ျမစ္ထဲေမ်ာတဲ့ေရ
-------
ေမွ်ာ္လင့္ယံုၾကည္ခ်က္
ေရႊအိုေရာင္ အိပ္မက္ေတြနဲ႔
ဘဝကိုတည္ေဆာက္ခ်င္သူဟာ
ကံၾကမၼာဆိုတဲ့
မ်က္လွည့္ဆရာရဲ႕ေရွ႕ေမွာက္
ဒူးေထာက္ေနရေပါ့။
အေဖာ္မဲ့ ညခရီးၾကမ္းေတြကို
ျဖတ္သန္း
တပင္တပန္း
ေလွ်ာက္လွမ္းလာခဲ့ျပီးမွ
အာရံုတက္ခ်ိန္ မျမင္ရတဲ့အျဖစ္ေလာက္
ရင္နာစရာေကာင္းတာ
ဘာရွိအံုးမွာလဲ တဲ့။
ခုမ်ားေတာ့...
ယိုင္နဲ႔ေနတဲ့စိတ္ဓာတ္
မျဖတ္လတ္တဲ့အာရံုေတြသာ
အႏိုင္ႏိုင္
ပန္းတိုင္လည္းမႈန္ဝါးဝါး
ခြန္အားသြတ္သြင္းတဲ့ အခါတိုင္း
ရိုင္းစိုင္းလွတဲ့ၾကမၼာကို
အျပစ္ဆိုပံုခ်..
ကဲ...
ဘဝဇာတ္ဆရာေရ
ကခ်င္တိုင္းက...။
---------------------------------------
ေက်ာင္းဆက္မတက္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အတြက္ ဘာဆက္လုပ္ရမယ္မွန္းမသိ။ တကၠသိုလ္တက္၊ ပညာတတ္ဘြဲ႕ရျပီး ပညာနဲ႔ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းမယ္ ဆိုတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ လဲျပိဳခဲ့ရခ်ိန္က ေ၇းျဖစ္ခဲ့တာေပါ့။ မွတ္မွတ္ရရ ရွိေနတာက ဆရာမ ေမျငိမ္းရဲ႕ ဝတၳဳတစ္ပုဒ္ကို ဖတ္ျပီးမွ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ တေရးႏိုးလာေတာ့ ဒီကဗ်ာေလးကို စိတ္ထြက္ေပါက္အေနနဲ႔ ခ်ေရးျဖစ္တယ္။
ေရးသားသူ - ဖိုးတာ
No comments:
Post a Comment