အာကာသထဲ ေပ်ာက္က်သြားေတာ့မည့္ ျဂိဳလ္ျပာ

အရာအားလံုးဟာ ျဖစ္ျပီးရင္ ပ်က္ၾကတာၾကီးပါပဲ။ တည္ျမဲတယ္ ဆိုတာ “ျဖစ္လာတာဟာ ပ်က္ဖို႔”ဆိုတဲ့ ဓမၼတာ တစ္ခုလို႔ ဆိုရမဲ့ သေဘာပဲေပါ့။ ဒီေတာ့ ျဖစ္လာခ်ိန္၊ တည္ရွိေနခ်ိန္ေလးမွာ ဘ၀ကို ဘယ္လို ကိုယ္တို႔ေတြ ပံုေဖာ္၊ လက္ခံ၊ ျဖတ္သန္းၾကမလဲ ဆိုတာပါပဲ။ "ကမၻာပ်က္ခါနီး တစ္လေလာက္အလို" ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကို အမ အိျႏၵာ က တည္တည္တံ့တံ့ၾကီးကို စဥ္းစားမိျပီး စပ္စုထား အဲေလ တက္ဂ္ထားေတာ့မွ ကြ်န္ေတာ္လဲ ကိုယ္ မဆံုခ်င္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြဆီ တည့္တည့္ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္ရပါေတာ့တယ္။



ဆူနာမီေတြ ျဖစ္တုန္းက၊ ငလွ်င္ေတြ အၾကီးအက်ယ္လႈပ္တုန္းက၊ မီးေတာင္ေတြ ေပါက္ကြဲျပီး ျမိဳ႕ေတြ ပ်က္တုန္းက၊ ေနာက္ျပီး နာဂစ္ ၀င္ေမႊသြားတုန္းက ကိုယ္တိုင္ ၾကံဳေတြ႕ ခံစားၾကရသူတိုင္းဟာ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ သူတို႔ အတြက္ ကမၻာပ်က္ေနတာပါပဲ။ ကိုယ္တို႔ေတြ အိမ္ေဆာက္ ေနထိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ မိခင္ အိမ္မ ျဂိဳလ္ျပာၾကီးကေတာ့ျဖင့္ က်န္းမာေရးမေကာင္းလို႔ အပူရွိန္ေတြ တရိပ္ရိပ္တက္စ ျပဳလာတာ၊ ၀င္ရိုးစြန္းက ေရခဲျပင္ေတြ တအိအိနဲ႔ အရည္ေပ်ာ္က်ျပီး ပင္လယ္ ေရမ်က္ႏွာျပင္ေတြ ျမင့္ျမင့္တက္လာေနတာ၊ ရာသီဥတုေတြ ေဖာက္လႊဲေဖာက္ျပန္ ျဖစ္ေနခဲ့တာ၊ တုန္ရီလႈပ္ခတ္ေနခဲ့တာ ၾကာပါျပီ။ ဒီျဂိဳလ္ျပာၾကီးဟာ အာကာသထဲမွာ ေပ်ာက္က်သြားသလို ပ်က္စီးေပ်ာက္ကြယ္ မသြားဘူး လို႔ ဘယ္သူ အာမခံႏိုင္ပါသလဲ။ မိုးျပိဳမွာကို ေတြးေၾကာက္ဖို႔ မဟုတ္ပါဘူး။ တကယ္ ၾကံဳလာရမယ္ဆိုရင္ ကိုယ္ေတြ ဘယ္လို ျပင္ဆင္ထားသင့္သလဲ ဆိုတဲ့ အေတြးေလးေတြ ၀င္လာတဲ့ ခဏမွာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟေတြေနာက္ လိုက္ေနခဲ့ၾကတဲ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ “ဒါေတြဟာ ဘာမွ မဟုတ္ပါလား၊ ျဂိဳလ္ျပာၾကီး ပဲ ပ်က္ပ်က္၊ မပ်က္ပ်က္ ကိုယ္ေတြကေတာ့ ေသရအံုးမယ္။ ဒီေတာ့ အဲ့ဒီေသျခင္းတရားကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဖို႕ ဘယ္လို သတၱိ ေမြးၾကရမလဲ” ဆိုတဲ့ အေတြးေတြ ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။

ကဲ၊ ဆိုၾကပါစို႔။ ၂၀၁၂ မွာ ျဂိဳလ္ျပာၾကီး အာကသထဲ က်ေပ်ာက္သြားသလို ပ်က္သုဥ္းသြားမယ္ ထားပါေတာ့။


(၁)။ ဘယ္သူေတြနဲ႔ရွိေနခ်င္လဲ..

