ကြ်န္ေတာ္က ေတာင္တန္းေတြႏွင့္အတူ ၾကီးျပင္းလာခဲ့တဲ့သူတစ္ေယာက္။ ေတာင္တန္းေတြဟာ ဘယ္ေတာ့မွ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ စိမ္းမေနခဲ့ပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတာင္တန္းေတြက ကြ်န္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြ.. မိတ္ေဆြေတြေတာင္ ျဖစ္ေသးရဲ႕။ သူတို႔မွာ မာယာ မရွိဘူး။ ေထာင္ေခ်ာက္ေတြ မရွိဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတာင္တန္းေတြက စိမ္္းစိုလွပတဲ့ ေတာအုပ္.. ေတာတန္းေတြနဲ႔..။ တစ္ခ်ိဳ႕ေတာင္တန္းေတြက သစ္ပင္က်ိဳးတိုးက်ဲတဲ.. ေသြ႔ေသြ႕ေျခာက္ေျခာက္..။ တစ္ခိ်ဳ႕ေတာင္တန္းေတြက ေက်ာက္စိုင္ေက်ာက္သားေတြနဲ႔... အသြင္ေတြ မတူၾကဘူး။ သဘာ၀ မတူၾကဘူး။ သားရဲေပါကာ အႏၱရယ္ပြ်မ္းသည့္ ေတာအုပ္ေတြ ၾကီးစိုးေသာ ေတာင္တန္းေတြ ရွိခ်င္ရွိမည္။ စိမ့္စမ္းေရတံခြန္ေတြႏွင့္ သာယာေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ အတိျပီးေသာ ျပည့္စံုလွပသည့္ ေတာင္တန္းေတြလဲ ရွိမည္။ လွပသေလာက္ ေဘးအႏၱရယ္ မ်ားသည့္ ေတာင္တန္းေတြလဲ ရွိမည္။ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ သူတို႔မွာ မာယာမရွိ၊ ပရိယာယ္ မရွိၾကပါ။ အဲတာဟာ ကြ်န္ေတာ္ ေတာင္တန္းေတြကို ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးရျခင္းရဲ႕ အဓိက အခ်က္ပဲျဖစ္သည္..။ ကြ်န္ေတာ္ ေတာင္တန္းေတြကို ခ်စ္သည္။ ျမင္ျမင္သမွ် ေတာင္တန္းေတြဟာ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနတတ္ပါသည္..။
ငယ္စဥ္ကတည္းကရင္း ကြ်န္ေတာ္က ေတာင္တက္ရတာ ၀ါသနာ ပါသည္။ ျမိဳ႕ကေလးမွာ ေနစဥ္က ေဘးပတ္လည္ ေတာင္ေတြ ၀ိုင္းေနေလေတာ့ မၾကာခဏ ကြ်န္ေတာ္ ေတာင္တက္ျဖစ္တာ မဆန္းပါ။ ေတာင္တန္းေတြေပၚ နင္းျဖတ္မိတိုင္း လြတ္လပ္ေသာ သိမ္ေမြ႔သည့္ ၾကည္ႏူးမႈေတြကို ရသည္။ သဘာ၀တရားႏွင့္ ကိုယ္က ပို နီးစပ္လာသလိုလည္း အျမဲ ခံစားရသည္။ ေတာင္အျမင့္ပိုင္းသို႔ေရာက္ေလ... သန္႕စင္ေသာေလထုကို ပိုျပီး ရွဴရိႈက္ရေလ... စိတ္ႏွလံုးက ပိုျပီး ျငိမ္သက္ၾကည္လင္ေလ ျဖစ္လာသည္ဟုလည္း ခံစားရေသးသည္။ ေနာက္ျပီး ေတာင္ထိပ္ေပၚကေန သဘာဝေလာကၾကီး၏ အလွတရားကို အသြင္တစ္မ်ိဳးႏွင့္ စီးမိုးၾကည့္ရသည့္ အရသာ..ကိုေရာ..... ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္သည့္ တိမ္တိုက္ေတြႏွင့္ ပိုျပီး နီးနီးကပ္ကပ္ ရွိေနရသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ေရာ.... ေတာင္တက္ရျခင္းကို ကြ်န္ေတာ္ ခံုမင္ျခင္းလည္း ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
