2013ႏွဳတ္အဆက္ 2014အၾကိဳ ေစတနာဆိုတာနဲ႔ အစျပဳ အလွဴေလးတစ္ခု

Book Collection 01

ဒီ အလွဴေလးကို လုပ္ခ်င္တယ္ လို႔ ဆရာတစ္ေယာက္ (ဆရာဦးေငြစိုး)က မႏွစ္ ဒီဇင္ဘာတုန္းက ေျပာလာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ MIT/ MTU မွာ ေက်ာင္းတက္ခဲ့ရတုန္းက ေက်ာင္းသားဘ၀ကို သြား သတိရတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေက်ာင္းက စာၾကည့္တိုက္ထဲမွာေရာ၊ ကိုယ္ေတြ ဗိသုကာ႒ာနက စာၾကည့္တိုက္ထဲမွာေရာ ဗိသုကာဆိုင္ရာ စာအုပ္စာတမ္းဆိုတာ မရွိသေလာက္ ရွားတယ္။ စာအုပ္ေတြ ငတ္ခဲ့ၾကရတယ္။ ကိုယ္ေတြရဲ႕ ဗိသုကာ႒ာနက စာၾကည့္တိုက္ထဲမွာ ဖတ္စရာ ေလ့လာစရာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ လိုလိုလားလား ေတာင့္တခဲ့ၾကတယ္။ အတန္းၾကီးေတြဆီက စာအုပ္ ျမင္သမွ် ငွားဖတ္ျပီး ထမင္းအငတ္ခံ မိတၱဴပြားခဲ့ရတာေတြလည္း ရွိဖူးရဲ႕။


ဒီလိုနဲ႔ Decemberမွာ က်င္းပေနက် Page One စာအုပ္တိုက္က စာအုပ္ေစ်းေရာင္းပြဲမွာ ဗိသုကာပိုင္းဆိုင္ရာ စာအုပ္ေတြကို ကိုယ္ေတြရဲ႕ ဗိသုကာေက်ာင္းေတြဆီ ၀ယ္လွဴမယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးအိပ္မက္ကေလးနဲ႔ 2013 ဒီဇင္ဘာကို ေစာင့္ေနခဲ့ၾကတယ္။ တစ္ေယာက္တည္းနဲ႔လည္း မ်ားမ်ားစားစား မတတ္ႏိုင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြလိုပဲ ေက်ာင္းက ဗိသုကာ႒ာနကို စာအုပ္လွဴခ်င္ၾကသူ ဗိသုကာေမာင္ႏွမမ်ားဆီက အလွဴေငြ စုေဆာင္းျပီး ၀ယ္လွဴၾကမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးကိုယ္စီနဲ႔ေပါ့။


ေမွ်ာ္ေနတဲ့အတိုင္း စာအုပ္ေစ်းေရာင္းပြဲအတြက္ ေၾကာ္ျငာထြက္လာ၊ ေစ်းပြဲေတာ္ရက္ကို သိရျပီ ဆိုတာနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔တေတြ လက္လွမ္းမွီရာကေန အလွဴေငြေတြ စုတယ္။ စာအုပ္သြား၀ယ္မယ္ လုပ္ခ်ိန္မွာ S$1500ေလာက္ ရေနျပီ။

နည္းနည္းေတာ့ စိတ္ပူတယ္။ ဗိသုကာ႒ာနကလဲ ေျခာက္ခုေလာက္ ရွိေနေတာ့ တစ္ေက်ာင္းကို ဆယ္အုပ္ေလာက္စီမွ လွဴႏိုင္ပါ့မလား ဆိုျပီးေတာ့ေပါ့ဗ်ာ။ ဆရာရယ္၊ က်ေနာ္ရယ္၊ ဗိသုကာေက်ာင္းဆင္း ညီေလးတစ္ေယာက္ရယ္ စာအုပ္ေစ်းပြဲေတာ္ လုပ္တဲ့ေနရာကို သြားၾကတယ္။ ရင္ေတြကလည္း ခုန္ေနျပီ။ မေန႔ညကတည္းက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က သူ ၀ယ္လာတဲ့ စာအုပ္ေတြ ဓာတ္ပံုရိုက္ျပီး ပို႔ထားတာကိုး။ မ်ားလိုက္တဲ့စာအုပ္ေတြ။ ကိုယ္ေတြ ရထားတဲ့ အလွဴေငြနဲ႔ေတာင္ ဘယ္ႏွစ္အုပ္ေလာက္ပဲ ၀ယ္ႏိုင္ပါ့မလဲ ဆိုျပီး မေန႔ညကတည္းက ရင္ခုန္ေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ့တာ။