ေဖ၊ ေမ၊ ေမာင္ႏွမသားခ်င္း၊ ခ်စ္သူ၊ ခင္မင္သူ၊ မိသားစု ေပါ့။ တစ္ေယာက္လက္တစ္ဖက္စီကို တစ္ေယာက္လက္တစ္ဖက္စီက ဆုပ္ကိုင္ထားျပီး အတူ ရွိေနၾကမယ္ေလ။ ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္အထိ....

(၂)။ ဘာေတြခံစားေနရမလဲ..

ရင္ေတြ ခုန္ေနက် ပံုမွန္အတိုင္းထက္ေတာ့ ပိုျပီး ခုန္ေနလိမ့္မယ္။ စိတ္ေတြ သိပ္ျပီး လႈပ္ရွားေနေလမလား။ ေသခ်ာတာကေတာ့ ေၾကာက္ေနမွာပဲ။

(၃)။ ဘာေတြျပင္ဆင္ထားမလဲ..

ရုပ္၀တၳဳပစၥည္းေတြကေတာ့ ေသရင္ ပါသြားမဲ့ အရာေတြ မဟုတ္တဲ့အတြက္ အဲတာေတြကိုေတာ့ ျပင္ဆင္ထားမွာ မဟုတ္ေပဘူး။ စိတ္ေတြကိုေတာ့ ျပင္ဆင္ထားရေပလိမ့္မေပါ့။ တုန္လႈပ္ေနမဲ့ ေၾကာက္စိတ္ေလးေတြကို တည္ျငိမ္ေအာင္ထိန္းသိမ္းႏိုင္ဖို႔၊ ကိုယ့္ေဘးမွာ ရွိတဲ့ သူေတြကို အားေပးႏိုင္ဖို႔၊ ေသျခင္းတရားေတြကို လက္ခံ ရင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႔။ (တစ္ေန႔ ေသရမွာပဲ ဆိုတဲ့ အသိ ဘယ္ေလာက္ပင္ ရွိထားလဲ ေသရမွာေတာ့ အရူးေတာင္ ေၾကာက္တယ္ဟုတ္)

(၄)။ ၀မ္းနည္းမိမွာက..

၀မ္းနည္းစရာေတာ့ မရွိလွေပမဲ့ ေသခ်ာ ေတြးၾကည့္ရင္ေတာ့ ေၾကကြဲစရာ။ ဘယ္သူေတြ ဘယ္လို ေသျခင္းတရားကို ၾကံဳၾကမလဲ ကိုယ္ေတြ မ်က္၀ါးထင္ထင္ ျမင္ေတြ႔ေနရခ်င္ ေနရမွာေလ။ ေနာက္ျပီး ကိုယ္တို႔ေတြတင္မက ကိုယ္တို႔ သက္ရွိအရာေတြအားလံုး အစဥ္အဆက္ ေနထိုင္ခြင့္ ေပးထားခဲ့တဲ့ ျဂိဳလ္ျပာၾကီး ပ်က္သုဥ္းသြားရေတာ့မွာ။

(၅)။ ေၾကာက္လန္႔မိတာက..

ေသရမွာပါဆို ေၾကာက္တာေပါ့။ ဒါကိုပဲ ထပ္ျပီး ေၾကာက္ခိုင္းရံုမက လန္႔ဖို႔ပါ သတိေပးေနေသးတယ္။ “အနိစၥ၊ ဒုကၡ၊ အနတၱ” ဆိုတာကို ဆင္ျခင္ႏိုင္စိတ္ေလး ေပ်ာက္ေနမွာေတာ့ ေၾကာက္လန္႔မိသား။

(၆)။ ေဆာင္ထားခ်င္တာ..