လမ္းထြင္ျပီးသား ေတာင္တန္းမ်ားကို ျဖတ္သန္းသြားတိုင္း လမ္းထြင္ခဲ့သူေတြ၏ စြန္႔စား ၾကိဳးပမ္းမႈကို ကြ်န္ေတာ္ အားက်သည္။ ရွဳေမာဖြယ္ရာ လွပေသာ ရွဳခင္းေနရာေလးေတြမွာ... အပန္းေျဖအနားယူဖို႔ ေနရာေလးေတြ ဖန္တီးထားေပးတာ ေတြ႔တိုင္း ရွာေဖြေတြ႔ရွိကာ ေဆာက္လုပ္ေပးခဲ့ေသာသူ၏ စိတ္ကူးေစတနာကို ေက်းဇူးတင္ ၾကည္ႏူးရသည္။ တခါတရံ ေရခ်မ္းစင္ကေလးမ်ားကို လမ္းခရီးမွာ ေတြ႔ရတတ္ေသးသည္။ ဘယ္သူမွ တာဝန္ ေပးမထားပါပဲ ေတာင္တက္လာသူေတြ အေမာေျပေစဖို႔ ေစတနာသက္သက္ျဖင့္ အပင္ပန္းခံ ေရျဖည့္ေပးထားသူမ်ား၏ ေမတၱာကို တံု႔ျပန္ဆုေတာင္းေပးဖို႕ ကြ်န္ေတာ္ မေမ့ေလ်ာ့ခဲ့ပါ။
တခါတေလေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုျပီး အေပ်ာ္တမ္း ေတာင္တက္ျဖစ္ၾကသည္။ ျမင့္မာျပီး တက္ရန္ခက္ခဲေသာ..၊ လမ္းရယ္လို႔ သတ္သတ္မွတ္မွတ္မရွိပဲ စမ္းတ၀ါး၀ါး ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ ထြင္ကာ သြားရေသာ ေတာင္တန္းမ်ားကို သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ အတူတက္ရသည္က ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ရင္ခုန္ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ရာ အေကာင္းဆံုးႏွင့္ အေပ်ာ္ဆံုး အခ်ိန္ေတြ ျဖစ္ေလသည္။ ခက္ခဲေသာ လမ္းေတြမွာ တစ္ေယာက္လက္ကို တစ္ေယာက္ တြဲကူၾကသည္။ လမ္းေပ်ာက္လို႔ စိတ္ဓာတ္ေတြက်ခ်င္ခ်င္ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ အခ်င္းခ်င္း အားေပး ေႏြးေထြးၾကသည္။ ေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္တိုင္း ေ၀းေ၀းမွာ ေတာင္ထိပ္ကို ျမင္ေနရျပီး “ဘယ္ေတာ့မွ မေရာက္ႏိုင္ဘူး ထင္ပါရဲ႕” လို႔ ဇြဲ မေလွ်ာ့ျဖစ္ေအာင္ ေဘးမွ ေတာင္တက္ေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက တစ္ေယာက္စိတ္ကို တစ္ေယာက္ တက္ၾကြေစသည္။ တစ္ေယာက္က ေရဗူး၊ တစ္ေယာက္က ထမင္းဗူး.. တစ္ေယာက္က အသီးအႏွံ...အားလံုး အတူ ေ၀မွ် စားေသာက္ၾကသည္။ ေတာင္ထိပ္သို႔ ေရာက္ခါနီးတိုင္း လမ္းခရီးမွာ ရင္ဆိုင္လာရသမွ်ေသာ ေဘးဒုကၡေတြက ျပန္ေျပာရင္း ရယ္စရာေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကျပန္သည္။ ေတာင္ထိပ္ကို ေျခခ်မိသည္ႏွင့္ “ေဟး” ခနဲ ျပိဳင္တူ ေအာ္ဟစ္လိုက္ရလွ်င္ေတာ့ ေမာခဲ့သမွ်တို႔ ေျပျပီ...။ ပန္းတိုင္ေရာက္ျပီ... ေအာင္ျမင္မႈတစ္ခုကိုရျပီ...။ ထိုအခါ.. ေနာက္ထပ္ ဒီ့ထက္ ပို ျမင့္မားေသာ ေတာင္တန္းေတြကို ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ဖို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈေတြ ပိုျဖစ္လာရသည္။ ေတာက္တက္ခဲ့စဥ္က ရင္ဆိုင္ခဲ့ဖူးေသာ ေဘးဒုကၡ၊ အခက္အခဲမ်ားသည္.. ေနာက္တစ္ေတာင္ကို ျဖတ္သန္းဖို႔အတြက္ အေတြ႔အၾကံဳႏွင့္ စိတ္ခြန္အားေတြ ျဖစ္သြားၾကသည္။ ေတာင္တက္ေဖာ္သူငယ္ခ်င္းေတြ ပိုရင္းႏွီးခ်စ္ခင္သြားၾကသည္။ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ အပိုဆုကေတာ့ ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ ေတာင္တန္းႏွင့္ပါ စိတ္ထဲ ပိုမို ရင္းႏွီးခင္မင္သြားျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ သူတို႔ေျပာေသာ စကားသံမ်ားႏွင့္ သူတို႔၏ ျဖစ္တည္မႈကို ကြ်န္ေတာ္ ယခင္ကထက္ ပိုလို႔ ဂရုစိုက္ တန္ဖိုးထားျဖစ္သြားသည္။ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ထပ္ ေရာက္မလာျဖစ္ခဲ့လွ်င္ေတာင္ ကြ်န္ေတာ့္ မိတ္ေဆြေဟာင္းမ်ား အျဖစ္ အျမဲ အမွတ္ရေနတတ္ပါသည္။
ေတာင္တန္းတိုင္း လွပရမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ထားလို႔ မရပါ..။ လွပေစလိုစိတ္ေတြ ရွိေနခဲ့လ်င္ေတာင္ ေတာင္တန္းတိုင္း မလွပရေလျခင္းဟု ေလာကၾကီးကို အျပစ္တင္ခြင့္ ရွိပါသလား။ ကြ်န္ေတာ္ ျဖတ္သန္းမည့္ ေတာင္တက္လမ္းတိုင္း ေခ်ာေမြ႔ အဆင္ေျပရလိမ့္မည္ဟုလည္း ယံုၾကည္စိတ္ခ်ထားလို႔ မျဖစ္ပါ။ လမ္းေဖာက္ျပီးေသာ ေတာင္တန္းတစ္ခုကို လြယ္လြယ္ကူကူ ျဖတ္သန္းရခ်ိန္ေတြလဲ ရွိသည္။ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းေသာ ေတာင္တန္းေတြကို ျဖတ္သန္းရခ်ိန္ေတြလည္း ရွိသည္။ ေဘးအႏၱရယ္မ်ားေသာ ေတာင္တန္းေတြကိုလည္း လမ္းထြင္ေဖာက္ကာ ျဖတ္သန္းခ်င္ ျဖတ္သန္းမိမည္။ အခက္အခဲမ်ားစြာႏွင့္ ျဖတ္သန္းတိုင္း ေဘးမွ ေတာင္တက္ေဖာ္ သူငယ္ခ်င္း၊ မိတ္ေဆြမ်ား၏ တြဲလက္မ်ားကို ဆုပ္ကိုင္မိတိုင္း ကံေကာင္းသည္ဟု ေက်နပ္စြာ ကြ်န္ေတာ္ေတြးမိသည္။
အျမင့္ဆံုးေသာ ေတာင္တန္းတိုင္းသည္ ေတာင္ထိပ္ကို ေရာက္ဖို႔ အလြယ္တကူ ျဖတ္သန္းသြားႏိုင္မည္ မဟုတ္တာကိုေတာ့ ေမ့ေလ်ာ့ထား၍ မျဖစ္ပါ။ အျမင့္ဆံုးေတာင္တန္းေတြကို ျဖတ္သန္းဖို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ လံုေလာက္ေသာ စိတ္ဓာတ္၊ သတၱိ ႏွင့္ ဇြဲ၊ ဝိရိယ တို႔ ေသေသခ်ာခ်ာၾကီးကို လိုအပ္ပါသည္။
ေတာင္တန္းေတြကို ကြ်န္ေတာ္ခ်စ္သည္။ အခါအခြင့္ရတိုင္း ကြ်န္ေတာ္ ေတာင္တန္းေတြကို ျဖတ္သန္းဖို႔ စိတ္ကူးရွိသည္။ ေတာင္ထိပ္တစ္ခုကို ေျခခ်မိတိုင္း “ေဟး” ခနဲ ကြ်န္ေတာ့္ မိတ္ေဆြေတြ ခရီးသြားေဖာ္ေတြႏွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေအာ္ဟစ္ခ်င္သည္။ ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ ျဖတ္သန္းမကုန္ႏိုင္ေသာ ေတာင္တန္းမ်ားစြာ ဒီကမၻာမွာ လံုလံုေလာက္ေလာက္ၾကီး ရွိေနပါသည္။ ထိုေတာင္တန္းမ်ားက ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို အျမဲ ဆီးၾကိဳေနပါလိမ့္မည္။
"The Climb" ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလးကို ၾကားျဖစ္ေနတာ ၾကာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္တဲ့ ေတာင္တန္းေတြအတြက္ စာကေလးတစ္ပုဒ္ ခ်ေရးခ်င္လာတာနဲ႔ ေရးျဖစ္သြားျခင္းပါ။ ခုတေလာ ၾကားျဖစ္ေနတဲ့ ဒီသီခ်င္းေလးကို နားေထာင္ျပီးၾကမွာပါပဲ..။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ အတူတူ ထပ္ျပီး နားေထာင္ၾကည့္ရေအာင္လား...။
