက္ ေသာက္လိုက္ရရင္ျဖင့္ ေႏြးသြားမယ္ ထင္တယ္”
တိုးဖြဖြ စကားသံတစ္ခုကို ၾကားမိျပန္ေတာ့ ထိုအသံေတြ နားထဲ ထပ္၀င္မလာေအာင္ ေခါင္းကို အလန္႔တၾကား ခါယမ္း ပုတ္ထုတ္မိေတာ့သည္။
သြားစမ္းပါ၊ သြားစမ္းပါ။ ေစတနာစကားေတြကို တစ္ခုမွ အေရးမစိုက္တဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ေခါင္းထဲက ထုတ္ပစ္လိုက္ျပီး မင္း အခု လွည့္ျပန္သြားလိုက္။
ဦးေဏွာက္ထဲက စကားသံေတြကို မသိက်ိဳးကြ်ံျပဳသလို ႏွလံုးသားက သူမ၏ အရိပ္တစ္ခ်ိဳ႕ကို မြတ္သိပ္ေနျပန္ေတာ့ သူမေနထိုင္ရာ ရပ္္ကြက္ေလးဆီ ဦးတည္ေနေသာ လမ္းမတစ္ေလွ်ာက္ စက္ဘီးကို ဆက္နင္း လာခဲ့မိျပန္သည္။

***************************************

သူ႔မ်က္ရည္ၾကည္လဲ့ဟာ..
ကၽြန္ေတာ့္ စိုးရိမ္ေရမွတ္ဒီေရျဖစ္ခဲ့တယ္..။

“ေယာက်္ားေလးေတြကို အသည္းခြဲတမ္း ကစားေနတဲ့ မင္းလုပ္ရပ္ေတြကို မရပ္ႏိုင္မခ်င္း မင္းနဲ႔ ငါနဲ႔ ျပန္မဆံုေၾကး။ မင္းကိုလဲ ငါလာမေတြ႕ဘူး။ ငါ့ကိုလဲ မင္း လာမေတြ႔နဲ႔။ ေနာက္တစ္ခုက မင္း စီးကရက္ေတြ ေသာက္ေနတာကို ရပ္တန္းက ရပ္။ စီးကရက္ေတြ မျဖတ္ႏိုင္ရင္ ငါ့ကို မင္းျဖတ္”

ဒီစကားေတြက လူၾကားလွ်င္ သိပ္ ရယ္စရာ ေကာင္းေနပါလိမ့္မည္။ မိန္းခေလးေတြ အမ်ားစုက သူတို႔ ခ်စ္သူ ေကာင္ေလးေတြကို ေျပာေနရေသာ စကားေတြကို ကြ်န္ေတာ္က သူမ အား ေျပာေနခဲ့ရတဲ့ ဘ၀။ ထိုစဥ္က ေတြကနဲ ျဖစ္သြားေသာ သူမသည္ ကြ်န္ေတာ္ အင္မတန္မုန္းေလေသာ ေလွာင္ရယ္သံတို႔ျဖင့္ ညွင္းညွင္းသဲ့သဲ့ ရယ္ရင္း ကြ်န္ေတာ့္ကို စိုက္ၾကည့္လို႔။
ထိုရယ္သံေတြထဲမွာ “မင္း ကိုယ့္ကို မျဖတ္ႏိုင္ပါဘူး” ဆိုေသာ ေသခ်ာမႈေတြ ပါသည္။ ထိုအၾကည့္ေတြထဲမွာ “ဘယ္သူ ဒူးေထာက္ရမလဲ၊ ေစာင့္ၾကည့္တာေပါ့” ဆိုတဲ့ စိန္ေခၚမႈေတြ ပါသည္။ ထိုရယ္သံ၊ ထိုအၾကည့္ေတြေၾကာင့္ပဲ ကြ်န္ေတာ့္ မာနေတြက တစ္လတိတိ သူမကို မေတြ႔ပဲ ေနႏိုင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ဟန္ တူပါသည္။ သို႔ေသာ္ ရင္ထဲမွာ တေျမ႕ေျမ႕ႏွင့္ တေငြ႕ေငြ႕ ေလာင္ျမိဳက္ေနေသာ လြမ္းဆြတ္သတိရမႈ တို႔က ကြ်န္ေတာ့္မာနေတြကို တိုက္စားေလတိုင္း သူမ၏ ေလွာင္ရယ္သံ ညွင္းသဲ့သဲ့တို႔ကို ျပန္ၾကားေနရသည္ကေတာ့ အင္မတန္မွ ခါးသီးလွပါသည္။

***************************************

သူ႔မ်က္ေစာင္းတစ္၀င့္ဟာ..
ကၽြန္ေတာ့ကို ထစ္ထစ္ျပေနတဲ့မိုးၾကိဳး
သူ႔မ်က္၀န္းတစ္ညိဳဟာ..
ကၽြန္ေတာ့္ဆီျပိဳက်လာတဲ့ တိမ္မည္းတိမ္ညိဳလို

လမ္းသြယ္ေလးအတိုင္း စက္ဘီးကို တျဖည္းျဖည္း နင္းသြားေနရသည္က ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ မာယာေထာင္ေခ်ာက္ထဲ တိုး၀င္ေနရသည္နွင့္ တူသည္။ မာယာေထာင္ေခ်ာက္.. မဟုတ္ေသးပါဘူး။ သူမက ကြ်န္ေတာ့္အေပၚ ဘာ မာယာမွ သံုးခဲ့တာမွ မဟုတ္တာ။ သူမက ကြ်န္ေတာ့္အေပၚ သိပ္ကို ပြင့္လင္းေသာ ငယ္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ျဖစ္သလို ေလာကၾကီးကို အရြဲ႕တိုက္ဖို႔ ၾကိဳးစားေနတဲ့ ခပ္ဆိုးဆိုး ခ်စ္သူ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္လဲ ျဖစ္သည္။ သူမ၏ ႏွလံုးသားေတြက ခုလို တစ္ဆုပ္တခဲ က်ေနသည့္ နွင္းထုေတြထက္ ပိုျပီး ေအးစက္ေနႏိုင္မယ္ မထင္ပါဘူး။ မင္းကိုယ့္ကို ေတြ႕တဲ့အခါ ေက်းဇူးျပဳျပီး မေလွာင္လိုက္ပါနဲ႔။ မင္းရဲ႕ေလွာင္ရယ္သံတစ္ခ်က္ေအာက္မွာ ငါ့ႏွလံုးသားက ေအးခဲကြဲေၾကသြားႏိုင္တယ္ ေကာင္မေလးရဲ႕။ အေတြးစေတြနဲ႔ စက္ဘီးကို နင္းလာရင္း သူမ၏ အိမ္ရွိရာ လမ္းသြယ္ေလးနား နီးလာေတာ့ စိတ္ေတြက ေအးစက္ေလးလံလာျပန္သည္။ ဒီအထိ ေရာက္လာခဲ့ျပီးမွေတာ့ ျပန္လွည့္ မသြားေတာ့ဘူး။ သူမကို ကြ်န္ေတာ္ ေတြ႕ခြင့္ရမွ ျဖစ္မယ္။ သို႔ေသာ္ ကြ်န္ေတာ္က စက္ဘီးကို ေရွ႕ဆက္ မနင္းႏိုင္ေသးဘဲ လမ္းမ အလယ္မွာ ရပ္တံ့ကာ ေတြေ၀ေနမိျပန္သည္။