“၀ိပႆနာ” တရား၊ “ေမတၱာ” ႏွလံုးသား နဲ႕ “ဥေပကၡာ” စိတ္

(၇)။ ဘာေတြေရးမိမလဲ..

ဘာေတြမွ ေရးျဖစ္မယ္ မထင္ဘူး

(ဂ)။ ေတြးမိေတြးရာ အေတြး..

အေတြးေတြလဲ ဘာဘာညာညာ ေတြးမိေတြးရာ ေတြးေနျဖစ္မယ္မထင္ဘူး။ ကိုယ္က ခ်န္ထားခဲ့သူ လဲ မျဖစ္ခ်င္ဘူး။ ကိုယ့္ကို တသျပီး က်န္ေနခဲ့ၾကမဲ့ ခ်စ္ခင္သူေတြကို မပူေဆြးေစခ်င္လို႔။ က်န္ရစ္ေနခဲ့သူလဲ မျဖစ္ခ်င္ဘူး။ ခ်န္ထားရစ္ခဲ့တဲ့ ခ်စ္ခင္သူေတြကို တသျပီး ဘ၀ကို မျဖတ္သန္းခ်င္လို႔။ တကယ္ေတာ့ တကမၻာလံုး ပ်က္သုဥ္းမွာ၊ အဲေတာ့ ဘာမွ က်န္ေနခဲ့မွာ မဟုတ္ၾကဘူးေလ။ အင္း၊ ကိုယ္ေတြ ေဆာင္ထားခ်င္တဲ့ “၀ိပႆနာ” တရား၊ “ေမတၱာ” ႏွလံုးသား နဲ႕ “ဥေပကၡာ” စိတ္ ေတြ အဲဒီအခ်ိန္ တကယ္ ေဆာင္ထားႏိုင္ပါ့မလား ဆိုတာပဲ။ ေဆာင္မထားႏိုင္ရင္ေတာ့............ အေတြးနဲ့တင္ ေၾကာက္စရာမို႔ ဆက္မေတြးေတာ့ဘူး။ ေတာ္ဘီ။

(၉)။ ဂုဏ္ယူခ်င္တာက..

ကိုယ္ဟာ ကမၻာေပၚမွာ ဘာမွ မဟုတ္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ ။ ဒါေပမဲ့ ဆန္ကုန္ေျမေလးေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ေပဘူး။ ကမၻာၾကီးကို ကယ္တင္ဖို႔ ကြ်န္ေတာ့္လက္နဲ႔ အပင္ေတြ စိုက္ခဲ့ဖူးတယ္။ ေရေျမာင္းေတြ ဆယ္ခဲ့၊ ရွင္းခဲ့ဖူးတယ္။ (အဲေလာက္ေတာ့ လူတိုင္းနီးပါး ျဂိဳလ္ျပာၾကီးေပၚမွာ ေကာင္းက်ိဳးျပဳခဲ့ဖူးၾကမွာပါေလ။ အားလံုး ဂုဏ္ယူႏိုင္ၾကေစ)

(၁၀)။ ရွာႀကံေျဖသိမ့္မိတာက..

လူ႔ဘ၀မွာ ကိုယ္ဟာ အလင္းတစ္ခ်ိဳ႕ကို ထိေတြ႕ခြင့္ ရခဲ့တယ္

(၁၁)။ က်ဴးရင့္ခ်င္တဲ့ ဥဒါန္း..

တစ္ေန႔ေတာ့ “ငါ” သည္ မုခ် ေသရမည္။



*******************************

ကဲဗ်ာ၊ အခု လင့္ခ္ထားတဲ့ ဒီ ဗီြဒီယိုေလးနမူနာေလး ၾကည့္ျပီး အဲဒီအထဲမွာ အစမ္း ခံစားၾကည့္ၾကပါအံုး။




ကိုယ္ေတြကေတာ့ ဒီကား ရံုတင္မွ သြားၾကည့္ရင္း သံေ၀ဂ ပြားမ်ားလိုက္အံုးမယ္။ ေၾကာက္တတ္သူမ်ား မၾကည့္ရ။ :-P

ေမတၱာျဖင့္
မိုးကုတ္သား