ငယ္စဥ္ကတည္းကရင္း ကြ်န္ေတာ္က ေတာင္တက္ရတာ ၀ါသနာ ပါသည္။ ျမိဳ႕ကေလးမွာ ေနစဥ္က ေဘးပတ္လည္ ေတာင္ေတြ ၀ိုင္းေနေလေတာ့ မၾကာခဏ ကြ်န္ေတာ္ ေတာင္တက္ျဖစ္တာ မဆန္းပါ။ ေတာင္တန္းေတြေပၚ နင္းျဖတ္မိတိုင္း လြတ္လပ္ေသာ သိမ္ေမြ႔သည့္ ၾကည္ႏူးမႈေတြကို ရသည္။ သဘာ၀တရားႏွင့္ ကိုယ္က ပို နီးစပ္လာသလိုလည္း အျမဲ ခံစားရသည္။ ေတာင္အျမင့္ပိုင္းသို႔ေရာက္ေလ... သန္႕စင္ေသာေလထုကို ပိုျပီး ရွဴရိႈက္ရေလ... စိတ္ႏွလံုးက ပိုျပီး ျငိမ္သက္ၾကည္လင္ေလ ျဖစ္လာသည္ဟုလည္း ခံစားရေသးသည္။ ေနာက္ျပီး ေတာင္ထိပ္ေပၚကေန သဘာဝေလာကၾကီး၏ အလွတရားကို အသြင္တစ္မ်ိဳးႏွင့္ စီးမိုးၾကည့္ရသည့္ အရသာ..ကိုေရာ..... ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္သည့္ တိမ္တိုက္ေတြႏွင့္ ပိုျပီး နီးနီးကပ္ကပ္ ရွိေနရသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ေရာ.... ေတာင္တက္ရျခင္းကို ကြ်န္ေတာ္ ခံုမင္ျခင္းလည္း ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
လမ္းထြင္ျပီးသား ေတာင္တန္းမ်ားကို ျဖတ္သန္းသြားတိုင္း လမ္းထြင္ခဲ့သူေတြ၏ စြန္႔စား ၾကိဳးပမ္းမႈကို ကြ်န္ေတာ္ အားက်သည္။ ရွဳေမာဖြယ္ရာ လွပေသာ ရွဳခင္းေနရာေလးေတြမွာ... အပန္းေျဖအနားယူဖို႔ ေနရာေလးေတြ ဖန္တီးထားေပးတာ ေတြ႔တိုင္း ရွာေဖြေတြ႔ရွိကာ ေဆာက္လုပ္ေပးခဲ့ေသာသူ၏ စိတ္ကူးေစတနာကို ေက်းဇူးတင္ ၾကည္ႏူးရသည္။ တခါတရံ ေရခ်မ္းစင္ကေလးမ်ားကို လမ္းခရီးမွာ ေတြ႔ရတတ္ေသးသည္။ ဘယ္သူမွ တာဝန္ ေပးမထားပါပဲ ေတာင္တက္လာသူေတြ အေမာေျပေစဖို႔ ေစတနာသက္သက္ျဖင့္ အပင္ပန္းခံ ေရျဖည့္ေပးထားသူမ်ား၏ ေမတၱာကို တံု႔ျပန္ဆုေတာင္းေပးဖို႕ ကြ်န္ေတာ္ မေမ့ေလ်ာ့ခဲ့ပါ။
တခါတေလေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုျပီး အေပ်ာ္တမ္း ေတာင္တက္ျဖစ္ၾကသည္။ ျမင့္မာျပီး တက္ရန္ခက္ခဲေသာ..၊ လမ္းရယ္လို႔ သတ္သတ္မွတ္မွတ္မရွိပဲ စမ္းတ၀ါး၀ါး ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ ထြင္ကာ သြားရေသာ ေတာင္တန္းမ်ားကို သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ အတူတက္ရသည္က ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ရင္ခုန္ စိတ္လႈပ္ရွားဖြယ္ရာ အေကာင္းဆံုးႏွင့္ အေပ်ာ္ဆံုး အခ်ိန္ေတြ ျဖစ္ေလသည္။ ခက္ခဲေသာ လမ္းေတြမွာ တစ္ေယာက္လက္ကို တစ္ေယာက္ တြဲကူၾကသည္။ လမ္းေပ်ာက္လို႔ စိတ္ဓာတ္ေတြက်ခ်င္ခ်င္ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ အခ်င္းခ်င္း အားေပး ေႏြးေထြးၾကသည္။ ေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္တိုင္း ေ၀းေ၀းမွာ ေတာင္ထိပ္ကို ျမင္ေနရျပီး “ဘယ္ေတာ့မွ မေရာက္ႏိုင္ဘူး ထင္ပါရဲ႕” လို႔ ဇြဲ မေလွ်ာ့ျဖစ္ေအာင္ ေဘးမွ ေတာင္တက္ေဖာ္ သူငယ္ခ်င္းမ်ားက တစ္ေယာက္စိတ္ကို တစ္ေယာက္ တက္ၾကြေစသည္။ တစ္ေယာက္က ေရဗူး၊ တစ္ေယာက္က ထမင္းဗူး.. တစ္ေယာက္က အသီးအႏွံ...