***************************************


သူ႔အျပံဳးဟာ..
ကၽြန္ေတာ့္ဆီျဖာလြင္က်လာတဲ့ လမင္းေရာင္စဥ္
သူ႔မ်က္ေတာင္ေကာ့ဆီမွာ ကၽြန္ေတာ့ဖြဲ႔သီရာမရ ကာရန္ေတြရွိခဲ့..

“ငါက အခ်စ္ကို မယံုဘူး။ အထူးသျဖင့္ နင္တို႔ ေယာက်္ားေတြကို မယံုဘူး”

နာနာက်ည္းက်ည္း ေျပာေနေသာ သူမ၏ မ်က္ႏွာေပၚမွ ေျပာင္းလဲေနေသာ အရိပ္ေတြကို ေငးေမာရင္းက သူမ၏ စိတ္ဒဏ္ရာေတြကို ကြ်န္ေတာ့္ ခ်စ္ျခင္းသစၥာတို႔ျဖင့္ ေဆးေၾကာ သန္႔စင္ေပးဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ဖူးသည္။

“အခ်စ္ဆိုတာကို ငါမသိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ငါ့ဘ၀မွာ နင္မရွိလို႔ မျဖစ္တာေတာ့ ငါ့ကိုယ္ငါသိတယ္”

သူမထံမွ ထိုစကားကို ၾကားရေတာ့ သူမကို နင့္နင့္နဲနဲ ခ်စ္ခဲ့ရသမွ် ထိုက္တန္သည္ဟု ေတြးထင္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးသည္။

“ငါ့ခ်စ္သူ ျဖစ္ခ်င္တဲ့နင္၊ ငါ့ဆိုးမ်ိဳးကို ဘယ္ေလာက္ သည္းခံႏိုင္မလဲ၊ ေစာင့္ၾကည့္လိုက္အံုးမယ္”

သူမကို သိပ္ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းေတြ ကြ်န္ေတာ္ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ေျပာမိတိုင္း သူမက ထိုသို႔ ေျပာျပီး ရယ္ေမာပစ္တတ္ခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္ အခ်စ္ဆိုတာကို သူမ ဘယ္ေလာက္ပင္ အေလးအနက္ ထားထား၊ မထားထား။ ကြ်န္ေတာ့္ ရင္ထဲမွာ ငယ္သူငယ္ခ်င္း ဘ၀ကတည္းက အျမစ္တြယ္လာေသာ အခ်စ္ေတြက ေလ်ာ့ပါး မသြားခဲ့တာ သိပ္ကို ္ေသခ်ာခဲ့ပါသည္။ သူမကို တစ္စကၠန္႔မွ် အျမင္အာရံုထဲက ကြယ္ေပ်ာက္တာႏွင့္ ရင္ထဲမွာ စူးက်င္ေမာဟိုက္ေအာင္ လြမ္းတေနတတ္ခဲ့တာ။ ထိုအရာေတြအားလံုး အိပ္မက္ေတြေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ၾကပါ။

***************************************

သူ႔ကိုခ်စ္မိျခင္းထဲမွာ..
ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုသား ေတာ္လဲခဲ့ရတာလည္း အခါခါေပါ့

လမ္းလယ္ေခါင္မွာ ရပ္တန္႔ေတြေ၀ေနမိေသာ ကြ်န္ေတာ့္ထံပါးသို႔ ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ေတြ ျပန္ေရာက္လာေတာ့ စက္ဘီးကို ေရွ႕ဆက္နင္းဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
ညဥ့္နက္စ ျပဳေနျပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူမတို႔ တစ္အိမ္သားလံုး အိပ္ေမာက်ေနမည္လား။ ဒီအခ်ိန္ၾကီး သူမအိမ္ေရွ႕မွာ သူမ၏ အရိပ္ေလးကို ေတြ႕လိုေတြ႕ျငား ေမွ်ာ္လင့္ျပီး ထြက္လာခဲ့ေသာ ကြ်န္ေတာ့္လုပ္ရပ္မွာ ရူးႏွမ္းျခင္း သက္သက္မွ်သာ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။ သို႔ေသာ္ သူမ အိမ္ေရွ႕နား ေရာက္ခါနီးေလ၊ ရင္ေတြက ပို အခုန္ျမန္လာေလ ျဖစ္ေနမွန္း ဘာသာ သိေနမိေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ တစ္ခ်က္ျပံဳးမိသည္။ ထိုအျပံဳးသည္ ကိုယ္ပိုင္အတၱႏွင့္ ေရာေထြးသြားေသာအခါ နာက်င္မႈတို႔ျဖင့္ မဲ့ေကြးက်သြားျပန္၏။ စက္ဘီး တစ္ခ်က္ နင္းလိုက္ေလတိုင္း သိမ္ငယ္မႈေတြက ကြ်န္ေတာ့္စိတ္ကို ၾကိတ္ေျခေနသလို သူမကို ျမင္ေတြ႕ခ်င္စိတ္ကလည္း ေသြးေၾကာေတြထဲ လွည့္ပတ္လို႔။ စက္ဘီး တစ္ခ်က္ အလွိမ့္တိုင္းသည္ ကြ်န္ေတာ့္ ရံႈးနိမ့္ျခင္းတစ္ခု ျဖစ္သလို သူမအေပၚ စြန္႔လႊတ္ခ်စ္ျခင္းတစ္ခုလည္း ျဖစ္သည္။