စာအုပ္ေစ်းပြဲေတာ္ကို ေရာက္ေတာ့ ဗိသုကာပိုင္းဆိုင္ရာ စာအုပ္ေတြ အဲဒီေလာက္မ်ားမ်ား ေတြ႔ရမယ္ ေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ၀မ္းသာလံုးဆို႔တာပဲေပါ့။ စာအုပ္ေတြေရြးၾက၊ အိတ္ေတြထဲ သြားထည့္ျပီး တစ္ေနရာမွာစုပံုထားလိုက္ၾက၊ ေကာင္းတဲ့စာအုပ္ေလးေတြ႔ျပီဆို ဒီစာအုပ္ ၀ယ္မလားဆို တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ အေျပးရွာျပီး ေမးၾကနဲ႔ (တစ္ေယာက္တစ္ေနရာစီ ခြဲျပီး စာအုပ္ေတြ ေရြးေနၾကရတာကိုး) ကြ်န္ေတာ္တို႔ သံုးေယာက္သား ေပ်ာ္ေနၾကတာ။ ထံုးစံအတိုင္း ကိုယ္ေတြက အကဲဆံုးေပါ့။ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေတာင္ ခုန္ေပါက္ေပ်ာ္ေနမိတာ သတိမထားမိဘူး။

စာအုပ္ေစ်းပြဲေတာ္မွာ ဗိသုကာေက်ာင္းဆင္း ညီမေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ေတြ႕ေတာ့ သူကလည္း အလွဴေငြထည့္ရင္း ၀င္ကူညီေပးသြားေသးတယ္။ သူလည္း ေပ်ာ္လို႔ ပီတိေတြ ျဖစ္လို႔။ စာအုပ္ပံုၾကီးက တျဖည္းျဖည္းမ်ားလာေပမဲ႔ ေရြးစရာေတြက မကုန္ႏိုင္ေသးဘူး။ အဲဒီ စာအုပ္ေစ်းေရာင္းပြဲမွာ အလုပ္၀င္လုပ္ေနတဲ့ သူေတြက ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ စာအုပ္ကို ျပန္ေရာင္းစားဖို႔ ေလာဘတၾကီးလိုက္၀ယ္ေနၾကတယ္ ထင္ေနပံုရတယ္။ ဒါဟာ ေက်ာင္းစာၾကည့္တိုက္ကို လွဴဖို႔ပါ ဆိုတာလဲ သိေရာ ၀ိုင္း၀န္းကူညီၾကရာမွာ သူတို႔ပါ အေပ်ာ္ေတြ ကူးစက္ကုန္ၾကေရာ။ ကိုယ္ေတြ ေရြးျပီးေတာ့ ပံုထားတဲ့ စာအုပ္ပံုကို သူတပါးက မသိပဲ မ သြားမွာစိုးလို႔ နာမည္ေတြ ေရးမွတ္ျပီး တက္ဂ္ (Tag) ေလးေတြ ကပ္ေပးၾကတယ္။