အားလံုး အတူ ေ၀မွ် စားေသာက္ၾကသည္။ ေတာင္ထိပ္သို႔ ေရာက္ခါနီးတိုင္း လမ္းခရီးမွာ ရင္ဆိုင္လာရသမွ်ေသာ ေဘးဒုကၡေတြက ျပန္ေျပာရင္း ရယ္စရာေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကျပန္သည္။ ေတာင္ထိပ္ကို ေျခခ်မိသည္ႏွင့္ “ေဟး” ခနဲ ျပိဳင္တူ ေအာ္ဟစ္လိုက္ရလွ်င္ေတာ့ ေမာခဲ့သမွ်တို႔ ေျပျပီ...။ ပန္းတိုင္ေရာက္ျပီ... ေအာင္ျမင္မႈတစ္ခုကိုရျပီ...။ ထိုအခါ.. ေနာက္ထပ္ ဒီ့ထက္ ပို ျမင့္မားေသာ ေတာင္တန္းေတြကို ျဖတ္ေက်ာ္ႏိုင္ဖို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈေတြ ပိုျဖစ္လာရသည္။ ေတာက္တက္ခဲ့စဥ္က ရင္ဆိုင္ခဲ့ဖူးေသာ ေဘးဒုကၡ၊ အခက္အခဲမ်ားသည္.. ေနာက္တစ္ေတာင္ကို ျဖတ္သန္းဖို႔အတြက္ အေတြ႔အၾကံဳႏွင့္ စိတ္ခြန္အားေတြ ျဖစ္သြားၾကသည္။ ေတာင္တက္ေဖာ္သူငယ္ခ်င္းေတြ ပိုရင္းႏွီးခ်စ္ခင္သြားၾကသည္။ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ အပိုဆုကေတာ့ ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ ေတာင္တန္းႏွင့္ပါ စိတ္ထဲ ပိုမို ရင္းႏွီးခင္မင္သြားျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ သူတို႔ေျပာေသာ စကားသံမ်ားႏွင့္ သူတို႔၏ ျဖစ္တည္မႈကို ကြ်န္ေတာ္ ယခင္ကထက္ ပိုလို႔ ဂရုစိုက္ တန္ဖိုးထားျဖစ္သြားသည္။ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ထပ္ ေရာက္မလာျဖစ္ခဲ့လွ်င္ေတာင္ ကြ်န္ေတာ့္ မိတ္ေဆြေဟာင္းမ်ား အျဖစ္ အျမဲ အမွတ္ရေနတတ္ပါသည္။
ေတာင္တန္းတိုင္း လွပရမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ထားလို႔ မရပါ..။ လွပေစလိုစိတ္ေတြ ရွိေနခဲ့လ်င္ေတာင္ ေတာင္တန္းတိုင္း မလွပရေလျခင္းဟု ေလာကၾကီးကို အျပစ္တင္ခြင့္ ရွိပါသလား။ ကြ်န္ေတာ္ ျဖတ္သန္းမည့္ ေတာင္တက္လမ္းတိုင္း ေခ်ာေမြ႔ အဆင္ေျပရလိမ့္မည္ဟုလည္း ယံုၾကည္စိတ္ခ်ထားလို႔ မျဖစ္ပါ။ လမ္းေဖာက္ျပီးေသာ ေတာင္တန္းတစ္ခုကို လြယ္လြယ္ကူကူ ျဖတ္သန္းရခ်ိန္ေတြလဲ ရွိသည္။ ခက္ခဲၾကမ္းတမ္းေသာ ေတာင္တန္းေတြကို ျဖတ္သန္းရခ်ိန္ေတြလည္း ရွိသည္။ ေဘးအႏၱရယ္မ်ားေသာ ေတာင္တန္းေတြကိုလည္း လမ္းထြင္ေဖာက္ကာ ျဖတ္သန္းခ်င္ ျဖတ္သန္းမိမည္။ အခက္အခဲမ်ားစြာႏွင့္ ျဖတ္သန္းတိုင္း ေဘးမွ ေတာင္တက္ေဖာ္ သူငယ္ခ်င္း၊ မိတ္ေဆြမ်ား၏ တြဲလက္မ်ားကို ဆုပ္ကိုင္မိတိုင္း ကံေကာင္းသည္ဟု ေက်နပ္စြာ ကြ်န္ေတာ္ေတြးမိသည္။
အျမင့္ဆံုးေသာ ေတာင္တန္းတိုင္းသည္ ေတာင္ထိပ္ကို ေရာက္ဖို႔ အလြယ္တကူ ျဖတ္သန္းသြားႏိုင္မည္ မဟုတ္တာကိုေတာ့ ေမ့ေလ်ာ့ထား၍ မျဖစ္ပါ။ အျမင့္ဆံုးေတာင္တန္းေတြကို ျဖတ္သန္းဖို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ လံုေလာက္ေသာ စိတ္ဓာတ္၊ သတၱိ ႏွင့္ ဇြဲ၊ ဝိရိယ တို႔ ေသေသခ်ာခ်ာၾကီးကို လိုအပ္ပါသည္။