***************************************


သူ႕ႏႈတ္ခမ္းပြင့္ခ်ပ္လႊာက
ကၽြန္ေတာ့္မိုးေခါင္ေရရွားဂီတ
သူ႔ေႏြဦးရာသီမွာမွ...
အရင္ဆံုးပြင့္ျပခ်င္တဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္ျဖစ္ခဲ့တယ္..။


“ေမ ငို ခ်လိုက္ပါလားဟင္ ”

ေနာက္မိန္းမေပါင္း မ်ားစြာေတြထဲက တစ္ေယာက္ႏွင့္ သူမ၏ဖခင္ အတိအလင္း လက္ထပ္လိုက္သည့္ေန႔က အံကို တင္းတင္းၾကိတ္ကာ အသားေတြ တစ္ဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္အထိ နာက်င္ထိခိုက္ေနေသာ သူမကို ဘယ္လို အားေပးရမည္မွန္း ကြ်န္ေတာ္ မသိတတ္ေတာ့။
ကြ်န္ေတာ္သည္ သူမ ဖခင္ကဲ့သို႔ မိန္းမေတြ မိႈလိုေပါက္ေအာင္ ေဖာက္ျပားမည့္သူမဟုတ္။ သူမ၏ ခ်စ္ဦးသူလို သူမအေပၚ သစၥာမဲ့မည့္ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္မဟုတ္။ သူမ ေဆာ့ကစားခဲ့ေသာ၊ ေဆာ့ကစားေနေသာ မဟာပုရိသ က်ားမ်ားလို သူမ၏ ခႏၵာကိုယ္ကို မ်က္လံုးမ်ား၊ စကားလံုးမ်ားႏွင့္ က်ဴးေက်ာ္ ေစာ္ကားမည့္သူမဟုတ္။

“နင့္ကို ငါ သစၥာရွိစြာ၊ ေနာက္ျပီး နားလည္တန္ဖိုးထားစြာ တစ္သက္လံုး ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး ခ်စ္သြားမွာပါ”

အဲဒီလို ကြ်န္ေတာ္ သူမကို ေျပာမိတိုင္း သူမက “နင္တို႔ ေယာက်္ားေတြက အဲဒီလိုေတြ လွ်ာရိုးမရွိတိုင္း သိပ္ေျပာတတ္ၾကတာပဲ” ဟု ျပံဳးေနေသာ္လည္း မဲ့ဟန္ေပါက္သည့္ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားျဖင့္ ျပန္ေျပာတတ္သည္။
ထိုစဥ္ကတည္းက “တစ္ေန႔ေတာ့ ငါ့အခ်စ္ကို နင္ အသိအမွတ္ျပဳေစရမယ္။ ေလာကၾကီးတစ္ခုလံုး နင္ ခပ္ေစာင္းေစာင္းျမင္ေနတဲ့ ေယာက်္ားမ်ိဳးေတြခ်ည္း ရွိေနတာ မဟုတ္ပါဘူး” ဟု စိတ္ထဲက ျပန္ေခ်ပရင္း မခံခ်ိမခံသာျဖင့္ သူမ၏ မခ်ိဳမခ်ဥ္ မ်က္ႏွာေပးကိုသာ လက္ေလ်ာ့ ေငးေနရတတ္သည္။ တစ္ခါတစ္ခါမွာေတာ့ သူမသည္ ကြ်န္ေတာ့္လို ငယ္ေပါင္းၾကီးေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကိုပင္ ထိုေယာက်္ားမ်ားႏွင့္ တစ္တန္းတစ္စားတည္း ထားေလသည္လား ေတြးေတာကာ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရျမဲ။
သူမ ေဆာ့ကစားေနေသာ ကစားပြဲမ်ားမွာ အင္မတန္ အႏၱရယ္ ၾကီးမားမွန္း ကြ်န္ေတာ္ သတိေပးမိတိုင္း “ေအးေဆးပါ” ဆိုသည့္ မ်က္ႏွာေပးျဖင့္ သူမက ကြ်န္ေတာ့္ကို ခပ္ေပါ့ေပါ့သာ တုန္႔ျပန္တတ္ေသာ္လည္း၊ တစ္ေယာက္ေယာက္နွင့္ သူမခ်ိန္းေတြ႕တိုင္း ထိုေနရာႏွင့္ မလွမ္းမကမ္းမွာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ရွိေနေစတတ္ပါသည္။

“ေကာက္ရိုးပံုေစာင့္တဲ့ ေခြး” ဟူေသာ ဘြဲ႕ထူးကို သူမ၏ လံုျခံဳမႈအတြက္ ကြ်န္ေတာ္ ေက်နပ္စြာ လက္ခံယူခဲ့သည္။

“နင္က ငါ့ရဲ႕ကိုယ္ရံေတာ္တပ္မွဴးေလးပါကြယ္” လို႔ ကြ်န္ေတာ့္နဖူးကို လက္ညိႈးေလးႏွင့္ ဖြဖြ တို႔ထိေျပာတိုင္း ကြ်န္ေတာ့္တစ္ကိုယ္လံုး ပီတိတို႔ျဖင့္ ျပည့္ဖံုးလ်က္ မျပံဳးပဲ မေနႏိုင္ခဲ့ေခ်။