စာအုပ္ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ား ေရြးပီးေတာ့ ရပ္မွ ရပ္မွ ဆို ေငြသြားရွင္းေတာ့လဲ ကိုယ္ေတြအတြက္ ေငြရွင္းေကာင္တာကို တစ္ခု သပ္သပ္ လုပ္ထားေပးၾကတယ္။ ေငြရွင္းမယ္ဆို က်သင့္ေငြကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ S$800ေလာက္ပဲ ရွိေသးတာနဲ႔... ဟာ အလွဴေငြေတြ က်န္ေသးတယ္ ထပ္သြားေရြးမယ္ ထပ္သြားေရြးၾကမယ္ ဆို အေစာနက လိုခ်င္ေပမယ့္ ေငြမေလာက္မွာစိုးလို႔ ခ်ထားပစ္ခဲ့ရတဲ့ စာအုပ္ေတြ ျပန္သြားမၾကတာေပါ့။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ နဂိုတည္းက ခပ္ကဲကဲလူဆိုေလေတာ့ ေပ်ာ္ေနတာကို မဖံုးႏိုင္ဘူး။ ႏွဳတ္ကေန ေပ်ာ္လိုက္တာ ေပ်ာ္လိုက္တာ တဖြဖြ ရြတ္လို႔။ ဒီစာအုပ္ေတြ ေက်ာင္းက ႒ာနကို ေရာက္သြားရင္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြသာမက ဆရာေတြ ဆရာမေတြပါ ေပ်ာ္ေနၾကမွာ ျမင္ေယာင္ျပီး ပီတိျဖစ္ေနတာလဲ ပါတာေပါ့။

စာအုပ္ဆိုင္ကလူေတြလဲ ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ ၀ယ္ျပီးတဲ့ စာအုပ္ေတြကို ေသခ်ာ စကၠဴပံုးေတြထဲ ထည့္ေပး၊ ကားငွားျပန္ရမွာဆိုလို႔ ဆိုင္ေရွ႕ဘက္ကို သယ္ျပီးသြားစီေပးနဲ႔ အလုပ္ေတြ မ်ားကုန္ၾကေပမယ့္ သူတို႔ေတြလဲ တျပံဳးျပံဳးနဲ႔ပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔က ေနာက္ထပ္ စာအုပ္ေတြ ထပ္သြား မ ျပီး ေကာင္တာကို ေျပးပံုၾကနဲ႔ တျခားသူေတြ မ်က္စိေနာက္စရာမ်ားေတာင္ ျဖစ္ေနမလားပဲ။ ၀ယ္ခ်င္စရာ စာအုပ္တစ္ခ်ိဳ႕ က်န္ေနေသးေပမယ့္ စိတ္ကို ျဖတ္ျပီး မနည္း ရပ္ရတယ္။

စိတ္ျဖတ္ျပီး အ၀ယ္ရပ္ ေငြေခ်ျပီး သူတို႔ ေနရာခ်ထားေပးတဲ့ စာအုပ္ပံုးေတြနားေရာက္ေတာ့မွ ဟိုက္ ဒီေလာက္ ပံုးေတြအမ်ားၾကီး အေလးၾကီးကို ဒီလူနဲနဲေလးနဲ႔ ဘယ္လို သယ္ရပါ့ဆို မ်က္ျဖဴဆိုက္ရေတာ့တာ။ ေတာ္ေသးတယ္။ တကၠစီတစ္စီးမေလာက္လို႔ ႏွစ္စီးငွားသယ္ရေပမဲ႔ ဆိုင္ကလူေတြ ေက်းဇူးနဲ႔ ကားေပၚအတင္မွာ သူတို႔ ၀ိုင္းကူ တင္ေပးၾကေလေတာ့ သိပ္မေမာလိုက္ရဘူး။

ဆရာတို႔အိမ္ေရာက္ေတာ့လည္း အိမ္ေအာက္မွာ စာအုပ္ကူသယ္ေပးဖို႔ ညီမႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ညီေလးတစ္ေယာက္က ေစာင့္ေနၾကတယ္။ စာအုပ္ပံုးေတြကို ကားေပၚက ခ်ျပီး အိမ္ေပၚေရာက္ေအာင္ မနဲကို တင္လိုက္ရတယ္။ ျပီးသြားေတာ့ လူေတြလည္း အေတာ္ ဟိုက္သြားျပီ။ ခဏ နားျပီး စာအုပ္ပံုးေတြကိုဖြင့္ စာအုပ္ေတြ ထုတ္ စားရင္းလုပ္မယ္ဆိုေတာ့ ၀ယ္လာတဲ့စာအုပ္ေတြကို ၾကည့္ျပီး ၀ိုင္းသယ္ကူၾကသူေတြကလဲ အားရ၀မ္းသာျဖစ္ကုန္ၾကေရာ။ အေစာနက ေမာထားသမွ်ေတြတာင္ သူတို႔လည္း ေမ့သြားၾကတယ္။
အားလံုးတစ္ေလသံထဲ ထြက္ၾကတာကေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြတင္မဟုတ္ဘူး ေက်ာင္းက စာသင္ေနတဲ့ ဆရာေတြလည္း ဘယ္ေလာက္ ေပ်ာ္ၾကမလဲ ဆိုတာပါပဲ။