ေတာင္တန္းေတြကို ကြ်န္ေတာ္ခ်စ္သည္။ အခါအခြင့္ရတိုင္း ကြ်န္ေတာ္ ေတာင္တန္းေတြကို ျဖတ္သန္းဖို႔ စိတ္ကူးရွိသည္။ ေတာင္ထိပ္တစ္ခုကို ေျခခ်မိတိုင္း “ေဟး” ခနဲ ကြ်န္ေတာ့္ မိတ္ေဆြေတြ ခရီးသြားေဖာ္ေတြႏွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေအာ္ဟစ္ခ်င္သည္။ ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ ျဖတ္သန္းမကုန္ႏိုင္ေသာ ေတာင္တန္းမ်ားစြာ ဒီကမၻာမွာ လံုလံုေလာက္ေလာက္ၾကီး ရွိေနပါသည္။ ထိုေတာင္တန္းမ်ားက ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို အျမဲ ဆီးၾကိဳေနပါလိမ့္မည္။
ေမတၱာျဖင့္
မိုးကုတ္သား
မိုးကုတ္သား
"The Climb" ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလးကို ၾကားျဖစ္ေနတာ ၾကာေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ခ်စ္တဲ့ ေတာင္တန္းေတြအတြက္ စာကေလးတစ္ပုဒ္ ခ်ေရးခ်င္လာတာနဲ႔ ေရးျဖစ္သြားျခင္းပါ။ ခုတေလာ ၾကားျဖစ္ေနတဲ့ ဒီသီခ်င္းေလးကို နားေထာင္ျပီးၾကမွာပါပဲ..။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ အတူတူ ထပ္ျပီး နားေထာင္ၾကည့္ရေအာင္လား...။
Miley Cyrus - The Climb
The Climb
Songwriters: Alexander, J; Mabe, J;
I can almost see it
That dream I am dreaming
But there's a voice inside my head saying
"You'll never reach it"
Every step I'm taking
Every move I make feels
Lost with no direction
My faith is shaking
But I gotta keep trying
Gotta keep my head held high
There's always gonna be another mountain
I'm always gonna wanna make it move
Always gonna be a uphill battle
Sometimes I'm gonna have to lose
Ain't about how fast I get there
Ain't about what's waiting on the other side
It's the climb
The struggles I'm facing
The chances I'm taking
Sometimes might knock me down
But no, I'm not breaking
I may not know it
But these are the moments that
I'm gonna remember most, yeah
Just gotta keep going
And I, I got to be strong
Just keep pushing on
'Cause there's always gonna be another mountain
I'm always gonna wanna make it move
Always gonna be a uphill battle
Sometimes I'm gonna have to lose
Ain't about how fast I get there
Ain't about what's waiting on the other side
It's the climb, yeah!
There's always gonna be another mountain
I'm always gonna wanna make it move
Always gonna be an uphill battle
Somebody's gonna have to lose
Ain't about how fast I get there
Ain't about what's waiting on the other side
It's the climb, yeah!