***************************************

ေကာင္မေလးေရ..
ငါ့ကိုရြာမေယာင္ေတာ့ မလွည့္စားလိုက္ပါနဲ႕

စက္ဘီးကို နင္းေနရင္းက ကြ်န္ေတာ္ ဟက္ခနဲ တစ္ခ်က္ ရယ္လိုက္မိသည္။ ခရီးအေတာ္ နင္းခဲ့ရေသာေၾကာင့္ ထင္သည္။ ကြ်န္ေတာ္သည္ ေဆာင္းေလ၏ အေအးဒဏ္ကို မမႈေတာ့။ ေသြးပူလာေသာေၾကာင့္ျဖစ္မည္။ အနည္းငယ္ပင္ ေႏြးေထြးလို႔လာခဲ့ျပီ။
“နင့္ကို သူက ဘယ္လို နဖားၾကိဳးတပ္ထားသလဲ” ဟုေမးလာတိုင္း “ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ သူ႔ခ်ည္တိုင္မွာ တယုတယ ၀ပ္ဆင္း ေျခက်င္းခတ္ခံခဲ့တာ” လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ရတဲ့ အရသာကို သတိရျပီး ေလတစ္ခ်က္ပင္ ခြ်န္လိုက္မိေသးသည္။ သူမအေပၚ ကြ်န္ေတာ့္ေလာက္ ဘယ္သူက ခ်စ္ႏိုင္မွာတဲ့လဲ။ အေတြးေတြႏွင့္ ေက်နပ္ေနရင္း ကြ်န္ေတာ့္စိတ္တို႔က သူမအိမ္ေရွ႕သို႔ အျမန္ေရာက္လိုစိတ္တို႔ ျပင္းပ်လာေလေတာ့သည္။ စက္ဘီးကို အရွိန္ျမွင့္တင္လိုက္ရင္း၊ စိတ္ထဲက “ေရး” ခနဲ တစ္ခ်က္ ေအာ္မိရင္း၊ “ေမေရ” လို႔ သူမအိမ္ေရွ႕မွာ ေလခြ်န္သံေပးလိုက္တဲ့အခါ သူမ ဘယ္လိုတုန္႔ျပန္မွာလဲ သိလိုစိတ္တို႔က ရင္တစ္ခုလံုး ျပည့္ေမာက္လာသည္။ သူမ ကြ်န္ေတာ့္ကို လြမ္းေနမွာလား။ သူမကြ်န္ေတာ့္ကို လြမ္းေနမွာပါ။ ဒါဟာ သူမနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ၾကားက ပထမဆံုး နဲ႔ ေနာက္ဆံုး မာနျပိဳင္ပြဲသာ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။
တစ္သက္စာ ေက်နပ္စြာ အႏိုင္ယူပါေတာ့ခ်စ္သူေရ၊ ငါ့အခ်စ္ေတြဟာ မင္းရဲ႕ သံသယ အရိပ္မဲေတြကို ျမဴတစ္မံႈစာ မက်န္ေအာင္ ဖယ္ရွားေပးႏိုင္လိမ့္မယ္ကြဲ႕ ေကာင္မေလးရဲ႕။ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေပါ့။ ဘယ္ေလာက္ပဲ ၾကာၾကာ၊ အဲဒီတစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ကို ေရာက္ဖို႔ ငါ ၾကိဳးစားပါ့မယ္။
ဒီလိုေတြးမိေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္နွလံုးေသြးေၾကာေတြထဲ ခြန္အားတစ္ခ်ိဳ႕က ျဖတ္ခနဲ အရွိန္အဟုန္အျပည့္ စီးေမ်ာ ေပါ့ပါး ေပ်ာ္ရႊင္လာသည္။ ႏွင္းထုကိုထိုးခြဲလ်က္ ျမွားတစ္စင္းလို ေျပးေနေသာ စက္ဘီးကို ခြန္အားကုန္ နင္းပစ္လိုက္ရင္း သူမတို႔ အိမ္ရွိရာ လမ္းသြယ္ေလးထဲစက္ဘီးကို ဆြဲေကြ႕၀င္လိုက္သည္။ ႏွင္းထုထဲမွ လင္းခနဲ ျဖာလာေသာ စူးရွရွ အလင္းႏွစ္ခုနွင့္ ကြ်န္ေတာ္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိေတာ့ နာက်င္စူးရွေသာ ဒဏ္တစ္ခုက ရင္ေခါင္း၀ကို ထိုးေဆာင့္တက္ကာ လူက အေ၀းကို လြင့္စင္သြားသလို။ ေနာက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့ မ်က္လံုးေတြထဲ ပကတိအေမွာင္တစ္ခုက လ်င္ျမန္စြာ ထိုးဆင္းက်လာခဲ့ေတာ့သည္။

***************************************

မင္းမိုးခ်ိမ္းသံေတြေအာက္မွာ
ငါက
ေမွာက္ေမွာက္မွားမွား
ဒူးေထာက္ထားႏွင့္မိသူေပါ့ကြယ္...။ ။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ နင့္ေရွ႕ကို ငါ..ေရာက္လာခဲ့ရတာပဲမလား။ ေမာလိုက္တာေကာင္မေလးရယ္။ စက္ဘီးကို တအားနင္းခဲ့ရေပမဲ့ ငါက ခုမွ လိုအပ္တာထက္ ပိုျပီး နာက်င္ပင္ပန္းေနသလိုပဲ။ အာေခါင္ေတြေတာင္ ေျခာက္ကပ္ျပီး ေရငတ္ေနသလိုလို။ ဒါေပမဲ့ ငါလိုအပ္ေနတာ ေရေအးေအးတစ္ခြက္ထက္ နင့္ရဲ႕ ၾကည္လင္ရႊန္းပ အျပံဳးတစ္စေလးပါ။
ငါက နင္ စိတ္ဆိုးျပီး ဆူေဆာင့္ေနတဲ့ အခ်ိန္ေတာင္ ျပန္စိတ္မဆိုးရက္ပဲ နင့္အေအာ္အေငါက္ကို ေက်ေက်နပ္နပ္ ခံယူခဲ့သူပါ။ နင့္ေဘးနားမွာ ငါ ရွိေနခြင့္ရသ၍ အရာရာကို ငါေက်နပ္ႏိုင္ခဲ့တာ နင္အသိခဲ့ဆံုးပါ။
ခုလည္း ငါ့မာနေတြ ခ၀ါခ်ျပီး နင့္အိမ္ေရွ႕ကို ေရာက္လာခဲ့ျပန္ျပီ။ နင္ယံုၾကည္ထားတဲ့အတိုင္း ငါက နင့္ဆီကေန ေ၀းေ၀းကို ေျပးထြက္မသြားႏိုင္ခဲ့ဘူး ဆိုတာ သိပ္ေသခ်ာေနခဲ့တဲ့ အတြက္ နင္... ေက်နပ္လိုက္ေတာ့ေနာ္။
နင့္အိမ္ေရွ႕ကို ငါေရာက္လာတိုင္း ထိုင္ေနက် လမ္းေဘး အုတ္ခံုေလးမွာ ၀င္မထိုင္ခင္ ေလခြ်န္သံ ေပးတတ္တာကို နင္ သိပ္သေဘာက်ခဲ့တယ္။ ခုလည္း ငါ ေလခြ်န္ေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ ငါ့ေလခြ်န္သံကို ငါ ျပန္မၾကားရဘူး။
နင္.. နင္ေရာ ၾကားရရဲ႕လား။
အလို.... ငါ့အာရံုေတြက ဘာလို႔ အနီေတြ ရင့္ရိုင္းေနတာပါလိမ့္။
အနီေတြ... အနီေတြနဲ႔ အတူ ငါ့စိတ္ေတြက နင္နဲ႔ ေ၀းရမွာကို ခါတိုင္းထက္ ပိုျပီး ဘာေၾကာင့္ တုန္လႈပ္လာရတာလဲ။ “ဘယ္ေတာ့မွ မခြဲဘူး” လို႔ နင့္ကို ေပးထားတဲ့ ကတိစကားကို နင္ၾကားေအာင္ ငါ တဖြဖြရြတ္ေနတယ္။ ဒါဟာ အိပ္မက္ဆိုး ဆိုလဲ ငါ ႏိုးထလာေအာင္ နင္ပဲ လုပ္ႏိုင္မွာ။