ကိုယ္ေတြကလည္း လိုခ်င္ေပမဲ့ ခ်န္ထားပစ္ခဲ့ရတဲ့ စာအုပ္တစ္ခ်ိဳ႕ကို အလွဴေလာဘတက္ကာ အလွဴေငြေလးေတြ ထပ္ရရင္ ေကာင္းမွာပဲလို႔ စိတ္က ေတာင့္တမိျပန္တယ္။
ႏွစ္ပါတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ပဲ အခ်ိန္ရေတာ့ တစ္ခ်ိဳ႕ မလွဴရေသးတဲ့သူ၊ မသိလိုက္ရတဲ့သူေတြလည္း ရွိခ်င္ရွိမယ္။ သူတို႔ေတြ လွဴခ်င္ၾကအံုးမလား၊ ဇန္န၀ါရီ တစ္ရက္ေန႔က် စာအုပ္ေတြ က်န္ေနေသးရင္ အလွဴေငြေတြ ထပ္ရရင္ ျပန္သြား၀ယ္ၾကအံုးမလား ဆိုတဲ့ စိတ္ေတြ ျဖစ္ၾကျပန္တယ္။

ကိုယ္ေတြေတာင္ အေတာ္ၾကီးကို ေပ်ာ္ေနတာ.... ႒ာနက ေက်ာင္းသားေလးေတြဆို ဘယ္ေလာက္ ေပ်ာ္ၾကမလဲဆိုတာ ေတြးေတြးျပီး ပီတိျဖစ္ အေမာေျပရတယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ 2013ခုႏွစ္အကုန္ 2014 အစမွာ ေကာင္းမွဳကုသိုလ္ေလးတစ္ခုနဲ႔ စာမ်က္ႏွာတစ္ခု စဖြင့္လိုက္ရတာ အင္မတန္ ေက်နပ္ၾကည္ႏူးဖို႔ေကာင္းပါတယ္။

စာအုပ္ အလွဴေငြ ထည့္၀င္ၾကသူမ်ား၊ မိမိတို႔ဆီမွာ ရွိတဲ့ ကိုယ္ပိုင္စာအုပ္မ်ားကို လွဴၾကသူမ်ား၊ စကၤာပူကေန ျမန္မာျပည္ကို စာအုပ္ေတြ ကူညီ သယ္သြားေပးမဲ႔သူမ်ား၊ ျမန္မာျပည္ကေန ဆိုင္ရာ ဗိသုကာ႒ာန အသီးသီးကို စာအုပ္သြားေရာက္ လွဴဒါန္းေပးၾကမဲ့ သူေတြ အားလံုးကို အင္မတန္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ အားလံုးအတြက္ ပီတိျဖစ္စရာ ဒီစာေလးကို ေရးျပီး ဂုဏ္ျပဳအပ္ပါတယ္။

Book Collection 02

Book Collection 03

2014 ႏွစ္သစ္ မွသည္ အခ်ိန္တိုင္း ေနရာတိုင္းမွာ ေအာင္ျမင္မွဳေပါင္းမ်ားစြာ၊ စိတ္ခ်မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္မွဳေပါင္းမ်ားစြာ ရရွိၾကျပီး ကိုယ့္တိုင္းျပည္၊ ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ႕ လိုအပ္ခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာထဲက တစ္စိတ္တစ္ေဒသကို တစ္ေထာင့္တစ္ေနရာကေန တတ္ႏိုင္သမွ် ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္သူမ်ားျဖစ္ၾကပါေစ။

ေမတၱာျဖင့္
မိုးကုတ္သား