Keep on moving, keep climbing
Keep the faith, baby
It's all about, it's all about the climb
Keep the faith, keep your faith, whoa
Songwriters: Alexander, J; Mabe, J;
I can almost see it
That dream I am dreaming
But there's a voice inside my head saying
"You'll never reach it"
Every step I'm taking
Every move I make feels
Lost with no direction
My faith is shaking
But I gotta keep trying
Gotta keep my head held high
There's always gonna be another mountain
I'm always gonna wanna make it move
Always gonna be a uphill battle
Sometimes I'm gonna have to lose
Ain't about how fast I get there
Ain't about what's waiting on the other side
It's the climb
The struggles I'm facing
The chances I'm taking
Sometimes might knock me down
But no, I'm not breaking
I may not know it
But these are the moments that
I'm gonna remember most, yeah
Just gotta keep going
And I, I got to be strong
Just keep pushing on
'Cause there's always gonna be another mountain
I'm always gonna wanna make it move
Always gonna be a uphill battle
Sometimes I'm gonna have to lose
Ain't about how fast I get there
Ain't about what's waiting on the other side
It's the climb, yeah!
There's always gonna be another mountain
I'm always gonna wanna make it move
Always gonna be an uphill battle
Somebody's gonna have to lose
Ain't about how fast I get there
Ain't about what's waiting on the other side
It's the climb, yeah!
Keep on moving, keep climbing
Keep the faith, baby
It's all about, it's all about the climb
Keep the faith, keep your faith, whoa
10 comments:
တိမ္ေတြကို ဆုတ္ကိုင္ရလိမ့္ႏိုး..
ေတာင္ထိပ္ဆီ အေရာက္တက္လာခဲ့..
ရည္ရြယ္ခ်က္ဆိုတာ ဇြဲသတၱိနဲ႔မွ်ားယူရတဲ့
ဆုလာဘ္တစ္မ်ိဳးေပါ့ကြယ္......
ဘာမွ ဘ၀မွာ မက်န္ရစ္ခဲ့ရင္ေန...
ေတာင္ႀကီးက ငါ့ ဖ၀ါးေအာက္..
တစ္ၾကိမ္ေတာ့ ေရာက္ဖူးရမယ့္ေပါ့..
ခင္မင္စြာ
သီခ်င္းကိုေတာ့ နားေထာင္ၿဖစ္ေနခဲ့တာမႏွစ္ကတည္းကပဲ။ခုထိ မရိုးႏိုင္ေအာင္ႀကိဳက္တုန္း။
ေတာင္တန္းေတြနဲ႔ မရင္းႏွီးခဲ့ဘူးေတာ့ေတာင္တန္းေတြရဲ႔ ရိုးသားမွဳမာယာေတြကိုသိပ္နားမလည္ဘူး။
ေတာင္တက္တာကို ဝါသနာပါမယ္မထင္ဘူး။ေတာရိပ္ေတာင္ရိပ္ အပင္ေတြႀကားမွာ တေရးတေမာအိပ္ဆိုရင္ေတာ့အိပ္ခ်င္တယ္။
ဂ်စ္ညီ
ကဖစ
တိုက္ဆိုင္မႈပါပဲ..ကြ်န္ေတာ္သိပ္ၾကိဳက္တဲ့..ျမန္မာကဗ်ာလည္း ရွိတယ္.. ဖြင့္ဆိုပံုျခင္းကြာေပမဲ့..ေပးခ်င္တဲ့ သေဘာေလးကေတာ့ အတူတူပဲထင္တယ္.."ထိပ္ဆံုး..သို႕" ဆိုတဲ႕ ကဗ်ာပါ... အားလံုးလဲ သိျပီးသားမို႕ ကဗ်ာေတာ့ ျပန္မေရးခ်င္ေတာ့ဘူး... အျမင့္ကိုေရာက္ခ်င္မိလို႕ သာ ေတာင္ဆိုတာမ်ိဳး တက္မိၾကတာပါ.. တက္မိမွေတာ့ ေမာမွာပါပဲ.. အခက္အခဲ ဆိုတာေတြ႕ရမွာပါပဲ.. အဲဒါေလးေတြ ကို လႊဲဖယ္မသြားဘဲ.. ၾကိဳးစားႏိုင္ပါမွ.. ဇြဲၾကီး ႏိုင္ပါမွ.. ထိပ္ဆံုးကိုေရာက္ႏိုင္မယ္.. ေတာင္ေအာက္က ေတာင္လယ္က သူေတြမျမင္ရႏိုင္တဲ့ျပည့္စံုတဲ့ ရွင္းလင္းတဲ့ ျမင္ကြင္းေတြကို ျမင္ရမယ္... ေၾသာ္..အလြယ္တကူ ၾကိဳးစားလို႕ ရလာတာ မဟုတ္ပါလား ဆိုတဲ့ မိမိ ရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ ကို ျပည့္ဝစြာ ခံစားႏုိင္မယ္... ကိုမိုးကုတ္ ရဲ႕ စာကို ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ အဲလိုခံစားသြားတယ္ ဗ်...