ေမေရ.. ျမန္ျမန္ ထြက္လာခဲ့စမ္းပါဟာ။ ငါေလ နင့္ကို သိပ္ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းေတြ တတြတ္တြတ္ ေျပာခ်င္လွျပီ။ လြမ္းလဲ လြမ္းလွျပီ။
ေနာက္... နင္က ငါ့အခ်စ္ကို ယံုၾကည္ပါျပီ လို႔ ရွက္ျပံဳးလဲ့လဲ့နဲ႔ ငါ့ရင္ခြင္ထဲ ခို၀င္ျပီး ေျပာတဲ့ အသံကိုလဲ ၾကားခ်င္လွျပီ။
အဲဒီအခါက် ပိုးသားလို ေပ်ာ့ေပ်ာင္းတဲ့ နင့္ အညိဳေရာင္ ဆံႏြယ္စေတြကို ငါ တစ္ရႈိက္မက္မက္ နမ္းမယ္ေလ။ နင္ စိတ္မဆိုးရဘူးေနာ္။

“ေမေရ.. နင္ ထြက္လာခဲ့ပါဟာ။ ငါ နင့္အိမ္ေရွ႕မွာ ထိုင္ေစာင့္ေနရတာ ခ်မ္းလွျပီဟ”

အေမွာင္ထုက တစထက္တစ ပိုေအးစက္ျပီး ငါ့ကို ၀ါးမ်ိဳေနသလိုပဲ။ ငါ့ ျမင္ကြင္းမွာ အနီေတြ ပိုရင့္မိႈင္းလာတယ္။
ငါ့ အာရံုေတြက အိပ္မက္ဆန္လာတာလား။ ငါ့စိတ္ေတြက နင့္ဆီ တ၀ဲ၀ဲ လြင့္ေမ်ာေနေပမဲ့ နင့္ကို ငါ ဖမ္းဆုပ္လို႔ မရဘူး။ အနီေတြက တစ္ျဖည္းျဖည္း ပိုေမွာင္လာတယ္။

ငါျမင္ေယာင္ေနတဲ့ နင့္အျပံဳးေတြက ပို စူးရွလာတယ္။

ေမ..ေရ..ေကာင္မေလးေရ...
ငါေခၚေနတာ နင္ၾကားရဲ႕လား............
ငါ့ရင္ထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ေနတဲ့ စကားတစ္ခြန္း နင့္ကို ငါ ၾကားေစခ်င္လွျပီ.........

ငါ....
ငါေလ....

နင့္ကို..........


သိပ္ခ်စ္တယ္....................


***************************************

ခ်စ္ေသာသူတိုင္း ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေပါင္းဖက္ႏိုင္ၾကပါေစ။

NOTE: ဒီ၀တၳဳတိုေလးက ကြ်န္ေတာ္ ၾကိဳးစားျပီး ေရးထားတာပါ။ လိုအပ္ခ်က္မ်ားစြာ ရွိေနခဲ့ရင္လည္း အားေပးသူ မိတ္ေဆြအေပါင္းအတြက္ေတာ့ တစ္စံုတစ္ခုေသာ ရသကို ေပးႏိုင္လိမ့္မယ္ လို႔ ယံုၾကည္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ဂ်ီက်ပူဆာလြန္းလို႔ (ေဆာင့္ေဆာင့္ေအာင့္ေအာင့္နဲ႔) ဒီ၀တၳဳတိုေလးအတြက္ ကဗ်ာလွလွေလး ဖြဲ႔သီေပးခဲ့ေသာ ကဗ်ာဆရာမ အမ “အိျႏၵာ” ကို အထူး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။


ေမတၱာျဖင့္
မိုးကုတ္သား

28 comments:

Sein Lyan Tun said...

ထံုးစံအတိုင္း တစ္ယူတယ္

Sein Lyan Tun said...

က်ေနာ့္အၿပံဳးေတြ ေနႀကတ္သြားခဲ့ရယ္.. ဟုတ္တယ္..
“မင္း ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ ေနႏိုင္ရျပီး ငါက ဘာေၾကာင့္ မေနႏိုင္ရတာလဲ။”


ကြ်န္ေတာ့္ႏွလံုးသားက ေအးစက္ ထံုထိုင္းသြားရင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းလိုက္ေလမလဲ။ ဒါဆို ေအးခဲသြားတဲ့ ႏွလံုးသားမွာ သူမအတြက္ ဘာ ခံစားခ်က္ေတြမွ က်န္ရစ္ခဲ့မွာ မဟုတ္ဘူး။



“အခ်စ္ဆိုတာကို ငါမသိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ငါ့ဘ၀မွာ နင္မရွိလို႔ မျဖစ္တာေတာ့ ငါ့ကိုယ္ငါသိတယ္”



“သူ႕ႏႈတ္ခမ္းပြင့္ခ်ပ္လႊာက
ကၽြန္ေတာ့္မိုးေခါင္ေရရွားဂီတ
သူ႔ေႏြဦးရာသီမွာမွ...
အရင္ဆံုးပြင့္ျပခ်င္တဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္ျဖစ္ခဲ့တယ္..။”




မင္းမိုးခ်ိမ္းသံေတြေအာက္မွာ
ငါက
ေမွာက္ေမွာက္မွားမွား
ဒူးေထာက္ထားႏွင့္မိသူေပါ့ကြယ္...။ ။”



ငါ့ရင္ထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္ေနတဲ့ စကားတစ္ခြန္း နင့္ကို ငါ ၾကားေစခ်င္လွျပီ.........

ငါ....
ငါေလ....

နင့္ကို..........


သိပ္ခ်စ္တယ္....................



ခုေရြးခ်ယ္ထားတဲ့ စကားစုနဲ႔ ကဗ်ာေလးေတြကို သေဘာက်တယ္...

ခံစားရပါတယ္...

ခ်စ္မိသူတိုင္း.... ခ်စ္ေနသူတိုင္း... ခ်စ္ရသူတိုင္း... တူတူေနရပါေစ....


ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္

ခ်စ္ညီ

ေမ်ာက္ငို

မခ said...

ေကာင္းလိုက္တာ... ဘာေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး

အိျႏၵာ said...

ဒီလိုမွန္းသိေရးမေပးပါဘူး

ဖြျဖစ္ေအာင္ဖြတယ္...

ေဆာင့္ေဆာင့္ေအာင့္ေအာင့္ကပါေသး..း(

***************************
စကားေျပကိုရိုးရိုးရႈင္းရႈင္းနဲ႔ ဆြဲေဆာင္မႈရွိေအာင္ေရးတတ္တဲ့ မိုးကုတ္သား
ေအာင္ျမင္ပါေစ

ခင္ခင္မင္မင္

MANORHARY said...

ကဗ်ာေလးလည္းလွ
စာလည္းလွ ...
အခ်စ္ေတြလည္း
ကမၻာၾကီးမွာလွပါေစ
(ကိုယ္မယံုၾကည္တာကလြဲရင္ ..) :P

ေကာင္းကင္ျပာ said...

နင့္ကို သူက ဘယ္လို နဖားၾကိဳးတပ္ထားသလဲ” ဟုေမးလာတိုင္း “ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ သူ႔ခ်ည္တိုင္မွာ တယုတယ ၀ပ္ဆင္း ေျခက်င္းခတ္ခံခဲ့တာ” လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ရတဲ့ အရသာကို သတိရျပီး ေလတစ္ခ်က္ပင္ ခြ်န္လိုက္မိေသးသည္။

ဒီေနရာေလးမွာ သေဘာတက် ျပံဳးပီးဖတ္ေနမိတုန္း....

သူမတို႔ အိမ္ရွိရာ လမ္းသြယ္ေလးထဲစက္ဘီးကို ဆြဲေကြ႕၀င္လိုက္သည္။ ႏွင္းထုထဲမွ လင္းခနဲ ျဖာလာေသာ စူးရွရွ အလင္းႏွစ္ခုနွင့္ ကြ်န္ေတာ္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိေတာ့ နာက်င္စူးရွေသာ ဒဏ္တစ္ခုက ရင္ေခါင္း၀ကို ထိုးေဆာင့္တက္ကာ လူက အေ၀းကို လြင့္စင္သြားသလို။ ေနာက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့ မ်က္လံုးေတြထဲ ပကတိအေမွာင္တစ္ခုက လ်င္ျမန္စြာ ထိုးဆင္းက်လာခဲ့ေတာ့သည္။

ဒီေနရာလဲ ေရာက္ေရာ ရင္ထဲကို ဟာခနဲ ျဖစ္သြားတာပဲ...အဲ့လို မျဖစ္ေစခ်င္ဘူးးး
ကဗ်ာေလးနဲ႕ စာေလး ခ်ိတ္ဆက္ထားတာေလး ေတြ သိတ္ၾကိဳက္ပါတယ္..း)

WWKM said...

ေျပာေတာ႔ စေနေန႔ည ၉နာရီမွာ ကၽြန္ေတာ္မိန္းမခိုးမယ္
အစ္မေတြက အထုတ္ထမ္းေပးဆိုလို႔ အိပ္ခ်င္တာကိုမအိပ္ပဲေစာင္႔ဖတ္ေနပါတယ္.. ဒီလိုေယာင္းမမ်ိဳးနဲ႔ဆိုရင္ေတာ႔ သေဘာမတူနိုင္ဘူး ဘိုဘိုေရ. အေဟးး

စာေရးတကယ္ေကာင္းပါတယ္။
စကားလံုးေတြကလွ..စိတ္ကူးေတြကေကာင္း.

Ree Noe Mann said...
This comment has been removed by the author.
သီဟသစ္ said...

ကုိဘုိေရ

ကဗ်ာေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းသလုိ ကုိဘုိ႔စာေလးေတြကလဲ ကဗ်ာဆန္လုိက္တာဗ်ာ

အဲလုိေရးတတ္ခ်င္လုိက္တာ။ ကၽြန္ေတာ္ေရးရင္ ရုိမန္တစ္ကေန ဟာသျဖစ္သြားတယ္
:P

ခင္မင္စြာျဖင့္
သီဟသစ္

မယ္႔ကိုး said...

အေရးအသားအရမ္းလွတာ ဖတ္ရသူေတြ အားလံုး အရည္ေပ်ာ္သြားတာေတာင္ စိတ္ႀကိဳက္မရွိေသးဘူးတဲ႔။
လြန္ပါတယ္ =)

Anonymous said...

ကိုဘို ေကာင္းလိုက္တဲ့ ပို႔ေလးဗ်ာ ေမွ်ာသြားတယ္ ခံစားခ်က္ေတြ

မိုးခါး said...

၀ါးးးးးးးးးးးးးးး
ဘာလို႕ ခြဲတာလဲ ........ း(((((
ေကာင္မေလးကလည္း ထြက္ေတာင္ မလာဘူး .. ငိုခ်င္သြားတယ္ ................. း(((((((((

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

အစကေနအဆံုးတိုင္ေအာင္ တေမ့တေမာ ဖတ္ျဖစ္တယ္

(ဒါကဒုတိယအၾကိမ္ဖတ္တာပါ ပထမတေခါက္လာဖတ္ ျပီးပါျပီ ေနာက္ဆံုးမွ မန္႔မလို႔ ျပန္သြားတာ)

တကယ္ေတာ့ ဖတ္တယ္ဆိုတာထက္ စာထဲမွာ စီးေမ်ာ သြားတာဆိုပိုမွန္မွာပါ။

သိပ္ေကာင္းတယ္ခ်စ္ကိုေရ

အေရးအသားေလးကေျပျပစ္လြန္းေတာ့ ဖတ္ရင္းနဲ႔ တကယ္ကို ေမ်ာသြားပါတယ္။အားေပးပါတယ္။

သုေျဒၷ said...