ေတာင္တက္တာမိုးလညး္သေဘာက်တယ္။ ေတာင္ဆိုလို့ ့က်ိဳက္ထီးရိုးဘုရား ဖူးတုန္းက ပဲတက္ဖူးတာ။ ဒါေတာင္အိမ္ကလမ္းတဝက္ကပဲေပးတက္လ့ို ့အစကတက္ခ်င္တာေလ။ေတာင္တက္ရတာ ေပ်ာ္ပို ့အရမ္းေကာင္းတယ္ေနာ္ ဟုတ္တယ္ ေတာင္ေပၚက ေလကိုရွဴရွိဳက္လိုက္ရင္ စိတ္ထဲရွင္းသန့္သြားတာေနာ္ မ္ိုးလညး္ ေတာင္ေပၚကေနၾကည့္ရတဲ့ျမင္ကြင္းကိုအရမ္းနွစ္သက္တာ။
လံုေလာက္ေသာ စိတ္ဓာတ္၊ သတၱိ ႏွင့္ ဇြဲ၊ ဝိရိယ တို ့နွင့္အတူ ကိုဘိုဘဝအျမင့္ဆံုးေတာင္ထိပ္ကိုအျမန္ဆံုးေရာက္နိုင္ပါေစ...
သာယာခ်မ္းေျမ့ပါေစရွင္း
မိုး
အေပၚစီးကေနၾကည့္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းက တစ္ကယ့္ကို ၾကည္ႏူးစရာပါပဲအစ္ကို.....။
(အဲ.......ဘ၀မွာေတာ့ ထိပ္ေရာက္လို႔ အေနအထိုင္မတတ္ရင္ က်တဲ့အခါ...အေတာ္နာမယ္ထင္တယ္.......း))
ခင္မင္ျခင္းအားျဖင့္.......
ဏီလင္းညိဳ
ေတြ႕ၿပီဗ်ား ။။။ :P
ကၽြန္ေတာ္လည္း ေတာင္တက္ရတာ ႀကဳိက္တယ္။ လမ္းမရွိတဲ့ ေနရာ သြားရတာ ပုိႀကဳိက္တယ္။ (အဲဒါနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္ ခက္ခဲသေလာက္ ခြန္အားျဖစ္ေစႏုိင္တဲ့ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း လမ္းေပ်ာက္သြားတာလည္း ႀကဳံဖူးတယ္။ ငယ္တုန္းအခ်ိန္ ေဒးစြန္ပါ ဘုရား သြားတုန္းကေပါ့။) အေပၚေရာက္သြားရင္ ေအးခ်မ္းသြားတယ္၊ ၿပီးျပည္႕စုံသြားသလုိ ခံစားရတယ္။ ျပန္မဆင္းခ်င္ေပမယ့္ ေနာက္တေတာင္တက္ဖုိ႔ေတာ့ ဒီတခုကေနျပန္ဆင္းရမွာေပါ့ေလ။ အက်နာဖုိ႔ေတာ့ မစဥ္းစားဘူး၊ ေၾကာက္လည္း မေၾကာက္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္က်သလဲ စဥ္းစားၿပီး ျပန္တက္ဦးမွာပဲ။
တစ္ေတာင္ေပၚ တစ္ေတာင္ဆင့္
ေတာင္အျမင့္ ပတ္ၿခံရံ
တစ္ေတာင္ဆုံးျပန္ေတာ့ တစ္လုံးက်န္ျပန္ေပသမုိ႔
ဖန္ဖန္ေလ အားအင္ႏႈိးလုိ႔ရယ္ ႀကိဳးေလွ်ာက္ရျပန္ ...
ဖတ္ေနရင္းနဲ႔ ေငြတာရီရဲ႕ ထိပ္ဆုံးသုိ႔ ကဗ်ာေလးကုိ သြားသတိရတယ္။
သီခ်င္းေလး နားမေထာင္ၾကည့္ရေသးဘူး။ အက္ေဆးေကာင္းေလး တစ္ပုဒ္ပါပဲ။ ဇြန္လည္း ဒူးမနာေတာ့ရင္ ေတာင္တက္ခ်င္တယ္။ ကုိတာကင္တာဘာလူးက ေတာင္ကုိ သြားတက္မလား စိတ္ကူးေနတာ။ :D
ဒါနဲ႔ အနက္ေရာင္ခံ template နဲ႔ ဖတ္ရတာ တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ။ း(
ေတာင္လာတက္တယ္ဗ် း)
Post a Comment