ေ၇းထားတာေလးနုလြန္းတယ္လို ့ေျပာရင္ စိတ္ဆိုးမွာလား ေ၀ါဟာနဲ ့ စကားလံုး့အသံုးႏႈန္းေတြ စနစ္တက်နဲ ့ စီကာဆင္ကာေရးပံုေလးက စာဖတ္သူကိုတစစ ကိုယ္ေျပာခ်င္တဲ ့ အေျကာင္းရာေလးဆီ တေရြ ့ေရြ ့ဆြဲေခ္ါ ္သြား ပံုေလးကညက္တယ္ ရွတတခံစားခ်က္ေလး ေ၇းတာထင္ျပီးဖတ္မိတယ္ ဆူးစိုက္စို္က္ နဲ ့ ေသရြာပါခံစားမႈတခုေတြ ့ရတဲ ့အခါ အံ့ျသျခင္း ေကာင္းကင္ထဲေရာက္သူလိုစုတ္တသတ္သတ္နဲ ့အနက္ရိႈင္းဆံုးျပင္းျပျပ"အခ်စ္ရဲ ့ေပးဆပ္ျခင္း လွ်ိဳ ့၀ွက္ခ်က္ကိုျမင္ရေတာ ့တယ္ နွလံုးသား နုတဲ ့ ခံစားမႈျပင္းတဲ ့ စြဲလမ္းတမ္းတျခင္းမ်ားမ်ားရွိသူေတြရဲ ့ အေ၇းသားမ်ိဳး ေလးေပါ ့ ကဗ်ာေရးတဲ ့ မအိျဒၷာ စာေရးတဲ ့ မိုးကုတ္သား တို ့ကို ဒီမန္ ့ေလးနဲ ့ဂုဏ္ျပဳပါရေစ ဖတ္ရတာေကာင္းလြန္းလြန္းလို ့ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ခင္မင္မႈမ်ားစြာျဖင္ ့ သုေျဒၷ

ေရႊျပည္သူ (ShwePyiThu) said...

ကိုမိုးကုတ္ေရ... အေရးအသားက ေကာင္းလိုက္တာ။ တခ်ိဳ႕စာေၾကာင္းေတြ ၂ခါျပန္ဖတ္မိတယ္။ အစ္ကို႔စာေတြနဲ႔ အစ္မအိျႏၵာရဲ႕ ကဗ်ာေလးေပါင္းထားတဲ့ ပို႔စ္တစ္ခုလံုးက နာနာက်င္က်င္ေလးနဲ႔ကို လွေနတာ...

ၾကည္ျဖဴပိုင္ said...

မင္း ဘာေၾကာင့္ ဒီေလာက္ ေနႏိုင္ရျပီး ငါက ဘာေၾကာင့္ မေနႏိုင္ရတာလဲ။
<<<<<<
အဲလိုအျဖစ္မ်ိဳးေတြက အမ်ားသားေနာ္
:)
ကိုဘိုေရ
စာေရးသားေလးကညႊတ္ေနတာပဲ
အရမ္းစာေရးေကာင္းတယ္

စည္သူ said...

အေရးအသားကို ႀကိဳက္တယ္..

တကယ္ပါ.. ဖြဲဆိုမႈေလးေတြ အရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်ာ
ေနာက္တစ္ေယာက္ရွိပါေသးတယ္.. မမမယ္၉ေလ..
ခုေတာ့ အေမာေတြေျပေပ်ာက္ဖို႔ နားေနတယ္..း)

မန္႔မယ္ဆို မန္႔လိုမတတ္ဘူးဗ်..
စာဖတ္ရင္း ဒန္းစီးေနရသလိုပါပဲ..

တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေအးကနဲ႔ ျဖစ္သြားလိုက္
တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ပူကနဲ႔ ျဖစ္သြားလိုက္.. ျဖည္းျဖည္းေလးနဲ႔ ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလး ေမ်ာသြားတယ္..။

ခင္မင္စြာျဖင့္
စည္သူ။

စိုင္းစိုင္းလား႐ွဳိး said...

ကိုဘို စာကို ေသခ်ာဖတ္တယ္ အသံုးအႏံႉး ဦးစားေပးကို သေဘာက်တယ္... ခံစားခ်က္ကို ဦးစားေပးတာမ်ားၿပီး ရသ နဲနဲ စြတ္လိုက္ရင္ ပိုေကာင္းမလား ? မင္းသားေတာက္ေလွ်ာက္ ခံစားေနရတာမ်ဳိး မဟုတ္ပဲ။ မင္းသား သက္ေတာင့္သက္သာ ေနရတဲ့ အခန္း တစ္ခ်က္ေလာက္ ထဲ့ေပးလိုက္ရင္ျဖင့္........??

Orange Chit Thu said...

အေရးအသားေတြက တယ္လဲ လန္းေနပါလား ကုိဘုိရဲ့....
လက္ေတြ တက္ေနတယ္ထင္ပါ့ ....
“နင့္ကို သူက ဘယ္လို နဖားၾကိဳးတပ္ထားသလဲ” ဟုေမးလာတိုင္း “ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ သူ႔ခ်ည္တိုင္မွာ တယုတယ ၀ပ္ဆင္း ေျခက်င္းခတ္ခံခဲ့တာ” လို႔ ျပန္ေျပာလိုက္ရတဲ့ အရသာကို သတိရျပီး ေလတစ္ခ်က္ပင္ ခြ်န္လိုက္မိေသးသည္။ သူမအေပၚ ကြ်န္ေတာ့္ေလာက္ ဘယ္သူက ခ်စ္ႏိုင္မွာတဲ့လဲ။ {တယ္ဆုိတဲ့စာပါလား....}
"သူမ အိမ္ေရွ႕နား ေရာက္ခါနီးေလ၊ ရင္ေတြက ပို အခုန္ျမန္လာေလ ျဖစ္ေနမွန္း ဘာသာ သိေနမိေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ တစ္ခ်က္ျပံဳးမိသည္။ ထိုအျပံဳးသည္ ကိုယ္ပိုင္အတၱႏွင့္ ေရာေထြးသြားေသာအခါ နာက်င္မႈတို႔ျဖင့္ မဲ့ေကြးက်သြားျပန္၏။" {ဒါကေတာ့ရင္ဘတ္ကုိ ဖတ္ခနဲထိတယ္}
ဒီ Post ေလးကကဗ်ာေလး ေၾကာင့္လဲ ပုိအသက္ဝင္တယ္ ထင္မိတယ္။
ကဗ်ာထဲက အၾကဳိက္ဆုံး စာသားေလး႐ွိတယ္..."သူ႔မ်က္ရည္ၾကည္လဲ့ဟာ..
ကၽြန္ေတာ့္ စိုးရိမ္ေရမွတ္ ဒီေရျဖစ္ခဲ့တယ္..။" {ေရလည္ခုိက္တယ္}
ကဲ...Overall ေျပာရရင္....လွပတဲ့ ရသေလးတစ္ခု ဖတ္လုိက္ရတယ္ေပါ့.....

မငံု said...

ကဗ်ာေလးက လွသလို ဇာတ္အိမ္လဲ ေကာင္းတယ္။

ညီညီ said...

အေရးအသားလည္းေကာင္းတယ္. ကဗ်ာေလးေတြလည္းေကာင္းတယ္။ တစ္ပုဒ္လံုး အစ အဆံုး သယ္သြားပါတယ္.။ ေနာက္ထပ္လည္းအမ်ားၾကီး ေရးႏိုင္ပါေစ ကိုဘိုဘို ေရ.။

ခင္မင္တဲ့

ညီညီ

ေမဇင္ said...

အာ....ဦးဘုိ ရယ္ ဘယ္လုိေလး ဇတ္သိမ္းထားတာလဲ ဟင္... ၾကဳံခဲ့ရတဲ့ ဘ၀ ဒဏ္ေတြ ေၾကာင့္ ခပ္ဆုိးဆုိးေလး ျဖစ္ေနတဲ့ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ကို ခ်စ္ရ တဲ့ လူ တစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္ကို ျမင္ေနရတယ္ ...တကယ္ပါပဲ... ေမွ်ာ္လင့္ေနတာ..သူ ေကာင္မေလး အိမ္ေရွ႕ကို ေရာက္ရင္... ေကာင္မေလး က သူ႕ ကို ေမွ်ာ္ေနမယ္... သူ႕ကုိ ေတြ႕ရင္ ငုိမယ္လုိ႕.. ဒါေပမယ့္ ဇတ္သိမ္းက ရင့္နင့္တယ္.. :((

khin oo may said...

သိတ္လွတဲ႕အဖြဲ႕ဝတ္ထုကေလးပါဘဲ ခံစားမွဴေတြ ေရာေထြးပါေနမယ္လုိ႕ေမွ်ာ္လင္႕ပါတယ္။ ဇတ္သိမ္းကေတာ႕သိတ္ရက္စက္လြန္းတယ္။ စကားလံုးတုိငး္က မွ်ားေတြ လုိပါဘဲ ၿပင္းၿပ စူးရွနာက်င္ရလြန္းတယ္။ (ဒါေႀကာင္႕ရွပ္ဖတ္လို္က္တယ္။ ။ ) ဒ
ါကိုမ် လုိအပိခ်က္ရွိေသးတယ္ဆုိရင္လဲၿပင္ဘုိ႕မႀကိဳးစားပါနဲ႕ေတာ႕လုပ္ေရးတာေတြ ကမေကာငး္ပါဘူး ခံစားခ်က္နဲ႕ေရးတာဘဲေကာငး္ပါတယ္။)

rose of sharon said...

အဲလိုဇာတ္သိမ္းမယ္လို႔ၾကိဳသိခဲ႔ရင္ အဆံုးထိဖတ္ၿဖစ္မယ္မထင္ဘူး... ခုေတာ႔ ရင္ထဲမွာတစံုတရာက်န္ရစ္ခဲ႔တယ္....( စာေရးေကာင္းတယ္)

့ျမေသြးနီ said...

အစမွအဆံုးတိုင္ ဆြဲေခၚသြားလိုက္တာ...
ျပည့္စံုတဲ့အေရးအဖြဲ႔နဲ႔ ....ရင္ထဲ နင့္က်န္ေနခဲ့တယ္။
Blog Digestအတြက္ လ်ာထားခ်င္မိပါတယ္ ကိုဘိုဘိုေရ..။ အဆင္ေျပမေျပ myathwayyni@gmail.com ျပန္ေျပာေပးပါေနာ္..။

( ဆိုက္မွာလဲ လင့္ခ္ခ်ိတ္ထားလိုက္ပါတယ္)

Anonymous said...

ဝမ္းနည္းစရာေတြ မဖတ္ခ်င္ဘူး
ဖတ္ေတာ့ၿပီးသြားၿပီ။
ေကာင္ေလး ေသသြားလား...။


sinsin

ေထာ္ဦး said...

ကိုမိုးကုတ္ေရ...
lookမွာ2ခါဆံုခြင့္ရတာ ၀မ္းသာမိပါတယ္ခင္ဗ်ာ
teen magazineရဲ ့ Blog Digestက႑
မွာ ပါ၀င္ခြင့္ရေတာ့မယ္ ဆိုေတာ့လည္း
ထပ္တူဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္မိပါတယ္ခင္ဗ်ာ...
ေထာ္ဦး(ဘားအံကြန္ပ်ဴတာ)
http://htawoo.blogspot.com

ေထာ္ဦး said...

ကိုမိုးကုတ္ေရ...
lookမွာ2ခါဆံုခြင့္ရတာ ၀မ္းသာမိပါတယ္ခင္ဗ်ာ
teen magazineရဲ ့ Blog Digestက႑
မွာ ပါ၀င္ခြင့္ရေတာ့မယ္ ဆိုေတာ့လည္း
ထပ္တူဂုဏ္ယူ၀မ္းေျမာက္မိပါတယ္ခင္ဗ်ာ...
ေထာ္ဦး(ဘားအံကြန္ပ်ဴတာ)
http://htawoo.blogspot.com